Ekscytująca interakcja z dużym, oswojonym pytonem reticulowanym jest trudna do opisania; naprawdę doceniasz ich łagodne usposobienie. Chociaż łatwo jest zauroczyć się wielkością i siłą dorosłego pytona, jako sumienni hodowcy nie możemy zapominać, że te olbrzymy wymagają najwyższego szacunku i odpowiedzialności. Potrzeba starannego rozważenia, czasu, energii i zasobów, aby wyhodować te wężowe klejnoty na gigantów, ale nagrody można mierzyć w stopach.
Suthat Chaithaweesap/
Pioty retykularne występują w różnych rozmiarach i kolorach.
Rozmiar pytona retikulowanego
Pyton retikulowany (Python reticulatus) jest najdłużej rosnącym gatunkiem pytona. Okazy w niewoli mogą przekroczyć 20 stóp pod opieką oddanego hodowcy. Wspólna odmiana pod odpowiednią opieką może wahać się w wielkości od 8-stopowego, dojrzałego płciowo samca do 14- do 16-stopowej samicy. Ich potencjał rozmiar jest niesamowite, a 2-foot neonate retic może kiełkować do imponujących 10 stóp lub więcej w 12 miesięcy z ciężkim karmienia. My w New England Reptile Distributors zachęcamy przyszłych posiadaczy, aby dać to poważne myśli przed zakupem retic.
Several wyspiarskich form reticulated python wydają się pozostać mniejsze, stosunkowo mówiąc, niż ich kontynentalnych odpowiedników. Te „karłowate” typy mogą być odpowiednie dla posiadaczy, którzy przewidują opiekę nad średniej wielkości konstryktorem. Mniejsze formy karłowate, takie jak superkarły i karły z wysp Jampea, Selayar i Honey, mogą osiągać rozmiary od dojrzałych płciowo samców o wysokości od 4 do 5 stóp do samic reprodukcyjnych osiągających średnio od 6 do 10 stóp. Uważa się, że te specyficzne dla danej lokalizacji zwierzęta przystosowały się do ograniczeń środowiska wyspiarskiego.
Panton retycki temperament
Pantony retyckie są znane ze swoich silnych osobowości. Słyszeliśmy, że są opisywane jako „psycho”, opis często przesadzony przez tych, którzy nigdy nie trzymali tego gatunku. To nieporozumienie bierze się z reputacji zbudowanej głównie na wybrykach dzikich retików. Rzeczywistość leży w wielu czynnikach, w tym historii węża i tego jak był traktowany.
Po pierwsze i najważniejsze, pytony siatkowane są drapieżnikami, a to odgrywa dużą rolę w naturalnym zachowaniu gatunku. Po drugie, te węże są inteligentne. W rzeczywistości, mogą one być królami inteligencji wśród zwężaczy. Retics rozpoznają swoich opiekunów i pamiętają negatywne doświadczenia.
Dziki retics są przede wszystkim zbierane dla ich skór; stosunkowo niewiele dziko złapanych pytonów trafia do handlu zwierzętami domowymi jako import. Traktowanie ich po zebraniu i przygotowaniu do skórowania jest często odrażające. Retiki mają tendencję do zapamiętywania złego traktowania, którego doświadczyły, więc kiedy jeden z nich trafia na stół sprzedawcy na wystawie gadów, często jest przestraszony i nastawiony obronnie. W tym momencie wąż może polegać na swojej jedynej obronie: gryzieniu i miotaniu się podczas szukania drogi ucieczki. Takie okazy najlepiej pozostawić doświadczonym snakekeeperom.
Zachowanie pytona siatkowanego
Nie planuj hodowli pytonów siatkowanych, jeśli najpierw nie zrozumiesz dynamiki ich zachowania. Jeśli pyton retikularny gryzie lub zachowuje się agresywnie, robi to, ponieważ obawia się czynnika w swoim środowisku, w tym swojego opiekuna. Obowiązkiem hodowcy jest zdobycie zaufania węża. Surykatki są stworzone do jedzenia, wydają się być zawsze głodne. Mają szybką przemianę materii i mogą szybko rosnąć. Im więcej będziesz karmił węża, tym bardziej będzie rósł. Mniej jedzenia oznacza wolniejszy wzrost i mniejszego węża. Retiki zawsze szukają pożywienia, a obowiązkiem hodowcy jest nauczenie ich kiedy, gdzie i co mają jeść.
