Seria Persona, najlepiej sprzedający się spin-off JRPG z sagi Shin Megami Tensei firmy Atlus, to seria o nastolatkach przyzywających demony do walki z nadprzyrodzonymi zagrożeniami…. ale to także introspekcyjna saga przesiąknięta symboliką kart Tarota i teoriami Carla Junga, wczesnego psychologa, który łączył naukową psychoanalizę z mistyczną symboliką. Główne elementy serii Persona – Cienie, Archetypy, Zbiorowa Nieświadomość – wszystkie zawdzięczają swoje istnienie doktorowi Carlowi Jungowi, który był pionierem koncepcji nieświadomości nie tylko jako studni tłumionych pragnień, ale także jako źródła inspiracji i osobistej mocy.
Carl Jung, wraz z Sigmundem Freudem, pionierem praktyki „Psychoanalizy” na przełomie 20 wieku, pomysł, że psycholog może wzmocnić zdrowie psychiczne pacjenta poprzez dialog i rozmowy. Centralnym elementem tej szkoły psychologii była idea „Nieświadomości”, części umysłu, która zawiera instynkty, wyparte wspomnienia i pragnienia, których świadome myśli danej osoby nie są świadome.
Teoria Freuda o nieświadomości miała tendencję do postrzegania idei w negatywnym świetle, jako źródła prymitywnych instynktów i mrocznych impulsów. Carl Jung ostatecznie zerwał z ideami Freuda, tworząc własną szkołę psychoanalizy, na którą ogromny wpływ miała jego fascynacja magią i mitologią. Kluczem do teorii Junga – i fabuły serii Persona – była idea…
„The Collective Unconsciousness” of Persona: A Mental Dreamworld
Jung twierdził, że istnieją dwie formy nieświadomości – nieświadomość osobista, instynkty i wyparte myśli jednostki, oraz „Nieświadomość Zbiorowa”, mentalny świat podzielany przez całą ludzkość, źródło snów, wizji i „Archetypów”, pierwotnych symboli, które powracają w historii ludzkości, mitologii, sztuce i literaturze na całym świecie.
„Personas” z Persony: Facades of Power
Począwszy od Persony 3, każdy członek partii przywoływał jedną Personę, która reprezentowała główne części jego osobowości, podczas gdy główny bohater, obdarzony mocą arkanów Głupca, mógł przechodzić między różnymi Personami, jak ktoś zmieniający maski (dosłownie, w Persona 5 Royal). W psychologii Junga, „Persony” są maskami osobowości, archetypowymi „twarzami”, które ludzie nakładają podczas interakcji z innymi. Czasami te maski mogą być wzmacniające, mogą być sposobem na to, aby poczuć się pewniej i wzbudzać zaufanie u innych: innym razem, te „maski” mogą stać się niezdrowymi kulami, które tłumią części prawdziwego „ja” danej osoby w formie Cienia.
„Cienie” Persony: Oni są tobą, ty jesteś nimi.
Główni antagoniści w Persona 4, Cienie, to klekotliwe, żółtookie duplikaty głównych bohaterów, emocjonalne istoty skłonne do ujawniania mrocznych sekretów i uczuć swoich „drugich jaźni”. Zaprzecz niewygodnej prawdzie, którą się dzielą, a zamienią się w szalejące potwory. Zaakceptuj je, a zamienią się w Personę, którą bohaterowie mogą wykorzystać do walki. Jest to niemal idealne odwzorowanie tego, czym są Cienie w psychologii Junga: części siebie, dobre lub złe, które ludzie chcą zignorować lub odepchnąć. Odrzucenie swojego Cienia może prowadzić do urazu psychicznego i niezdolności do uczenia się na błędach, podczas gdy zaakceptowanie Cienia jako części siebie jest częścią tego, jak ludzie mogą się leczyć i rozwijać.
Zgodnie z podstawowymi założeniami psychologii Junga, każdy główny złoczyńca w serii Persona reprezentuje negatywny aspekt ludzkiej psychiki, pokręcone pragnienie, które musi zostać zwalczone i przywrócone do równowagi. Historie nastoletnich bohaterów walczących z archetypicznymi bogami i demonami w grze reprezentują psychiczne bitwy toczone w ludzkich sercach: walkę z depresją i rozpaczą w Persona 3, walkę z twardymi prawdami w Persona 4, czy też walkę o odrzucenie niesprawiedliwej władzy w Persona 5. Carl Jung nazwał tę trwającą przez całe życie walkę „Indywiduacją”, bolesną, ale wartościową podróżą do stania się najlepszą, najprawdziwszą wersją własnego Ja, a gry z serii Persona doskonale to pokazują.