Hoe werkt het Presidentiële Voorverkiezingsproces?
De Conventie
Vóór de algemene verkiezingen is er een selectieproces om te bepalen welke kandidaat voor een bepaalde politieke partij op het stembiljet zal verschijnen in de nationale algemene verkiezingen. Politieke partijen houden over het algemeen nationale conventies waar een groep afgevaardigden collectief beslist welke kandidaat zij voor het presidentschap zullen voordragen. Het proces van het kiezen van afgevaardigden naar de nationale conventie wordt uitgevoerd op het niveau van de staat, wat betekent dat er aanzienlijke verschillen zijn van staat tot staat en soms van jaar tot jaar. De twee methoden voor het kiezen van afgevaardigden naar de nationale conventie zijn de caucus en de primary.
De Caucus
Caucuses waren de oorspronkelijke methode voor het selecteren van kandidaten, maar zijn in aantal afgenomen sinds de primaire werd ingevoerd in het begin van 1900. In staten waar caucuses worden gehouden, kondigt een politieke partij de datum, het tijdstip en de plaats van de bijeenkomst aan. Over het algemeen mag elke kiezer die bij de partij geregistreerd staat, deelnemen. Op de caucus worden afgevaardigden gekozen om de belangen van de staat te vertegenwoordigen op de nationale partijconventie. Kandidaat-afgevaardigden worden aangeduid als voorstander van een bepaalde kandidaat of als niet-gecommitteerde. Na discussie en debat wordt een informele stemming gehouden om te bepalen welke afgevaardigden gekozen moeten worden.
De voorverkiezing
In het begin van de twintigste eeuw was er een beweging om de burgers meer macht te geven bij de selectie van kandidaten voor de nominatie van de partij. De voorverkiezingen zijn uit deze hervormingsbeweging voortgekomen. In een voorverkiezing kunnen geregistreerde kiezers deelnemen aan het kiezen van de kandidaat voor de nominatie van de partij door te stemmen via een geheime stemming, net als in een algemene verkiezing.
Er zijn twee hoofdtypen voorverkiezingen, gesloten of open, die bepalen wie in aanmerking komt om te stemmen in de voorverkiezing. In een gesloten voorverkiezing mag een geregistreerde kiezer alleen stemmen in de verkiezing voor de partij waarbij die kiezer is aangesloten. Een kiezer die als Democraat is geregistreerd, kan bijvoorbeeld alleen stemmen in de Democratische voorverkiezing en een Republikein kan alleen stemmen in de Republikeinse voorverkiezing. In een open voorverkiezing daarentegen kan een geregistreerde kiezer in beide voorverkiezingen stemmen, ongeacht de partij waartoe hij behoort. De kiezer kan echter niet aan meer dan één voorverkiezing deelnemen. Een derde minder gebruikelijk type voorverkiezing, de blanket primary, staat geregistreerde kiezers toe om deel te nemen aan alle voorverkiezingen.
Naast verschillen in welke kiezers in aanmerking komen om te stemmen in de voorverkiezing, zijn er ook verschillen in het feit of de namen van kandidaten of afgevaardigden op het stembiljet staan. De presidentsverkiezing is een rechtstreekse stemming op een specifieke kandidaat. De kiezer kiest de kandidaat bij naam. De tweede methode is meer indirect, waarbij de kiezer de keuze heeft uit namen van afgevaardigden in plaats van namen van kandidaten. Net als bij de caucus spreken de afgevaardigden hun steun uit voor een bepaalde kandidaat of blijven zij ongebonden.
In sommige staten wordt een combinatie van het voorverkiezingssysteem en het caucus-systeem gebruikt. De voorverkiezing dient als graadmeter voor de publieke opinie, maar is niet noodzakelijk bindend voor de keuze van de afgevaardigden. Soms erkent de partij geen open voorverkiezingen omdat leden van andere partijen mogen stemmen.
Toekenning van de afgevaardigden
De Democratische Partij gebruikt altijd een proportionele methode voor de toekenning van afgevaardigden. Het percentage afgevaardigden dat aan elke kandidaat wordt toegekend (of het aantal onbesliste afgevaardigden) is representatief voor de stemming van de caucusgangers of het aantal primaire stemmen voor de kandidaat. Stel je bijvoorbeeld een staat voor met tien afgevaardigden en drie kandidaten. Als 60% van de mensen kandidaat X steunt, 20% kandidaat Y, en 20% kandidaat Z, dan zou kandidaat X zes afgevaardigden krijgen en de kandidaten Y en Z zouden elk twee afgevaardigden krijgen.
De Republikeinse Partij, in tegenstelling tot de Democratische Partij, laat elke staat beslissen of ze de winner-take-all methode of de proportionele methode gebruikt. Bij de winner-take-all-methode krijgt de kandidaat die de meerderheid van de deelnemers aan de caucus of de kiezers steunt, alle afgevaardigden van de staat. Het is van essentieel belang te onthouden dat dit een algemene leidraad is en dat het voorverkiezingsstelsel van staat tot staat aanzienlijk verschilt. De beste manier om informatie over uw staat te vinden is om contact op te nemen met de verkiezingsraad van uw staat.
Ben’s Guide to U.S. Government for Kids
EnchantedLearning.com
Infoplease.com
About.com US Gov Info