Vraag: “Voor wie is Jezus gestorven? Is Jezus voor iedereen gestorven?”
Antwoord: Voor wie Jezus precies stierf, is een punt van theologische onenigheid onder evangelische Bijbelgelovigen. Sommige christenen geloven dat Jezus alleen voor de uitverkorenen stierf; dit is de doctrine van de beperkte verzoening, de L in de TULIP van het calvinisme. Andere christenen geloven dat Jezus stierf voor iedereen die ooit heeft geleefd of ooit zal leven; dit is de leer van de onbeperkte verzoening, die wordt aangehangen door Arminianen en de meeste vierpuntige calvinisten, of Amyraldianen.
Beperkte verzoening, soms ook wel bijzondere verlossing genoemd, is gebaseerd op de leer van de uitverkiezing of predestinatie (Romeinen 8:30, 33; Titus 1:1). Omdat alleen de uitverkorenen van God gered zullen worden, zo redeneert men, moet Jezus alleen voor hen gestorven zijn. Anders zou Jezus’ dood “mislukt” zijn voor hen die niet uitverkoren zijn. Als Jezus voor iedereen stierf, dan zal de hel vol zijn met mensen voor wie Jezus stierf – was Zijn verzoening dan onvoldoende? Als Jezus alleen voor de uitverkorenen stierf, dan heeft Zijn verzoening perfect zijn doel bereikt. Iedere persoon voor wie Jezus stierf zal in de hemel zijn.
Onbeperkte verzoening daarentegen zegt dat Jezus voor iedereen stierf, maar dat alleen degenen die in geloof reageren de vruchten van Zijn offer zullen plukken. Met andere woorden, Jezus’ dood was voldoende voor allen, maar alleen effectief voor sommigen (zij die geloof hebben). Als Jezus niet voor iedereen gestorven is, zo redeneert men, dan is het aanbod van redding leeg, omdat de niet-uitverkorenen niet gered kunnen worden. De leer van de onbeperkte verzoening is gebaseerd op verzen als 1 Johannes 2:2, “Hij is het verzoenend offer voor onze zonden, en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld.”
Nauwkeurig theologisch denken is een goede zaak. Wij zijn geroepen om studenten van het Woord te zijn (2 Timoteüs 2:15). Maar op dit punt lijkt het erop dat de meeste mensen een theologisch systeem volgen om tot hun antwoord te komen, in plaats van het duidelijke Woord van God. Als er geen theologische systemen waren (namelijk het calvinisme en het arminianisme), zou de vraag voor wie Jezus stierf waarschijnlijk nooit aan de orde komen – maar dat is wel het geval! De ene kant zegt dat, als Christus niet voor allen gestorven is, er dan geen echt aanbod van verlossing kan zijn. De andere kant zegt dat, als Christus stierf voor sommigen die nooit gered zullen worden, Zijn dood in zekere zin zijn doel voorbij schiet. Hoe dan ook, er lijkt een aanval te zijn op Gods karakter of op het werk van Christus – of Gods liefde is beperkt of Jezus’ macht is beperkt. Dit stelt ons voor een onnodig dilemma en creëert een spanning waar die niet hoeft te bestaan. Wij weten dat Gods liefde oneindig is (Psalm 107:1) en dat de kracht van Christus oneindig is (Kolossenzen 1:16-17). Het dilemma is een vals dilemma van onze eigen makelij.
Kortom, het aanbod van redding is universeel – voor allen die willen geloven (Romeinen 10:11, 13). Wij weten ook dat, hoe ruim de verzoening van Christus ook is, zij in zeker opzicht beperkt is – zij is alleen werkzaam voor hen die geloven (Johannes 3:18).
Johannes 10 geeft meer inzicht in de kwestie voor wie Jezus stierf. In die passage zien we dat Christus stierf voor Zijn schapen (Johannes 10:11, 15). Ook zullen allen die Zijn schapen zijn tot Hem komen (verzen 4 en 27), en zij worden veilig bewaard in Christus (verzen 28-30). Echter, wanneer wij het evangelie delen, proberen wij niet de hoorders van de boodschap “vooraf te screenen”. We verdiepen ons niet in wie de uitverkorenen zijn of voor wie Jezus wel of niet gestorven is. Deze discussies zouden afleiden van het doel van evangelisatie. Wanneer we het evangelie verkondigen, zeggen we eenvoudig: “Jezus stierf voor uw zonde, en Hij stond weer op uit de dood. Zijn dood is voldoende om voor uw zonden te betalen als u in Hem gelooft.” Dit is een bijbels juiste verklaring, en het vermijdt om te specifiek te worden. De prediking van de apostelen in het Nieuwe Testament probeert het niet fijner te snijden dan dat.