Teraz spójrzmy na rok 2018: Podczas gdy U.S. Census Bureau opublikowało dane dotyczące eksportu odpadów z tworzyw sztucznych za 2018 r., USEPA nie opublikuje danych dotyczących odpadów z tworzyw sztucznych z 2018 r. do 2021 r. Korzystając z raportów branżowych i informacyjnych, można oszacować, ile komunalnych odpadów z tworzyw sztucznych zostało wytworzonych, spalonych, poddanych recyklingowi i składowanych na wysypiskach w Stanach Zjednoczonych w 2018 roku. Chociaż nie jest możliwe dokładne przewidzenie brakujących danych, można dokonać solidnego inżynieryjnego oszacowania przepływów materiałów.
W 2018 r. całkowita ilość odpadów z tworzyw sztucznych generowanych w USA prawdopodobnie wzrosła do około 39,9 mln ton, w oparciu o stopę wzrostu 5%, która jest równa rocznej stopie wzrostu sprzedaży wody butelkowanej w USA. Z danych U.S. Census Bureau wynika, że eksport odpadów tworzyw sztucznych zmniejszył się do 1,19 mln ton, głównie z powodu ograniczeń importowych wprowadzonych przez Chiny. W doniesieniach branżowych i prasowych nie odnotowano wymiernego wzrostu zdolności przerobowych i produkcji w zakresie recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych w Stanach Zjednoczonych. Sporej wielkości nowy recykler butelek plastikowych z politereftalanu etylenu (PET) rozpoczął działalność w Los Angeles pod koniec 2018 roku. Ale zgodnie z raportem 2016 NAPCOR PET Container Recycling Activity, 7 z 28 recyklerów PET zamknęło działalność usuwając 16,6% zdolności przetwórczych w 2016 roku. Na podstawie najnowszych raportów dotyczących recyklingu w branży tworzyw sztucznych, krajowy recykling trzech najważniejszych typów butelek plastikowych (#1 PET, #2 HDPE i #3 PP) pozostał na niezmienionym poziomie w latach 2015-2017. Oznacza to, że krajowy recykling odpadów z tworzyw sztucznych prawdopodobnie pozostał na poziomie około 0,88 mln ton. Całkowita ilość odpadów z tworzyw sztucznych skierowanych do spalania w 2018 roku była prawdopodobnie co najmniej taka sama jak w 2015 roku. Podczas gdy dwie spalarnie zostały zamknięte w tym okresie, pozostałe obiekty zostały zgłoszone do spalania większej ilości odpadów z tworzyw sztucznych, w tym około połowy filadelfijskich surowców wtórnych, jak donosi The New York Times. W kompleksowym badaniu „Jak recykling zmienia się we wszystkich 50 stanach”, branżowe źródło wiadomości Waste Dive donosi, że tworzywa sztuczne zebrane do recyklingu są obecnie również wysyłane do spalarni w Connecticut, na Florydzie i Wisconsin.
Dodając to wszystko razem, oznacza to, że Stany Zjednoczone poddały recyklingowi tylko około 2% naszych komunalnych odpadów z tworzyw sztucznych w naszych krajowych zakładach i nadal spalaliśmy ponad sześć razy tyle w 2018 roku. Stosunek ten mógł być jeszcze wyższy, ale miasta niechętnie upubliczniają fakt, że plastik jest wysyłany do spalania zamiast recyklingu.
Dlaczego więcej odpadów plastikowych nie jest poddawanych recyklingowi w USA?
Producenci wolą nowy plastik, ponieważ istnieje wyższa jakość materiału i pewność dostaw przy niższych kosztach. Stosowanie tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu wiąże się z ryzykiem zanieczyszczenia i dostaw oraz wyższymi kosztami, których producenci chcą uniknąć, co skutkuje słabym popytem na tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu.
Koszty recyklingu obejmują wiele ciężarówek i kierowców do zbierania szeroko rozproszonych odpadów, pracę i sprzęt do sortowania odpadów oraz zakłady przetwórcze do czyszczenia i przetwarzania materiału. Koszty recyklingu rosną ze względu na trudną sytuację na rynku kierowców ciężarówek i siły roboczej. Z drugiej strony, tani i obfity gaz ziemny oraz masowa ekspansja produkcji nowych tworzyw sztucznych powodują obniżenie ich cen. Te czynniki działają przeciwko kluczowemu założeniu, że odpady z tworzyw sztucznych będą miały kiedyś wartość wystarczającą do ich recyklingu, a nie pozbywania się lub niszczenia.
