Herdenking van Etta James, Verbluffende Zangeres

De “Matriarch of the Blues” is overleden. Muzieklegende Etta James overleed vrijdagochtend in het Riverside Community Hospital in Californië aan de complicaties van leukemie. Ze werd 73.

Ze werd geboren als Jamesetta Hawkins in Los Angeles in 1938. Haar eerste manager en promotor verknipte Jamesetta’s naam en draaide hem om: Etta James.

Haar talent werd ontdekt toen ze 14 was – dezelfde leeftijd die haar moeder had toen James werd geboren. Binnen drie jaar had de weggelopen pleegkind haar eerste hit, met de meidengroep The Peaches. In die tijd werd “Roll With Me Henry” te pikant bevonden voor de radio, waarbij “roll” een seksueel eufemisme was.

Etta James was nog minderjarig toen ze op tournee ging met Little Richard. Daarna tekende ze bij het toonaangevende blueslabel Chess Records en bleekte haar haar platinablond.

“Wat ik deed was proberen een glamour girl te zijn,” vertelde ze in 1994 aan NPR’s Fresh Air. “Omdat ik een tomboy was geweest, en ik er volwassen uit wilde zien en hoge hakken wilde dragen en visstaartjurken en grote, lange strasoorbellen.”

Darkness Beneath The Joy

James had een gruis in haar stem dat kon smelten als suiker of wrijven als zout in een wond. Tussen 1960 en 1963 had ze 10 platen in de R&B hitlijsten, waaronder “Something’s Got a Hold on Me.”

Darkness runs under that joy – as does anger, zegt David Ritz, die een biografie van James schreef.

“It isn’t like she sings that song,” zegt Ritz. “Soms heb je het gevoel dat ze oorlog voerde met het lied.”

Tegen het midden van de jaren zestig zat James aan de harddrugs, en haar carrière raakte in het slop. Ze verzuimde cheques, vervalste recepten en stal van haar vrienden. Een rechter gaf haar uiteindelijk de keuze: gevangenis of rehabilitatie. In 1974 herstelde ze zich maandenlang in een psychiatrisch ziekenhuis.

“Ik ging alleen maar om met een hoop blanke kinderen,” vertelde James aan Fresh Air. “Ze waren allemaal jonger dan ik was. Ik herinner me dat ze op zaterdag rock-‘n-rollplaten draaiden en dat ik dan zei: ‘Die muziek is echt happening.’ Mijn liedje, ‘I’d Rather Go Blind’ – ze hadden een versie van Rod Stewart, en ze bleven maar zeggen, ‘Dit is het liedje dat jij geschreven hebt!’ En ik zou zeggen, ‘Oké!’ “

Keith Richards van The Rolling Stones stuurde James een brief terwijl ze in afkickkliniek zat en nodigde haar uit om met de band te toeren als ze clean bleef. In 1978 ging ze met de Stones op tournee. In de jaren ’90 bereikte ze een nieuwe generatie fans en won ze een Grammy. De volgende uitdaging was jazz. “Het was te gedisciplineerd en te beperkend,” zei James in Fresh Air. “Ik dacht dat je bourgeois moest zijn om dat te doen. Ik was een slordig kind, wilde gewoon wild zijn. Ik denk dat ik daar volwassener voor moest worden.”

James zei dat het maken van haar eerbetoon aan Billie Holiday, 1994’s Mystery Lady, ook een eerbetoon was aan haar moeder, die zowel van Holiday als van jazz hield. Ze zei dat het hielp om vrede te sluiten met de vrouw die ze verafgoodde, en die haar in de steek had gelaten.

Vaak wordt over Etta James gezegd dat je haar hele leven in haar stem kon horen. James vertelde NPR in 1989 dat dat logisch was, hoewel ze meestal voor zichzelf zong.

“Als ik voor mezelf zing, zing ik waarschijnlijk voor iedereen die enige vorm van pijn heeft, enige vorm van slechte gevoelens, goede gevoelens, ups en downs, hoogte- en dieptepunten, dat soort dingen,” zei ze.

Etta James ging tot het uiterste, en bezat ze in haar leven, en in haar muziek.