Plęgowe i młode retiki mają tendencję do bycia bardzo defensywnymi, ponieważ są nisko w łańcuchu pokarmowym. Z ich perspektywy, wszystko co większe jest potencjalnym drapieżnikiem, który chce je zjeść i ważne jest, aby być świadomym tego nastawienia podczas pracy z nimi.
Jeśli masz możliwość pracy z doświadczonym hodowcą pytonów siatkowanych, gorąco polecamy to zrobić przed nabyciem retika. Mentoring od doświadczonego opiekuna pomoże Ci dowiedzieć się, czego możesz oczekiwać od własnego retika.
Utwórz zaufanie ze swoim retikiem
Pozwól swojemu retikowi nauczyć się poprzez konsekwentne, rutynowe interakcje, aby wąż w końcu zrozumiał, że nie jesteś zagrożeniem i odpowiednio się uspokoił. Nie naciskaj zbyt szybko, zwłaszcza jeśli masz do czynienia z dzikim zwierzęciem (ponownie, nie są one zalecane dla nowych posiadaczy retików). Cierpliwość, czas i rozwaga są wymagane, aby wygrać z niektórymi z tych „skór, które to zrobiły.”
Hodowane w niewoli retiki są najlepszym wyborem dla tractable okazów. Zwierzęta te zaczynają życie z większą dozą zaufania do swoich opiekunów i dobrze odnajdują się w ustalonej rutynie codziennej hodowli. Przy poziomie sukcesu, jakim cieszy się wielu hodowców, istnieje duży wybór węży produkowanych w niewoli, z których można wybierać. Dodatkowo, hodowcy często selektywnie hodują węże o łagodnym usposobieniu, cecha ta może być przekazywana kolejnym pokoleniom. Niektóre miejscowe retiki, takie jak olbrzymy z Sulawesi, są z reguły bardziej nerwowe. Możesz wybrać swojego węża ze względu na wygląd, ale co ważniejsze, wybierz go ze względu na usposobienie.
Młode, hodowane w niewoli retiki są najłatwiejsze do oswojenia. Po wyjęciu węża z klatki, trzymaj go w rękach i pozwól mu pełzać przez palce. Spędzanie czasu z młodym retikiem aklimatyzuje go do twojego dotyku, zapachu i towarzystwa. Celem jest konsekwentna, pozytywna interakcja, w której stajesz się rutynową częścią codziennych spotkań z wężem. Podczas tych sesji obsługi, chcesz, aby wąż powoli czołgał się po twoich rękach lub po prostu leżał cicho, i wykazywał długie, powolne ruchy językiem. Czas obsługi pomaga budować zaufanie i relację między tobą a twoim wężem.
Sztuczki oswajania pytona retyckiego
Pioty retyckie, jak wszystkie węże, żyją w trybach: myślenia, snu, polowania, karmienia, rozmnażania i defensywnym trybie „nie przeszkadzaj mi”. Jeśli nagle obudzisz śpiącego retica, może on instynktownie przejść w tryb karmienia. W naturze, pytony retikularne mogą lokalizować się wzdłuż szlaków gier, czekając na niczego nie podejrzewającą ofiarę, aby wędrować przez. Węże te naturalnie mają spust włosów, muszą leżeć nieruchomo przez długi czas i natychmiast reagować na okazję ofiary. Nawet w niewoli wąż jest instynktownie zaprogramowany do powtarzania tego zachowania. Problemem w tym scenariuszu jest to, że wąż może przesadzić i owinąć się wokół ręki, jeśli nie jest prawidłowo zarządzany.
Uwarunkuj swojego pytona siatkowanego, upewniając się, że jest obudzony, zanim wejdziesz do jego pomieszczenia. Stuknij kilka razy w klatkę i obserwuj ruchy gałek ocznych lub aktywność, które wskazują, że wąż jest świadomy Twojej obecności. Następnie należy uwarunkować pytona, aby zdał sobie sprawę z różnicy między nim a gryzoniem. Pełna rolka ręczników papierowych działa dobrze jako tarcza na małych i średnich wężach. Upewnij się, że wąż jest przytomny, otwórz klatkę i przytrzymaj rolkę papierowych ręczników blisko twarzy węża. Często wsadzi nos do pustej rury, aby zbadać sytuację; sztuką jest utrzymać rolkę pomiędzy tobą a końcem pytona! Delikatnie daj wężowi kilka mocnych uderzeń rolką od połowy ciała w dół, czyli z dala od jego pyska. Pomaga to wężowi zrozumieć, że nadszedł czas na interakcję z człowiekiem, a nie na jedzenie.