Realia ekonomiczne taniej produkcji nowych tworzyw sztucznych oraz taniego wydobycia ropy i gazu sprawiają, że mechaniczne i chemiczne procesy recyklingu są ekonomicznie niekonkurencyjne i niepraktyczne w skali komercyjnej. Cytując ponownie przedstawiciela przemysłu chemicznego, „Istnieje duża różnica pomiędzy tym, co technicznie nadaje się do recyklingu, a tym, co jest poddawane recyklingowi”. Na przykład, na początku tego roku pojawił się raport o 10,000 funtów niechcianych odpadów toreb plastikowych siedzących w magazynie w południowym Illinois, ponieważ nikt nie chciał ich kupić do recyklingu.
Choć niektóre firmy złożyły obietnice dobrowolnego włączenia większej ilości tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu do swoich produktów, nie jest jasne, czy popyt na rynku znacząco wzrasta. W rzeczywistości, w odpowiedzi na kalifornijskie prawo wymagające ujawnienia zawartości pochodzącej z recyklingu w butelkach do napojów, Coca-Cola zgłosiła spadek zawartości pochodzącej z recyklingu w swoich butelkach sody z 16% w 2017 r. do 9% w 2018 r. Firma poinformowała również, że nadal nie używa plastiku z recyklingu w butelkach z wodą niegazowaną, herbatą, napojami sportowymi i sokami owocowymi sprzedawanymi w Kalifornii.
Plastikowy recykling sam w sobie również tworzy plastikowe odpady. Najnowszy raport NAPCOR dotyczący recyklingu butelek po napojach PET stwierdza, że około 29,2% butelek po napojach PET w USA zostało zebranych do recyklingu. Jednak ze względu na zanieczyszczenie i straty w procesie, nie cały ten materiał jest faktycznie przetwarzany na „czyste płatki” do recyklingu. W rzeczywistości, około jedna trzecia zebranego materiału butelkowego jest wyrzucana na wysypiska lub niszczona w procesie spalania, co pozostawia tylko 20,9% zebranych butelek przetworzonych na materiał do recyklingu.
Co jest złego w spalaniu odpadów plastikowych w USA?
Po pierwsze, spalanie nie jest odzyskiwaniem materiału, jest jego niszczeniem. Odpady z tworzyw sztucznych są spalane do CO2 i wody, a wytworzone ciepło jest wykorzystywane do wytwarzania pary wodnej, która generuje energię. Chociaż zakłady te nazywane są „Waste-to-Energy”, ich głównym celem jest zniszczenie materiału i zmniejszenie ilości odpadów wysyłanych na wysypiska. Jednak po spaleniu odpadów komunalnych pozostaje znaczna ilość toksycznego popiołu zawierającego metale ciężkie – około 10% – 15% pierwotnej objętości odpadów – i musi on być zagospodarowany i usunięty jako odpad niebezpieczny. Wszystkie z wyjątkiem jednej z 75 instalacji spalania odpadów komunalnych w USA zostały zbudowane przed 1997 r. i musiały wprowadzić kontrole zanieczyszczeń w celu ograniczenia emisji do powietrza metali ciężkich, SOx i NOx. Jednak obawy związane z wpływem na zdrowie pozostałych toksycznych emisji do powietrza i ruchu ciężarówek powodują zamykanie niektórych obiektów, takich jak spalarnia w Detroit, która w ciągu ostatnich kilku lat setki razy przekraczała normy zanieczyszczenia powietrza. Z punktu widzenia zmian klimatycznych, spalanie plastiku nie jest mądrym sposobem wytwarzania energii. Ponieważ duża ilość energii została zużyta, a węgiel został wyemitowany w celu wytworzenia plastikowej żywicy w pierwszej kolejności, energia wytworzona ze spalania plastiku ma wyższy ślad węglowy w cyklu życia niż energia odnawialna lub energia wytworzona ze spalania gazu ziemnego.
Jakie są sprawdzone rozwiązania w celu zmniejszenia zanieczyszczenia tworzyw sztucznych?
