Co to jest rak przewodowy in situ (DCIS) i jak zdecydować się na odpowiednie leczenie?

Podsumowanie

Rak gruczołowy in situ (DCIS) stanowi około 20% nowo zdiagnozowanych raków piersi. Jednak pacjenci są często zdezorientowani co do DCIS, co on oznacza i co należy z nim zrobić. Poprosiliśmy chirurga z MSK, Melissę Pilewskie, aby przedstawiła kilka spostrzeżeń na temat tej choroby i jej leczenia.

Czy DCIS jest rodzajem raka?

Jest to właściwie kontrowersyjny temat, częściowo z powodu języka. Ma słowo „rak” w nazwie i jest sklasyfikowany jako rak w stadium 0. DCIS odnosi się do nieprawidłowych komórek, które są ograniczone do przewodów mlecznych. Komórki te nie rozprzestrzeniły się jeszcze na otaczającą je prawidłową tkankę piersi i nie mogą rozprzestrzeniać się w innych częściach ciała. Jest to raczej stan przedrakowy, czyli zmiana przedinwazyjna. DCIS nie zagraża więc życiu, ale ma potencjał, aby stać się rakiem inwazyjnym.

Jak wykrywa się i diagnozuje DCIS?

Większość DCIS jest wykrywana na podstawie mammografii, która wykazuje nieprawidłowe zwapnienia (małe złogi wapnia) w piersi. Lekarz może być zmuszony do przeprowadzenia dodatkowych badań obrazowych, takich jak USG lub MRI. Są one wykorzystywane do określenia pełnego zakresu choroby.

DCIS jest w pełni diagnozowany za pomocą biopsji igłowej. Patolodzy badają nieprawidłowe komórki, aby określić stopień DCIS i status receptorów hormonalnych. DCIS jest klasyfikowany jako niski, średni lub wysoki stopień, w zależności od tego, jak nieprawidłowe komórki wyglądają pod mikroskopem. Komórki DCIS wysokiego stopnia są najbardziej nieprawidłowe i rosną najszybciej.

Stan receptorów hormonalnych odnosi się do tego, czy komórki nowotworowe mają receptory dla estrogenu, progesteronu, lub obu. Obecność tych receptorów sugeruje, że hormony te napędzają wzrost komórek. Wpływa to na to, jak dobrze guz może reagować na niektóre leki.

Jeśli ktoś ma DCIS, jaki powinien być pierwszy krok w podejmowaniu decyzji o leczeniu?

Kobieta, u której zdiagnozowano DCIS, zwykle najpierw spotyka się z chirurgiem piersi. Oprócz rozmiaru guza, stopnia zaawansowania i statusu receptorów hormonalnych, lekarz oceni inne czynniki ryzyka raka piersi: Czy pacjentka powinna poddać się badaniom genetycznym pod kątem dziedzicznych mutacji, takich jak BRCA1 lub BRCA2, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko? Czy pacjentka ma silną historię rodzinną tej choroby? Wszystkie te informacje są ważne przy podejmowaniu decyzji o najlepszym leczeniu.

Jakie jest najskuteczniejsze leczenie DCIS?

Chirurgia jest prawie zawsze pierwszym sposobem leczenia DCIS i jest bardzo skuteczna. Istnieją dwa rodzaje zabiegów chirurgicznych stosowanych w przypadku DCIS. Mniej inwazyjną opcją jest lumpektomia, podczas której chirurg usuwa obszar, który jest nieprawidłowy, jak również odrobinę normalnej tkanki wokół niego. Nazywa się to marginesem. Inną opcją jest mastektomia, która polega na usunięciu całej piersi.

Większość kobiet z DCIS poddawana jest lumpektomii, po której ewentualnie przeprowadza się dodatkowe zabiegi. W niektórych przypadkach zalecana jest mastektomia, zwłaszcza jeśli DCIS obejmuje duży obszar lub pojawia się w wielu miejscach w całej piersi. W przypadku każdej z tych operacji wskaźnik przeżywalności jest doskonały. Naszym zadaniem jest ustalenie, który rodzaj operacji ma sens.

Czy w przypadku DCIS zawsze konieczna jest operacja?

Prawie zawsze zalecamy operację. Nawet jeśli DCIS jest nieinwazyjny i nie zagraża życiu, ma potencjał, aby przekształcić się w coś poważniejszego. Co więcej, kiedy wykonujemy operację DCIS, w 20% przypadków znajdujemy w tkance raka inwazyjnego, o którym nie wiedzieliśmy z biopsji igłowej. Z tego powodu w MSK nie wykonujemy operacji w przypadku DCIS tylko wtedy, gdy uważamy, że ryzyko operacji nie przeważa nad korzyściami. Na przykład, niektóre pacjentki mogą nie być w stanie tolerować zabiegu z powodu wieku lub innych problemów zdrowotnych.

Gdy wykonujemy operację DCIS, w 20% przypadków znajdujemy w tkance inwazyjny nowotwór, o którym nie wiedzieliśmy z biopsji igłowej.

Po operacji, jakie inne metody leczenia mogą być potrzebne?

W przypadku kobiet, u których wykonano mastektomię z powodu DCIS, zazwyczaj nie ma potrzeby stosowania dodatkowego leczenia, ponieważ ryzyko powrotu raka (nawrotu) jest bardzo niskie. Po lumpektomii nadal istnieje ryzyko, że DCIS może powrócić lub przekształcić się w raka inwazyjnego. Aby zmniejszyć to ryzyko, stosuje się radioterapię oraz, jeśli komórki DCIS mają receptor estrogenowy, terapię hormonalną. Leki te obejmują tamoksyfen (Nolvadex®), który blokuje receptor estrogenowy, oraz inhibitory aromatazy, które blokują produkcję estrogenu.

Prawdopodobnie najtrudniejszą decyzją, przed jaką stają kobiety z DCIS, jest decyzja, czy poddać się jednemu z tych dodatkowych zabiegów po lumpektomii. Należy wziąć pod uwagę wiele czynników, w tym wielkość i stopień DCIS, jak blisko komórki DCIS znajdowały się ostatecznego marginesu oraz wiek osoby w momencie diagnozy. Młodsze kobiety mają większe ryzyko nawrotu choroby. Ponadto jako lekarz muszę brać pod uwagę, jak każda z moich pacjentek myśli o ryzyku. Na przykład 10% ryzyko nawrotu w ciągu najbliższych dziesięciu lat może oznaczać zupełnie co innego dla dwóch różnych osób. Niektóre kobiety chcą zrobić wszystko, aby obniżyć swoje ryzyko, podczas gdy inne są szczęśliwe, że mogą po prostu uważnie się temu przyglądać.

Jakie są zalety leczenia DCIS w MSK?

W MSK mamy bardzo przemyślane podejście do personalizacji terapii adjuwantowej dla każdej kobiety z DCIS. Lekarze i pacjentki podejmują wszystkie decyzje dotyczące leczenia jako zespół. Duża część badań określających czynniki ryzyka nawrotu DCIS została przeprowadzona w MSK. Staraliśmy się ustalić, kto naprawdę potrzebuje dodatkowych metod leczenia, takich jak radioterapia czy terapia hormonalna. Wszystko ma skutki uboczne, więc naprawdę wyważamy za i przeciw. To nie jest jeden rozmiar dla wszystkich. Chcemy, aby ludzie mieli jak najlepszą jakość życia, pozostając wolnymi od raka.