Teren, który obecnie nazywany jest azjatyckim Stambułem, był prawdopodobnie zamieszkany przez ludzi już w 3000 r. p.n.e. Ostatecznie, w VII wieku, greccy koloniści pod wodzą króla Byzasa założyli kolonię Byzantium, grecką nazwę miasta nad Bosforem. Byzas wybrał to miejsce po konsultacji z wyrocznią w Delfach, która powiedziała mu, by osiedlił się naprzeciwko „kraju ślepców”. Rzeczywiście, Bizas doszedł do wniosku, że wcześniejsi osadnicy musieli być pozbawieni wzroku, aby przeoczyć to wspaniałe położenie u ujścia cieśniny Bosfor. Okazało się, że była to korzystna decyzja, ponieważ historia pokazała, że położenie Stambułu jest o wiele ważniejsze niż to, co mogli sobie wyobrazić ci pierwsi greccy osadnicy. Bizas nadał miastu swoją nazwę: Byzantium.
W początkach 100 roku p.n.e. stało się ono częścią Imperium Rzymskiego, a w 306 roku n.e. cesarz Konstantyn Wielki uczynił Bizancjum stolicą Cesarstwa Wschodniorzymskiego. Od tego momentu miasto było znane jako Konstantynopol.
Połowa lat 400-tych n.e. była czasem ogromnych wstrząsów w cesarstwie. Barbarzyńcy podbili zachodnie Cesarstwo Rzymskie, podczas gdy wschodnie, zwane również Cesarstwem Bizantyjskim, utrzymało Konstantynopol jako swoją stolicę. W 532 r., za panowania Justyniana I, antyrządowe zamieszki zniszczyły miasto. Zostało ono odbudowane, a wybitne budowle, takie jak Hagia Sophia, stoją jako pomniki wysokości, jakie osiągnęła kultura bizantyjska.
Atrybut, który uczynił miasto tak pożądanym, jego nieporównywalne położenie dla handlu i transportu między trzema kontynentami, był również jego nemezis. Przez następne kilkaset lat Persowie, Arabowie, ludy koczownicze i członkowie Czwartej Krucjaty (którzy przez pewien czas rządzili miastem) atakowali Konstantynopol.
W 1453 r., kiedy Konstantynopol był już tak osłabiony niemal ciągłymi najazdami i bitwami, Turcy Osmańscy pod wodzą sułtana Mehmeta II zdołali zdobyć miasto. Przemianowany na Stambuł, stał się trzecią i ostatnią stolicą Imperium Osmańskiego. Było to centrum kampanii wojskowych, które miały znacznie powiększyć imperium osmańskie. W połowie 1500 r. Stambuł, liczący prawie pół miliona mieszkańców, był ważnym ośrodkiem kulturalnym, politycznym i handlowym. Osmańskie rządy trwały aż do klęski w pierwszej wojnie światowej, w wyniku której Stambuł został zajęty przez aliantów.
Gdy Republika Turcji narodziła się w 1923 roku po wojnie o niepodległość, Kemal Ataturk przeniósł stolicę do miasta Ankara. Miasto Stambuł nadal się rozwijało i dziś jego populacja wynosi ponad 15,5 miliona i wzrasta o około 700 000 osób rocznie. Przemysł rozwinął się wraz z rozwojem turystyki. Nadal jest to miasto, które tworzy swoją własną historię na styku dwóch kontynentów; Europy i Azji.
Niektóre z interesujących dzielnic miasta to: Sultanahmet, Haydarpasa, Üsküdar, Eyüp, Galata, Pera, Ortaköy, Taksim, Eminönü, Fatih, Balat oraz Bosfor. Wyspy Księżniczki są popularnym letnim kurortem dla miejscowej ludności.
.