Haki na węże mogą być również używane w tym samym celu. Delikatnie odsuń głowę i szyję węża od siebie, lub użyj haka do uderzenia lub innego poruszenia węża, aby pomóc mu zrozumieć, że nie czas na jedzenie. Zachowaj ostrożność, ponieważ niektóre nadgorliwe drapieżniki mogą szybko zawirować lub przelecieć nad tarczą z papierowego ręcznika lub hakiem. Bądź świadomy przez cały czas! Ta metoda działa dobrze z rozsądnymi wężami, ale nie próbuj jej z dużymi, obronnymi retikami lub tymi o nieznanym temperamencie.
Gdy masz do czynienia z dużymi wężami, zawsze miej inną doświadczoną osobę w tym samym pokoju lub przynajmniej w zasięgu słuchu. W przypadku, gdy retic pomyli swojego opiekuna z jedzeniem, pomoc drugiej osoby znacznie ułatwi proces usuwania. Zalecamy trzymanie pod ręką butelki płynu do płukania ust Listerine, którą można wlać do ust węża w przypadku ukąszenia. Często powoduje to, że wąż zwalnia swój uścisk. Sztuką jest wyłączyć jego reakcję karmienia i pomóc mu zrozumieć, że nie zdobył zdobyczy.
Retycy mogą być inteligentni, ale ekscytują się i popełniają błędy. Nigdy ich nie lekceważ. Chociaż rzadko, widzimy wiadomości zatytułowane „Kiedy zwierzęta domowe stają się złe”, ale często bardziej odpowiednim tytułem jest „Kiedy właściciele zwierząt domowych stają się głupi”. Wszystkie duże węże wymagają szacunku podczas obchodzenia się z nimi, zwłaszcza gdy są usuwane ze swoich wybiegów.
Porady dotyczące obchodzenia się z pytonem retykalnym
Chcesz wchodzić w interakcje i obchodzić się z pytonem retykalnym, gdy jest on w trybie myślenia. Spokojny pyton wędruje po klatce z płynnymi ruchami i długimi ruchami języka. Wąż, który wywiesza język i wykazuje szarpane ruchy jest nerwowy i obronny.
Zdenerwowany opiekun może łatwo wprowadzić węża w tryb obronny. Jeśli odczuwasz dyskomfort podczas obchodzenia się z wężem, użyj rękawiczek i pracuj nad zidentyfikowaniem i skorygowaniem problemu, aby przyszłe sesje manipulacyjne były pozytywne. Jeśli masz do czynienia z płochliwym wężem, nie wpatruj się w niego; wężowidła są niesamowicie wpatrzone w twoje oczy. Dodatkowo, ludzka twarz jest obszarem naczyniowym z sygnaturą cieplną, która stanowi cel dla nerwowego węża, jeśli jest on skłonny do ukąszenia. Bądź świadomy ruchów węża i spokojnie unikaj sytuacji, w której wąż znajdzie się zbyt blisko twojej twarzy. Nigdy nie ustawiaj swojej twarzy lub ciała nad nerwowym reticem, ponieważ może to łatwo zostać pomylone jako zagrożenie i potencjalnie spowodować poważne ukąszenie.
Zawsze unikaj działań, które mogą spowodować, że wąż będzie ci nie ufał. Nie chwytaj retic za ogon lub dolną część ciała. Szorstkie obchodzenie się z wężem może go przestraszyć i wywołać zachowania obronne. Zazwyczaj podnosimy węża za pierwszą trzecią część ciała i podtrzymujemy zwierzę, aby nie miało wrażenia, że może spaść. Chwytanie węża za głowę powoduje, że szybko traci on zaufanie do przewodnika. Jeśli musisz powstrzymać węża, trzymając go za głowę, bądź delikatny. Nagłe chwycenie stawia węża w defensywie i może on zareagować miotaniem się lub gryzieniem.
Głodny lub broniący się pyton może zaatakować każdy ruch poza swoim wybiegiem. Należy unikać wielokrotnego odbijania głowy pytona od klatki. Jest to bolesne i może przekonać węża, że jesteś odpowiedzialny za jego nagły dyskomfort. Jeśli musisz, zakryj szybę i zapewnij kryjówkę lub ogranicz ruchy, które wywołują takie zachowanie.
