Waar staan de Olympische ringen voor? De verrassende geschiedenis van de Olympische kleuren

Ondanks alle controverses die het Internationaal Olympisch Comité in de loop der jaren heeft gehad, blijft de symboliek van de Olympische Spelen zelf bij veel mensen over de hele wereld resoneren. Daarom is het ontwerp van de vijf gekleurde ringen het onuitwisbare eerste beeld dat in je opkomt als iemand het over de Olympische Spelen heeft. Maar wat stellen deze vijf ringen voor, en hoe zijn ze ontstaan?

Een vrijwilliger met een zonnebril in de vorm van olympische ringen poseert voorafgaand aan de Olympische Spelen van Rio 2016 in Rio de Janeiro op 4 augustus 2016. Franck Fife/Getty Images

Het symbool werd meer dan 100 jaar geleden, in 1912, ontworpen door de Fransman Pierre de Coubertin, die de moderne spelen mede oprichtte na een decennialange strijd om ze nieuw leven in te laten blazen. De witte achtergrond en de vijf verschillende kleuren ringen – rood, zwart, groen, geel en blauw – vertegenwoordigden alle kleuren van de landen die destijds aan de spelen deelnamen.

De populariteit van het symbool groeide pas veel later, in 1936, toen Carl Diem, voorzitter van het Organiserend Comité van de Spelen in Berlijn, verzocht om de bouw van een mijlpaal met de Olympische ringen in de zijkanten uitgehouwen. Vreemd genoeg zou dit symbool door Adolf Hilter en consorten worden gebruikt in nazi-propaganda.

Huidig stelt het Internationaal Olympisch Comité dat de ringen de vijf continenten vertegenwoordigen, waarbij zowel Noord- als Zuid-Amerika worden samengevoegd tot één Amerika. “Ze zijn met elkaar verweven om de universaliteit van het Olympisme en de ontmoeting van de atleten van de hele wereld tijdens de Olympische Spelen te laten zien,” staat er op de website van het comité.

Op een vreemde manier lijkt het IOC Coubertin eigenlijk te beledigen door eraan toe te voegen: “In het begin was de manier waarop de ringen in elkaar werden gevlochten soms een beetje vreemd vergeleken met wat men vandaag de dag gewend is.” Zij voegden eraan toe: “Tegenwoordig is het Olympisch symbool onderworpen aan zeer strikte regels. Er zijn grafische normen vastgelegd, die bijvoorbeeld de exacte positie van elke ring bepalen.”

Vóór 1951 stond de blauwe ring voor Europa, de rode voor Noord- en Zuid-Amerika, de gele voor Azië, de zwarte voor Afrika en de groene voor Australië en Oceanië. Dit werd echter ongedaan gemaakt nadat het IOC had vastgesteld dat er geen bewijs was dat Coubertin oorspronkelijk had bedoeld dat deze specifieke ringen deze continenten zouden voorstellen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.