Een nieuwe studie, uitgevoerd door onderzoekers van de Virginia Commonwealth University, werpt licht op de mechanismen die ten grondslag liggen aan de vorming van dit ‘succesvolle’ fenotype.
“Psychopathische individuen zijn zeer vatbaar voor antisociaal gedrag, maar wat onze bevindingen suggereren is dat sommigen eigenlijk beter in staat zijn om deze impulsen te remmen dan anderen,” zei hoofdauteur Emily Lasko, een promovendus bij de afdeling Psychologie in het College of Humanities and Sciences. “Hoewel we niet precies weten wat deze toename in gewetensvolle impulscontrole in de loop van de tijd neerslaat, weten we wel dat dit gebeurt bij individuen hoog in bepaalde psychopathietrekken die relatief meer ‘succesvol’ zijn geweest dan hun leeftijdsgenoten.”
De studie, “What Makes a ‘Successful’ Psychopath? Longitudinal Trajectories of Offenders’ Antisocial Behavior and Impulse Control as a Function of Psychopathy,” zal worden gepubliceerd in een volgende uitgave van het tijdschrift Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment.
Wanneer de onderzoekers bepaalde psychopathische individuen beschrijven als “succesvol” versus “onsuccesvol”, verwijzen zij naar levensloop of resultaten. Een “succesvolle” psychopaat kan bijvoorbeeld een CEO of advocaat zijn met veel psychopathische trekken, terwijl een “onsuccesvolle” psychopaat dezelfde trekken kan hebben maar in de gevangenis zit.
De studie test een compensatoir model van “succesvolle” psychopathie, dat theoretiseert dat relatief “succesvolle” psychopathische individuen meer gewetensvolle trekken ontwikkelen die dienen om hun verhoogde antisociale impulsen te remmen.
“Het compenserende model stelt dat mensen hoger in bepaalde psychopathische trekken (zoals grandiositeit en manipulatie) in staat zijn om te compenseren voor en te overwinnen, tot op zekere hoogte, hun antisociale impulsen via een toename in de eigenschap consciëntieusheid, specifiek impulscontrole,” zei Lasko.
Om dit model te testen, bestudeerden de onderzoekers gegevens die waren verzameld over 1.354 ernstige jeugddelinquenten die werden veroordeeld in rechtssystemen in Arizona en Pennsylvania.
“Hoewel deze deelnemers niet objectief ‘succesvol’ zijn, was dit een ideale steekproef om onze hypothesen om twee belangrijke redenen te testen,” schrijven de onderzoekers. “Ten eerste bevinden adolescenten zich in een uitstekende ontwikkelingsfase voor de verbetering van impulscontrole. Dat geeft ons de longitudinale variabiliteit die we nodig hebben om ons compensatoire model te testen. Ten tweede zijn delinquenten per definitie geneigd tot antisociale daden, en hun recidivecijfers bieden een real-world index van ‘succesvolle’ versus ‘onsuccesvolle’ psychopathie fenotypen.”
De studie ontdekte dat een hogere initiële psychopathie geassocieerd was met een steilere toename in algemene remmende controle en de inhibitie van agressie na verloop van tijd. Dat effect werd versterkt onder “succesvolle” overtreders, of degenen die minder recidiveerden.
De bevindingen ondersteunen het compensatoire model van “succesvolle” psychopathie, zei Lasko.
“Onze bevindingen ondersteunen een nieuw model van psychopathie dat wij voorstellen, dat in tegenspraak is met de andere bestaande modellen van psychopathie in die zin dat het zich meer richt op de sterke punten of ‘overschotten’ geassocieerd met psychopathie in plaats van alleen tekortkomingen,” zei ze. “Psychopathie is geen persoonlijkheidstrek die simpelweg bestaat uit tekortkomingen – er zijn vele vormen die het kan aannemen.”
Lasko is een onderzoeker in het VCU’s Social Psychology and Neuroscience Lab, dat probeert te begrijpen waarom mensen elkaar kwaad proberen te doen. David Chester, Ph.D., directeur van het lab en een assistent-professor in de psychologie, is co-auteur van de studie.
De bevindingen van de studie kunnen nuttig zijn in klinische en forensische settings, zei Lasko, met name voor het ontwikkelen van effectieve preventie en vroege interventiestrategieën, omdat het kan helpen bij het identificeren van sterke punten die psychopathische individuen bezitten die toekomstig antisociaal gedrag kunnen ontmoedigen.