Szanuj zęby! Retiki wykorzystują swoje niesamowite zęby do zabezpieczania różnorodnych zdobyczy. Górna część szczęki wyłożona jest dwoma zestawami zębów, a dolna żuchwa jednym rzędem. Przednie zęby są dłuższe i zaprojektowane do silnego zabezpieczenia zdobyczy. Górny, wewnętrzny rząd ma mniejszą liczbę zębów. Zęby pytona siatkowanego są trójkątne z bladą krawędzią na tylnej powierzchni, co umożliwia wężowi gryzienie i cięcie. Ten rodzaj obrażeń występuje zwykle, gdy dorosły samiec w trybie rozrodczym wyczuwa obecność innego samca i zaczyna się bronić, ale jest to również dobre przypomnienie o potencjalnej powadze ugryzienia pytona siatkowanego.
Krytyczne zalecenia i zalecenia dla retików
Klatki powinny zachęcać do ruchu i pozwalać wężowi na rozciągnięcie się, dlatego preferowane są większe pomieszczenia. Dorosłe retiki lubią przestrzeń, w której mogą się rozłożyć i wędrować. Wąż o długości 16 stóp w klatce o wymiarach 96 cali długości, 30 cali szerokości i 24 cale wysokości jest rozsądnym rozwiązaniem. Im większy wąż, tym większa musi być klatka. Otyły, ospały wąż retik w małym pomieszczeniu może być skazany na skrócenie życia. Lepiej jest trzymać retiki po „atletycznej” stronie, ani grube, ani zbyt chude.
Z reguły retiki uwielbiają jeść. Im więcej jedzą, tym bardziej rosną. Musisz upewnić się, że Twój pyton nie przegrzeje się podczas trawienia. Temperatura rdzenia pytona wzrasta podczas trawienia dużego posiłku, dlatego też niezbędny jest chłodniejszy obszar w klatce o temperaturze pomiędzy 76 a 82 stopnie Fahrenheita. Temperatura ciała wyższa niż 92 stopnie może zagrażać życiu twojego węża. Ciepła strona klatki powinna mieć około 90 stopni. Ogólna temperatura otoczenia 80 do 84 stopni jest idealna. Po zjedzeniu dużego posiłku twój retic musi mieć dostęp do dużej ilości świeżej wody, która jest niezbędna w procesie trawienia. Naczynie z wodą powinno być wystarczająco duże, aby wąż mógł się w nim moczyć.
Mniejsze retiki mają niesamowity przymus chodzenia po klatkach podczas poszukiwania pożywienia. Mogą one pocierać swoje usta i rozwijać przerażającą „twarz kła”. Stan ten wynika z wielokrotnego dociskania przez węża delikatnego nosa i pyska do stałych przedmiotów, co powoduje obrzęk tkanek i stan zapalny. Wąż może kontynuować pocieranie aż do pojawienia się małych ran, co pozwala na ujawnienie się infekcji bakteryjnej. Bez zmiany sposobu trzymania w klatce i ewentualnych antybiotyków, może się ona rozprzestrzenić na zęby i kości, powodując ogólnoustrojową, zagrażającą życiu infekcję. Ten stan jest dość powszechny u młodych retików, dziko żyjących zwierząt, a w szczególności u niektórych karzełków. Zapewnij wężowi pogniecioną gazetę, która odwróci jego uwagę i da mu wiele miejsc do ukrycia się. Dając mu rzeczy do zbadania w jego obudowie również pomaga mu zwalczyć przymus ocierania się o klatkę.
Nigdy nie trzymaj dwóch samców retików razem, gdy mają więcej niż 3 stopy długości, ponieważ może to spowodować śmiertelne obrażenia. Należy zachować ostrożność w sezonie hodowlanym podczas obsługi wielu samców, i być świadomym ich zachowania. Jeśli zapach jak jeden samiec i obsługiwać inny, może zdecydować, że chce cię z jego terytorium i reagować odpowiednio. Dotyczy to również przenoszenia samic wielkości hodowlanej z jednego pomieszczenia dla samców do drugiego. Należy zachować ostrożność i nie zakładać, że samiec wie, że rywal nie wszedł do klatki. Jeśli twój dojrzały samiec ma zmniejszony apetyt, siłuje się z tobą i/lub chodzi i napiera na klatkę, najprawdopodobniej chce się rozmnażać. Obchodź się z nim ostrożnie, ponieważ podwyższony poziom hormonów może sprawić, że przez pewien czas będzie niezwykle nerwowy.
Od opiekuna zależy, czy wąż będzie czuł się bezpiecznie. Z czasem, cierpliwością i wysiłkiem, twój retic może stać się oswojonym zwierzęciem, z którym interakcja jest przyjemnością.
.