Reumatoïde artritis (RA) is een systemische ontstekingsziekte die voornamelijk gekenmerkt wordt door synovitis en gewrichtsvernietiging. De etiologie van RA is onbekend. Hoewel de invloed van genetische factoren duidelijk is, is de genetische basis niet voldoende om het uitlokken van het immuuninsult te verklaren. Het dominante kenmerk is ontsteking, primair in het synovium. Het synoviale membraan in RA wordt hyperplastisch. Er is een verhoogd aantal synoviocyten van beide types en het is geïnfiltreerd met immuun- en ontstekingscellen: vooral macrofagen, B- en T-lymfocyten, plasmacellen en dendritische cellen. Er zijn verhoogde niveaus van cytokinen aanwezig. Cytokinen spelen een centrale rol bij het voortduren van de synoviale ontsteking. Het aanhouden van de chronische ontstekingsreactie in combinatie met voortdurende gewrichtsvernietiging (wordt bij veel patiënten met RA geconstateerd ondanks het gebruik van effectieve ontstekingsremmers en ziektemodificerende geneesmiddelen) blijkt waarschijnlijk een direct gevolg van de aanhoudende rekrutering, de ongepaste retentie en de verminderde apoptose.