Leestijd: 4 minuten
Op het eerste gezicht denk je misschien dat een luwak (loo-wak) gewoon een ongewoon lange kat is. Misschien zelfs een wasbeer? Misschien zelfs een Australische buidelrat. Eentje die op de een of andere manier aan boord van een tampa naar Indonesië is geslopen en per ongeluk ver van huis is geraakt. Maar de Indonesische luwak is heel anders dan een van deze wezens.
Dit lenige, nieuwsgierige schepsel produceert een van de zeldzaamste koffiesoorten in de wereld, dankzij zijn liefde voor het eten van koffiebessen. De bonen gaan door zijn spijsverteringskanaal en presto, er komt een klompje koffie uit. Een gemiddeld kopje kopi luwak op Bali kost tussen de US$35 en US$80. Men gelooft dat de spijsverteringsenzymen het zuur uit de koffiebonen verwijderen, wat resulteert in een zachter kopje koffie.
De tijd en de kosten van het verbouwen van deze koffiebonen, plus de vraag die gevoed wordt door miljoenen nieuwsgierige toeristen die elk jaar Indonesië bezoeken, heeft bijgedragen aan het opdrijven van de prijzen en het ondersteunen van een ongereguleerde industrie met dierenmishandeling in het middelpunt. De realiteit is dat als reizigers zouden zien hoe luwaks worden behandeld, ze geen kopje zouden kopen, hoe schattig de verpakking ook is.
Of je nu van een latte, een long black of een ouderwetse espresso houdt, hier is waarom je luwak-koffie links moet laten liggen.
Luwak-uitwerpselen met koffiebonen voordat ze worden verwerkt. Photo by hedgehog111 ().
Het is een dierenmisbruik
In het wild geniet de luwak van een rijk en gevarieerd dieet van insecten, zaden en fruit – waaronder papaja’s, ananassen en koffie. Maar door de koffieteelt zijn er commerciële luwakboerderijen ontstaan waar de dieren gedwongen worden op een dieet van koffiebonen om de productie te maximaliseren. Door het dieet van de luwak te beperken tot koffievruchten ontstaan er ook voedingstekorten, die gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.
Luwaks worden ook opgesloten in kooien voor een beter gebruik van de ruimte, en zodat cameraminnende toeristen hen kunnen bezoeken en in actie kunnen zien. Het probleem is dat luwaks van nature solitaire dieren zijn, en nachtdieren. Door ze op korte afstand van elkaar te houden, en ze overdag wakker te houden voor bezoekers, kunnen ze van streek raken.
GELATEERDE REIS: ZIE HET BESTE VAN BALI IN NEGEN DAGEN
Als het probleem beperkt was tot een paar eigenzinnige producenten, dan zou het een geval kunnen zijn van een paar slechte appels die het vat bederven. Maar in 2016 beoordeelden onderzoekers van de Universiteit van Oxford en de in Londen gevestigde World Animal Protection de leefomstandigheden van bijna 50 wilde luwaks die in kooien werden gehouden op 16 plantages op Bali. Het rapport benadrukte de ontoereikende leefomstandigheden en negatieve effecten op luwaks als gevolg van de commerciële productie in kooien.
De populariteit van luwak-koffie heeft ook aanleiding gegeven tot een verscheidenheid aan spin-off producten die andere dieren gebruiken. zoals koffiebonen die worden geproduceerd uit de poep van olifanten, apen en zelfs een verscheidenheid aan vogels. Door een kopje luwak koffie te kopen, bekrachtig je ook de mishandeling van andere dieren in de industrie.
Luwaks eten graag de beste koffiebessen die ze kunnen vinden. Foto door Akkharat Jarusilawong (Shutterstck)
2. Je krijgt niet het echte spul
Wat is er eenvoudiger dan een boerderij kopen en een luwak onder dwang koffiebessen voeren? Het kopen van gewone koffiebonen en ze laten doorgaan als een “premium” product! Volgens Nordic Coffee Culture is meer dan 80% van alle koffie die tegenwoordig als Kopi Luwak wordt verkocht, nep. Dus die dure koffie die je drinkt, is waarschijnlijk niet meer dan een warm kopje placebo.
SUBSCRIBE TO INTREPID’S NEWSLETTER FOR REIS DEALS, GIVEAWAYS, TIPS & STORIES
Zelfs als je er wel in geslaagd bent om wat 100% authentieke luwak poep op te sporen, zeggen deskundigen dat het commerciële kweekproces een inferieur product oplevert. Wilde luwaks zijn in staat om de beste koffiebessen uit te kiezen en te eten, waardoor alleen de beste koffiebonen worden geproduceerd. Het is moeilijk om dat proces op grote schaal na te bootsen als je luwaks om het even welke oude koffieboon te eten geeft.
De luwakoffie-industrie legitimeert ook andere dierlijke producten, zoals koffie van olifantenmest. Photo by My Good Images ()
Gecertificeerde ethische koffie is moeilijk te vinden
Het enige wat je dus echt hoeft te doen om van een authentiek kopje luwak koffie te genieten, is een zakje ethisch geproduceerde luwak koffie met vrije uitloop op te sporen, toch? De waarheid is dat het vinden van gecertificeerde producten een uitdaging is. De kans is groot dat de koffie die je koopt eerder afkomstig is van een gekooide plantage dan van een wilde luwak. Dat is niet alleen in Indonesië zo, maar ook elders in de wereld. In 2013 onthulde een undercoveronderzoek van de BBC hoe koffie van gekooide luwaks die in onmenselijke omstandigheden worden gehouden, in Europa wordt geëtiketteerd als wilde luwakkoffie.
GEDELATEERD ARTIKEL: HOE DE BALINESE EEN REEF EN HUN GEMEENSCHAP REDDEN
Gelukkig heeft het Sustainable Agriculture Network (SAN), dat de Rainforest Alliance en andere bekende koffiecertificeerders gebruiken om hun stempels van goedkeuring af te geven, in 2014 de productie van koffie van gekooide luwaks op zijn Indonesische boerderijen verboden. UTZ Certified, ’s werelds belangrijkste keurmerk voor duurzame koffieproductie, kondigde aan dat het niet langer producenten zal certificeren die voor de koffieproductie gebruikmaken van gekooide luwaks en andere dieren. Dit zal hopelijk druk uitoefenen op de luwak-koffie-industrie om een einde te maken aan de misstanden.
In de tussentijd kunnen klanten met een gerust hart luwak-koffie kopen van merken met Rainforest Alliance- en UTZ-certificering, in de wetenschap dat deze bedrijven niet profiteren van het vangen, kooien en mishandelen van wilde dieren.