De sportartsen vanUW Health behandelen een breed scala van veel voorkomende sportblessures, waaronder labrumscheuren van de schouder (SLAP, of Superior Labrum Anterior and Posterior).
Anatomy of the Shoulder
De term SLAP staat voor Superior Labrum Anterior and Posterior. Het labrum is een vezelkartilagineachtige komvormige structuur die de glenoïdrand van het scapula (schouderblad) omgeeft en een deel van het schoudergewricht uitmaakt. De buitenste delen van het labrum zijn dik, maar de binnenste delen zijn veel dunner. De bicepspees hecht aan het superieure labrum aan de bovenkant van het glenoid. Het labrum van het glenoid is verdeeld in vier secties:
- Anterior: Voorste gedeelte dat dikker is dan de rest van het labrum en zowel centraal als perifeer aan de glenoid fossa vastzit
- Superior: Bovenste gedeelte dat een meniscusachtige structuur is met een centrale vrije rand die geen bloedvoorziening heeft en ook een lossere aanhechting heeft op de glenoid fossa
- Posterior: Achterste gedeelte dat niet altijd vastzit aan het glenoid, wat kan verklaren waarom sommige mensen klagen over meer schouderpijn in het achterste gedeelte van hun schouder
- Inferior: Onderste gedeelte dat driehoekig van vorm is en vastzit aan de centrale rand van de fossa
De gebieden tussen het voorste labrum en het superieure labrum bevatten een beperkte bloedtoevoer, terwijl het inferieure labrum een goede bloedtoevoer heeft. De buitenste gebieden van het labrum hebben meer bloedtoevoer dan het centrale gedeelte. Aangezien de bloedvoorziening het vermogen van weefsels om te genezen sterk verbetert, genezen gebieden van het labrum met een slechte bloedvoorziening niet goed.
Functie van het labrum
Het labrum heeft verschillende functies. Het:
- Breidt de diepte van de glenoid fossa met ongeveer 50 procent uit om meer beweging mogelijk te maken
- Optimaliseert de schoudermechanica door het centreren en stabiliseren van de bovenarm (humerus) als het beweegt op het scapula (glenoid)
- Voorkomt dat de humerus kop (gelegen op de bovenarm ter hoogte van het schoudergewricht) om over de rand van het schouderblad (ter hoogte van het glenoid) te rollen, aangezien het labrum dikker is naar de buitenranden toe
Mogelijke oorzaken voor labrumletsels
Het labrum kan op verschillende manieren letsel oplopen, waaronder:
- Compressiekracht (vallen op een uitgestrekte arm)
- Trekkracht (schouderontwrichting)
- Directe slag of trauma op de schouder
- Repetitieve beweging (bovenhandse activiteiten zoals gooien en zwemmen)
- “Peel back” mechanisme, dat optreedt wanneer de schouder uitwendig draait en een bovenarmspier (de lange kop van de biceps) het labrum scheurt (of “terugschilt”)
Tekenen en symptomen
De tekenen en symptomen van een labrumscheur zijn onder meer:
- Onverwacht begin (geen bekende gebeurtenis die het letsel heeft veroorzaakt)
- Periodieke of continue pijn
- Variabele pijn die dof, pijnlijk of scherp kan zijn
- Pijn die zich uitstrekt langs de buitenkant van de bovenarm
- Pijn bij externe rotatie van de schouder
- Poppen, klikken, vergrendeling of knak die diep in het schoudergewricht wordt gevoeld
- Tekort aan armkracht en/of flexibiliteit
- Schouderinstabiliteit
Diagnostische beeldvorming
Een MRI arthrogram (ook wel een MRA genoemd) is de meest nauwkeurige diagnostische test om SLAP-laesies te identificeren met een nauwkeurigheidspercentage van 74 tot 90 procent.
Behandelingsopties
Er kunnen verschillende behandelingsopties worden gebruikt bij SLAP-laesies, waaronder:
- Revalidatie: Vaak is revalidatie niet succesvol, vooral bij atleten die repeterende activiteiten boven het hoofd uitvoeren
- Chirurgie: Het labrum wordt artroscopisch gerepareerd en een biceps tenodesis of biceps tenotomie kan ook worden uitgevoerd om te helpen bij functionele verbetering en terugkeer naar het spel
Tijdsbestek voor terugkeer naar het spel
Het tijdsbestek en de mogelijkheid voor atleten om terug te keren naar het spel is variabel (ongeveer 48 – 98 procent terugkeer naar het spel), maar algemene criteria omvatten:
- Wachten tot 12 maanden na de operatie voor volledige terugkeer naar het spel voor atleten die deelnemen aan sporten die veel activiteiten boven het hoofd vereisen
- Gooiers: Studies maken melding van een succespercentage bij terugkeer in het spel (bereiken van het activiteitenniveau van voor het letsel of beter) van 38 procent en hoger
- Niet-werpers: Studies maken melding van een succespercentage bij terugkeer in het spel (het bereiken van het activiteitenniveau van voor de blessure of hoger) van 89 procent
- Atleten die deelnemen aan contactsporten kunnen binnen zes maanden terugkeren naar het spel