Jak tradycyjnie zdefiniowano, Garra rufa pochodzi z Turcji, Syrii, Jordanii, Izraela, Palestyny, Iraku i Iranu. Niektóre z głównych systemów, gdzie można go znaleźć są Kızıl, Seyhan, Ceyhan, Orontes, Queiq, Jordan, Tigris-Euphrates, Kor, i Mond dorzecza, ale gatunek ten zamieszkuje również inne przybrzeżne dorzecza w Lewancie i Iranu, jak również endorheic Lake Maharlu systemu. Żyje w rzekach, strumieniach, kanałach, zbiornikach, stawach i jeziorach, chociaż ma tendencję do unikania wód stojących. Często jest powszechny lub obfity, nawet w obszarach, które są pod silnym wpływem człowieka, jak zanieczyszczone kanały.
Taksonomia tego gatunku została oznaczona jako niepewna. Zgodnie z tradycyjną definicją (sensu lato), istnieją pewne morfologiczne różnice w jego stosunkowo dużym zasięgu i przez kilka lat uznawano, że prawdopodobnie jest to zespół gatunków. Opisano kilka podgatunków, ale ich ważność jest wątpliwa, a w ostatnich kilku dekadach władze generalnie ich nie uznawały. Niemniej jednak, przeglądy opublikowane od 2014 roku dostarczyły genetycznych i morfologicznych dowodów na uznanie niektórych z nich za odrębne gatunki, podczas gdy inne nowe gatunki zostały opisane z kompleksu gatunkowego. Dotyczy to G. turcica (dawniej podgatunek) z jego tureckiego zasięgu, z wyjątkiem systemu Tygrys-Eufrat, G. jordanica (nowy gatunek) z północnego basenu Morza Martwego, w tym rzeki Jordan, w Izraelu, Jordanii i Syrii, G. gymnothorax (dawniej podgatunek) z systemów Karun, Balarud i Bashar w Iranie, G. mondica (nowy gatunek) z dorzecza rzeki Mond w Iranie oraz G. amirhosseini (nowy gatunek) ze źródła Sartang-e-Bijar w systemie rzeki Tigris w Iranie. G. jordanica i G. turcica mają całkowicie odrębne zasięgi od prawdziwego G. rufa (co ogranicza jego zasięg do systemu Tygrys-Eufrat i systemów rzecznych w Iranie), ale pozostałe pokrywają się zasięgiem z prawdziwym G. rufa lub przynajmniej występują w tych samych dorzeczach.
Inni członkowie kompleksu G. rufa to G. barreimiae, G. elegans, G. ghorensis, G. longipinnis, G. nana, G. persica, G. rossica i G. sahilia, ale te zostały ogólnie uznane za ważne gatunki wiele lat temu. Wreszcie do kompleksu należą cztery jaskiniowce: G. lorestanensis, G. tashanensis, G. typhlops i G. widdowsoni.
.