Oszacowany 2% krajowy wskaźnik recyklingu tworzyw sztucznych w USA w 2018 r. powinien być sygnałem alarmowym dla fałszywej obietnicy, że istniejący dobrowolny, napędzany ekonomicznie system recyklingu w USA jest wiarygodnym rozwiązaniem zanieczyszczenia tworzyw sztucznych. Nadszedł czas, aby wdrożyć prawdziwe rozwiązania w zakresie zanieczyszczenia tworzyw sztucznych, w szczególności zmniejszenie ilości tworzyw sztucznych jednorazowego użytku w sytuacjach „on-the-go”, które mają największe prawdopodobieństwo zanieczyszczenia naszego środowiska.
Zakaz używania plastikowych toreb, słomek i pojemników z pianki EPS: Wiele plastikowych przedmiotów jednorazowego użytku jest wykonanych z materiałów o niskiej wartości, co sprawia, że są one powszechnie dostępne, ale ekonomicznie niepraktyczne do zbierania i recyklingu. Jeśli istnieją alternatywy wielokrotnego użytku lub dostępne są lepsze materiały, najlepszym rozwiązaniem jest wyeliminowanie tych przedmiotów z użycia. Plastikowe słomki, plastikowe torby i pojemniki na żywność z pianki EPS szybko wpadają do kategorii lepszych do wyeliminowania, jak opisano w liście Ban 2.0.
Działania legislacyjne mające na celu ograniczenie dystrybucji plastikowych toreb jednorazowego użytku spowodowały zmniejszenie zanieczyszczenia plastikowymi torbami na całym świecie:
-
Wielka Brytania i Irlandia: Według 25-letniego badania przeprowadzonego przez brytyjskie rządowe Center for Environment, Fisheries and Aquaculture Science, na dnie morza znajduje się znacznie mniej plastikowych toreb po tym, jak kraje europejskie wprowadziły opłaty za torby. Badanie zostało oparte na 39 niezależnych badaniach naukowych dotyczących rozmieszczenia i obfitości śmieci morskich w latach 1992-2017.
-
Hrabstwo Suffolk, Nowy Jork: Liczba toreb znalezionych zanieczyszczających linie brzegowe gwałtownie spadła w pierwszym roku po wprowadzeniu 5-centowej opłaty za torby.
-
Austin, Teksas: badanie Austin Resource Recovery wykazało, że rozporządzenie w sprawie toreb jednorazowych odniosło sukces w zmniejszeniu ilości śmieci w postaci plastikowych toreb w mieście. Austin Parks Foundation odnotowała 90% redukcję zaśmiecenia miasta plastikowymi torbami w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po wprowadzeniu rozporządzenia. (Austin i inne lokalne rozporządzenia w sprawie toreb w Teksasie zostały od tego czasu unieważnione z powodu decyzji Sądu Najwyższego Teksasu).
-
San Jose, Kalifornia: Śmieci w plastikowych torbach zostały zmniejszone o 89% w kanalizacji burzowej, 60% w strumieniach i rzekach oraz 59% na ulicach miasta zaledwie 1-2 lata po wprowadzeniu zakazu używania jednorazowych plastikowych toreb.
-
Waszyngton, D.C.: The Washington Post poinformował o 30-procentowym spadku ilości toreb zebranych podczas sprzątania.
-
Folly Beach, Karolina Południowa: Mniej plastikowych torebek znalezionych podczas sprzątania plaży po wprowadzeniu zakazu używania plastikowych torebek.
Pędzeni motywem zmniejszenia zanieczyszczenia plastikiem i generowania plastikowych odpadów, ponad 300 amerykańskich miast i kilka stanów przyjęło rozporządzenia dotyczące plastikowych torebek, słomek i pianek EPS. National Coalition of Environmental Legislators (NCEL) donosi, że 34 stany rozważają obecnie ponad 200 aktów prawnych dotyczących zanieczyszczenia plastikiem. Surfrider, Plastic Pollution Coalition i inni opracowali zestawy narzędzi legislacyjnych dla społeczności i stanów w celu stworzenia rozporządzeń ograniczających lub zakazujących używania przedmiotów z tworzyw sztucznych.
Stacje uzupełniania wody i kaucje za plastikowe butelki po napojach: Najlepszą strategią zmniejszenia zanieczyszczenia plastikowymi butelkami jest ułatwienie ludziom korzystania z mniejszej ilości jednorazowych butelek i zapewnienie, że żadna butelka nie pozostanie w tyle.
