Dynamika
Dynamika odnosi się do głośności dźwięku lub nuty. Termin ten jest również stosowany do pisemnej lub drukowanej notacji muzycznej używanej do wskazania dynamiki. Dynamika jest względna i nie odnosi się do konkretnych poziomów głośności.
Tradycyjnie, oznaczenia dynamiki są oparte na włoskich słowach, chociaż nie ma nic złego w prostym pisaniu rzeczy takich jak „ciszej” lub „głośniej” w muzyce. Forte oznacza głośno, a piano – miękko. Instrument powszechnie nazywany „fortepianem”, nawiasem mówiąc, był pierwotnie nazywany „pianoforte”, ponieważ mógł grać dynamicznie, w przeciwieństwie do wcześniejszych popularnych instrumentów klawiszowych, takich jak klawesyn i szpinet.
Znaczenia dynamiczne
Główne poziomy dynamiki to:
- p lub piano, co oznacza „miękko”
- f lub forte, co oznacza „głośno”
Subtelniejsze stopnie głośności lub miękkości są wskazywane przez:
- mp, oznaczające mezzo-piano, co oznacza „umiarkowanie miękki”
- mf, oznaczające mezzo-forte, co oznacza „umiarkowanie głośny”
Poza f i p, istnieją również:
- pp, oznaczające pianissimo i oznaczające „bardzo miękko”
- ff, oznaczające fortissimo i oznaczające „bardzo głośno”
Listen: Zmiany dynamiczne i oznaczenia
Posłuchaj zmian dynamicznych w Uwerturze do Wesela Figara W.A. Mozarta. Poszukaj oznaczeń dynamicznych (pp, p, ff, i p) w partyturze zanim zaczniesz słuchać.
- Audio
- Score
Zmiany dynamiczne
Aby stopniowo zmieniać dynamikę, kompozytorzy używają crescendo i diminuendo (także decrescendo).
- crescendo (cresc.): stopniowe granie głośniej
- diminuendo / decrescendo (dim. lub decres.): stopniowe granie łagodniej
Posłuchaj: Zmiany dynamiczne
- Score
Akcenty
Wspólne akcenty
Kompozytor może chcieć, aby dana nuta była głośniejsza niż wszystkie pozostałe lub może chcieć, aby sam początek nuty był najgłośniejszy. Akcenty są oznaczeniami, które są używane do wskazania tych szczególnie silnie brzmiących nut. Istnieje kilka różnych rodzajów pisanych akcentów, ale podobnie jak w przypadku dynamiki, właściwy sposób wykonania danego akcentu zależy również od instrumentu, na którym jest on grany, jak również od stylu i okresu muzyki. Niektóre akcenty mogą być nawet grane przez uczynienie nuty dłuższą lub krótszą od innych nut, oprócz, lub nawet zamiast bycia, głośniej.
Dokładne wykonanie każdego typu akcentu zależy od instrumentu oraz stylu i okresu muzyki, ale akcenty typu sforzando i fortepiano są zazwyczaj głośniejsze i dłuższe, i bardziej prawdopodobne jest, że będą używane w długiej nucie, która zaczyna się głośno, a potem nagle staje się dużo bardziej miękka. Akcenty typu Caret są częściej używane do zaznaczania krótszych nut, które powinny być mocniejsze niż nieoznaczone nuty.