Lekarze Medycyny Sportowej UW Health zajmują się leczeniem szerokiego zakresu powszechnych urazów sportowych, w tym łez wargowych barku (SLAP, czyli Superior Labrum Anterior and Posterior).
Anatomia barku
Termin SLAP oznacza Superior Labrum Anterior and Posterior. Błona maziowa jest włóknisto-kartylaginową strukturą przypominającą kielich, która otacza obręcz kulszową łopatki, stanowiącą część stawu ramiennego. Zewnętrzne obszary błony maziowej są grube, natomiast obszary wewnętrzne są znacznie cieńsze. Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia przyczepia się do błony maziowej górnej na szczycie panewki. Błona maziowa jest podzielona na cztery części:
- Przednia: Przednia część, która jest grubsza niż reszta błony maziowej i jest przyczepiona zarówno centralnie, jak i obwodowo do dołu kulszowego
- Nadrzędna: Część górna, która jest strukturą podobną do łąkotki z centralnym wolnym brzegiem, która nie ma dopływu krwi i również ma luźniejsze umocowanie na dołku kulszowym
- Posterior: Tylna część, która nie zawsze jest przymocowana do kości ramiennej, co może wyjaśniać, dlaczego niektórzy ludzie skarżą się na większy ból w tylnej części barku
- Dolna: Dolna część, która ma trójkątny kształt i jest przymocowana przy środkowym brzegu dołu ramiennego
Obszary pomiędzy wargą przednią i górną zawierają ograniczony dopływ krwi, podczas gdy warga dolna ma dobry dopływ krwi. Obszary zewnętrzne błony maziowej mają większe ukrwienie niż część centralna. Ponieważ dopływ krwi znacznie poprawia zdolność tkanek do gojenia się, obszary błony maziowej o słabym dopływie krwi nie goją się dobrze.
Funkcja błony maziowej
Błona maziowa pełni kilka funkcji. It:
- Powiększa głębokość dołu podkolanowego o około 50 procent, co pozwala na zwiększenie zakresu ruchu
- Optymalizuje mechanikę barku poprzez centrowanie i stabilizację ramienia (kości ramiennej) podczas ruchu na łopatce (kości ramiennej)
- Zapobiega uszkodzeniu głowy kości ramiennej (znajdującej się na kości ramiennej w miejscu, w którym znajduje się główka kości ramiennej). Zapobiega toczeniu się głowy kości ramiennej (znajdującej się na ramieniu w stawie ramiennym) po krawędzi łopatki (w panewce), ponieważ warstwa maziowa jest grubsza w kierunku zewnętrznych krawędzi
Potencjalne przyczyny urazów wargowych
Warstwę maziową można zranić na kilka sposobów, w tym:
- Siła ściskająca (upadek na wyciągniętą rękę)
- Siła ciągnąca (zwichnięcie barku)
- Bezpośrednie uderzenie lub uraz barku
- Ruch powtarzalny (czynności wykonywane nad głową, takie jak rzucanie i pływanie)
- Mechanizm „Peel back”, który występuje, gdy bark obraca się zewnętrznie i mięsień naramienny (głowa długa bicepsa) rozrywa (lub „odrywa”) błonę maziową
Znaki i objawy
Znaki i objawy rozerwania błony maziowej obejmują:
- Niespodziewany początek (brak znanego zdarzenia, które spowodowało uraz)
- Ból okresowy lub ciągły
- Ból zmienny, który może być tępy, bolesny lub ostry
- Ból, który rozciąga się na zewnątrz ramienia
- Ból przy rotacji zewnętrznej ramienia
- Pukanie, klikanie, locking or snapping that is felt deep in the shoulder joint
- Decreased arm strength and/or flexibility
- Shoulder instability
Diagnostic Imaging
An MRI arthrogram (also called an MRA) is the most accurate diagnostic test to identify SLAP lesions with an accuracy rate of 74 to 90 percent.
Opcje leczenia
Kilka opcji leczenia może być stosowanych w przypadku zmian SLAP, w tym:
- Rehabilitacja: Często rehabilitacja nie jest skuteczna, zwłaszcza w przypadku sportowców wykonujących powtarzające się czynności nad głową
- Operacja: Warstwa maziowa jest naprawiana artroskopowo i może być wykonana tenodeza bicepsa lub tenotomia bicepsa, aby pomóc w poprawie funkcjonalnej i powrocie do gry
Return to Play Time Frame
Ramy czasowe i zdolność sportowców do powrotu do gry jest zmienna (około 48 – 98 procent powrotu do gry), ale ogólne kryteria obejmują:
- Oczekiwanie do 12 miesięcy po operacji na pełny powrót do gry dla sportowców uczestniczących w sportach wymagających dużej ilości czynności wykonywanych nad głową
- Miotacze: Badania donoszą, że wskaźnik powrotu do gry (osiągnięcie poziomu aktywności sprzed urazu lub lepszego) wynosi 38 procent i więcej
- Non-throw: Badania donoszą, że wskaźnik powrotu do gry (osiągnięcie poziomu aktywności sprzed urazu lub lepszego) wynosi 89 procent
- Sportowcy uprawiający sporty kontaktowe mogą powrócić do gry w ciągu sześciu miesięcy
.