Publiczne stacje uzupełniania wody są kluczem do zmniejszenia konsumpcji jednorazowych plastikowych butelek na wodę. Miasta i ich agencje wodne odnoszą korzyści z instalacji stacji uzupełniania wody, które oferują funkcję napełniania oprócz fontanny do picia. Ludzie otrzymują darmowe źródło wysokiej jakości wody pitnej i zmniejsza się ilość odpadów plastikowych. Na przykład, Eastern Municipal Water District w południowej Kalifornii zainstalował prawie 120 stacji napełniania butelek wodą w szkołach i popularnych obiektach użyteczności publicznej.
Prawa dotyczące depozytu pojemników (znane również jako ustawy dotyczące butelek) wymagają zbierania kaucji za pojemniki na napoje w punkcie sprzedaży i zwracają kaucję, gdy pojemnik zostanie zwrócony. Podobnie jak w przypadku zakazu stosowania plastikowych torebek, przepisy dotyczące kaucji za pojemniki również okazały się skuteczniejsze w ograniczaniu zanieczyszczenia plastikowych butelek po napojach. Według NCEL, dziesięć stanów i Guam mają system zwrotu kaucji za pojemniki na napoje.
Firmy produkujące napoje powinny popierać prawo dotyczące kaucji za pojemniki, jeśli poważnie podchodzą do realizacji swoich obietnic dotyczących zawartości pochodzącej z recyklingu. Podczas gdy firmy produkujące napoje i ich stowarzyszenia handlowe walczyły z ustawami o butelkach w przeszłości, eksperci ds. recyklingu tworzyw sztucznych stwierdzili, że prawo dotyczące kaucji za pojemniki jest potrzebne do zebrania wystarczającej ilości zużytych butelek PET, aby osiągnąć cele firmy w zakresie zawartości pochodzącej z recyklingu. Ekspert branżowy przeanalizował wskaźniki recyklingu i wyraźnie stwierdza w tym podcaście Amcor z 13 listopada 2018 r., że dobrowolny i krawężnikowy recykling nie zbierze wystarczającej ilości materiału z butelek PET.
The Container Recycling Institute oferuje zestaw narzędzi Bottle Bill Toolkit, aby pomóc w tworzeniu ustawodawstwa.
Na co czekamy?
Kolejna połowa wywrotki plastikowych odpadów z USA weszła do oceanu w ciągu dziesięciu minut, które zajęło przeczytanie tego artykułu. Sprawdzone rozwiązania, które zmniejszą zanieczyszczenie plastikiem w USA istnieją i mogą być szybko wprowadzone w życie. Sukces zakazów plastikowych toreb i plastikowych pojemników prawa depozytowe mogą być rozszerzone w całym kraju i do innych najczęściej zanieczyszczonych przedmiotów z tworzyw sztucznych: piankę EPS i inne plastikowe pojemniki na żywność, plastikowe słomki, plastikowe zakrętki do butelek, plastikowe pokrywki i plastikowe opakowania na żywność.
Czas zaakceptować to, co mówią nam fakty: recykling plastiku nie jest poważnym ani realistycznym rozwiązaniem dla zmniejszenia zanieczyszczenia plastikiem w Stanach Zjednoczonych.
____________________________________________________________________________________
Jan Dell, PE, jest niezależnym inżynierem chemicznym i założycielem The Last Beach Cleanup, organizacji non-profit, która współpracuje z udziałowcami i grupami środowiskowymi w zakresie inicjatyw mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia plastikiem. Jan współpracował z firmami z różnych branż w celu wdrożenia praktyk zrównoważonego biznesu i odporności na zmiany klimatyczne w ponad 40 krajach. Mianowany przez Biuro Polityki Naukowej i Technologicznej Białego Domu, Jan był członkiem amerykańskiego komitetu federalnego, który prowadził trzecią Krajową Ocenę Klimatu w latach 2010-2014 oraz wiceprzewodniczącym amerykańskiego federalnego komitetu doradczego ds. Zrównoważonej Krajowej Oceny Klimatu w latach 2016-2017.
Ekstrapolacja danych Jambeck, et al do roku 2019 i zakłada pojemność dużej wywrotki 28 000 funtów.
Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź GAIA – The Global Alliance for Incinerator Alternatives.
Dołącz do naszej globalnej Koalicji.