Krytykują twoją pracę. Delegują odpowiedzialność. Mówią o tobie podczas spotkań.
To współpracownicy, którzy zachowują się jak twoi szefowie – i są oni zbyt powszechni w dzisiejszym miejscu pracy. Niektórzy mają dobre intencje i naprawdę chcą posuwać projekty do przodu. Inni to zwykli łobuzy.
„Czasami chcą, aby ich praca wyglądała lepiej. Czasami jest to ich własny niepokój lub potrzeba kontroli. Nie czują się komfortowo w szarej strefie i jeśli szef pozostawia próżnię w przywództwie, biorą to na siebie, aby stworzyć strukturę”, powiedziała Ilene Marcus, ekspertka ds. miejsca pracy, która doradza w zakresie dynamiki relacji szef-podwładny i napisała książkę Managing Annoying People.
Pozostawieni bez kontroli, szefowie mogą być poważną przeszkodą dla organizacji. Może sprawić, że niektórzy pracownicy poczują się gorsi lub uwięzieni. W rzeczywistości negatywne interakcje w pracy mają znacznie większy wpływ niż te pozytywne, według badań przeprowadzonych przez profesor Christine Porath z Georgetown oraz Alexandrę Gerbasi i Andrew Parkera z Grenoble École de Management we Francji. Odkryli oni, że tylko jedna negatywna interakcja ma od czterech do siedmiu razy większy wpływ niż interakcja pozytywna. Prowadzi to do mniejszej wymiany informacji, niskiej motywacji i obniżonej wydajności.
„Niegrzeczne lub pozbawione energii relacje w pracy są niezwykle kosztowne dla Ciebie, Twojego zespołu i organizacji” – powiedział Porath. „Te relacje mają sposób na zarażanie innych i ich produktywności również.”
Jeśli przeszkadza ci szefowski współpracownik, zadaj sobie pytanie dlaczego. Czy jesteś zdenerwowany, że przejmuje on kontrolę, ponieważ sam chciałbyś ją przejąć? Czy jesteś zły, że to sprawia, że oni – a nie ty – wyglądają imponująco dla kierownictwa wyższego szczebla? A może po prostu jesteś autentycznie zdenerwowany, że uzurpuje sobie prawo do podejmowania decyzji i nie podoba ci się sposób, w jaki do ciebie mówią? Jeśli to drugie – masz powód do narzekania.
Cokolwiek cię motywuje, te 10 strategii może pomóc ci radzić sobie z szefowymi współpracownikami i pomóc ci odzyskać moc decyzyjną (i szczęście) w pracy.
Pytaj, dlaczego zachowują się jak szef. Chcesz wyjaśnić, że rzeczywiście jesteście rówieśnikami. Ale nie chcesz wyjść na beksę. Więc postawienie im podstawowego pytania jest dobrym początkiem: Czy jest jakiś powód, dla którego zachowujesz się jak szef? „Po prostu zadaj to pytanie”, powiedział Marcus. „Może nawet nie wiedzą, że to robią”
Zapraszamy na kawę lub drinki razem. Może po prostu nie ufają ci, że dobrze wykonasz swoją pracę. Więc poznajcie ich trochę bardziej. Wypijcie razem kawę. Wyjdźcie na kilka piw. Zjedzcie razem lunch. Będziesz zszokowany tym, jak bardzo czas jeden na jeden może wzmocnić wasz związek.
Używaj refleksyjnego słuchania. Kiedy mówią „masz zamiar spotkać się z klientem A we wtorek”, po prostu powtórz to z powrotem do nich z małym twistem: „więc mówisz mi, że mam zamiar spotkać się z klientem A we wtorek?”. Zagraj w tę grę trochę i „zaczną zdawać sobie sprawę, że nie chcesz, aby ci powiedziano”, powiedział Marcus. „Mogą nie słyszeć samych siebie. Kiedy używasz słuchania refleksyjnego, rozumieją, że są szefami”.
Używaj stwierdzeń typu „ty”. Być może nauczyłeś się używać stwierdzeń „ja”, aby komunikować się ze swoim menedżerem. Na przykład: „Mam wrażenie, że jestem źle traktowany” lub „Mam wrażenie, że moje pomysły nie są brane pod uwagę”. Kiedy jesteś równy, stwierdzenia typu „ty” sprawdzają się znacznie lepiej. Mów rzeczy takie jak: „Dlaczego TY czujesz, że jesteś odpowiedzialny za ten projekt?”. „Dlaczego TY mówisz do mnie w ten sposób?”.
Zaproś ich do poprowadzenia projektu razem z tobą. Wyjaśnij swojemu szefowi, że nie radzisz sobie najlepiej, kiedy ktoś mówi ci, co masz robić. Wyjaśnij, że obaj szukacie tego samego pozytywnego rezultatu – i zaproponuj wspólne poprowadzenie projektu.
Przyprowadź ich z powrotem do wspólnego celu. Załóżmy, że aktualizujesz firmową stronę internetową. Dobrym sposobem na zakomunikowanie, że nie czujesz ich bossy vibe, jest powiedzenie: „wszyscy jesteśmy tutaj, aby strona była tak wspaniała, jak to tylko możliwe, ale nie czuję się tak zmotywowany, jeśli mówisz mi, co mam robić”. To może pomóc pokazać im, że szukasz bardziej zespołowego podejścia. „Czasami jest to kwestia stylu i nie zdają sobie z tego sprawy, chyba że otrzymują konkretne informacje zwrotne” – powiedziała Julie Jansen, mówca, trener i autorka książki I Don’t Know What I Want, But I Know It’s Not This: A Step-by-Step Guide to Finding Gratifying Work.
Znajdź innych współpracowników, którym szefują. Jeśli oni szefują tobie, są szanse, że robią to również innym ludziom. Więc zapytaj. „Hej, czy Larry też daje ci zadania?”. To może pomóc ci zdobyć cenny wkład, aby odzyskać swoją niezależność.
Znajdź współpracownika, którego nie szefują wokół i miej ich trenera. Oni prawdopodobnie nie są szefami dla każdego. Jeśli jest ktoś inny, kto wydaje się dobrze radzić sobie z tym szefem, poproś go o radę.
Pójdź do faktycznego szefa. Poproś osobę, która faktycznie rządzi, o wyjaśnienie ról i obowiązków. Powiedz im: „Larry przydzielił ci zadania. Czy to jest to, czego oczekiwałeś?” i zobacz, jaka może być reakcja.
Przestań owijać w bawełnę. W pewnym momencie musisz być bezpośredni. Mówienie rzeczy takich jak „czy słyszałeś, jak właśnie do mnie mówiłeś?” lub „dlaczego wydajesz mi rozkazy?” może pomóc w wysunięciu problemu na pierwszy plan – i miejmy nadzieję, że potem będziesz mógł poprowadzić konstruktywną dyskusję. „Niestety, nie sądzę, aby ludzie to robili” – powiedział Jansen. „Po prostu się denerwują lub bronią, chodzą za plecami innych i narzekają na nich. Albo czekają aż dojdzie do punktu wrzenia i pstrykają”
.