Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z Virginia Commonwealth University rzuca światło na mechanizmy leżące u podstaw powstawania tego „udanego” fenotypu.
„Osoby psychopatyczne są bardzo podatne na angażowanie się w zachowania antyspołeczne, ale to, co sugerują nasze odkrycia, to fakt, że niektórzy mogą być w rzeczywistości w stanie lepiej hamować te impulsy niż inni” – powiedziała główna autorka Emily Lasko, doktorantka na Wydziale Psychologii w Kolegium Nauk Humanistycznych i Ścisłych. „Chociaż nie wiemy dokładnie, co powoduje ten wzrost sumiennej kontroli impulsów w czasie, wiemy, że występuje on u osób o wysokich cechach psychopatii, które odniosły relatywnie większy sukces niż ich rówieśnicy.”
Badanie „What Makes a 'Successful’ Psychopath? Longitudinal Trajectories of Offenders’ Antisocial Behavior and Impulse Control as a Function of Psychopathy,” zostanie opublikowane w najbliższym wydaniu czasopisma Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment.
Określając pewne jednostki psychopatyczne jako „udane” lub „nieudane”, badacze odnoszą się do trajektorii życiowych lub wyników. Na przykład, „udany” psychopata może być dyrektorem generalnym lub prawnikiem o wysokich cechach psychopatycznych, podczas gdy „nieudany” psychopata może mieć te same cechy, ale jest uwięziony.
Badania testują kompensacyjny model „udanej” psychopatii, który teoretyzuje, że względnie „udane” jednostki psychopatyczne rozwijają bardziej sumienne cechy, które służą do hamowania ich podwyższonych antyspołecznych impulsów.
„Model kompensacyjny zakłada, że ludzie wyżsi w pewnych cechach psychopatycznych (takich jak wielkoduszność i manipulacja) są w stanie zrekompensować i przezwyciężyć, do pewnego stopnia, swoje antyspołeczne impulsy poprzez wzrost cech sumienności, a konkretnie kontroli impulsów,” powiedział Lasko.
Aby przetestować ten model, badacze przestudiowali dane zebrane na temat 1,354 poważnych młodocianych przestępców, którzy zostali osądzeni w systemach sądowych w Arizonie i Pensylwanii.
„Chociaż ci uczestnicy nie są obiektywnie 'udani’, była to idealna próbka do przetestowania naszych hipotez z dwóch głównych powodów,” piszą badacze. „Po pierwsze, nastolatki są w najlepszej fazie rozwoju dla poprawy kontroli impulsów. Umożliwia nam to podłużną zmienność, której potrzebowalibyśmy do przetestowania naszego modelu kompensacyjnego. Po drugie, przestępcy są z definicji skłonni do czynów antyspołecznych, a ich wskaźniki recydywy dostarczyły rzeczywistego wskaźnika 'udanych’ i 'nieudanych’ fenotypów psychopatii.”
Badania wykazały, że wyższa początkowa psychopatia była związana z gwałtowniejszym wzrostem ogólnej kontroli hamującej i hamowania agresji w czasie. Efekt ten był wzmocniony wśród „udanych” przestępców, czyli tych, którzy rzadziej popełniali przestępstwa.
Wyniki badań potwierdzają kompensacyjny model „udanej” psychopatii, powiedziała Lasko.
„Nasze wyniki wspierają nowy model psychopatii, który proponujemy, a który jest sprzeczny z innymi istniejącymi modelami psychopatii, ponieważ skupia się bardziej na mocnych stronach lub 'nadwyżkach’ związanych z psychopatią niż na deficytach,” powiedziała. „Psychopatia nie jest cechą osobowości składającą się wyłącznie z deficytów – może przybierać wiele form.”
Lasko jest badaczem w Laboratorium Psychologii Społecznej i Neuronauki VCU, które stara się zrozumieć, dlaczego ludzie próbują się nawzajem krzywdzić. David Chester, Ph.D., dyrektor laboratorium i adiunkt psychologii, jest współautorem badania.
Wyniki badania mogą być przydatne w warunkach klinicznych i sądowych, powiedział Lasko, szczególnie w celu opracowania skutecznych strategii zapobiegania i wczesnej interwencji, ponieważ mogą pomóc w identyfikacji mocnych stron, które posiadają osoby psychopatyczne, które mogą powstrzymać przyszłe antyspołeczne zachowania.
Wyniki badania mogą być użyteczne w warunkach klinicznych i sądowych, powiedział Lasko.