Wyprostowany widok przednio-tylny klatki piersiowej jest wykonywany z lampą rentgenowską skierowaną do przodu, wystrzeliwującą fotony przez pacjenta w celu utworzenia obrazu na detektorze umieszczonym za pacjentem. Detektor może być umieszczony za względnie nieruchomym pacjentem.
Wskazania
Przednie ujęcie klatki piersiowej w pozycji wyprostowanej jest alternatywą dla ujęcia PA, gdy pacjent jest zbyt chory, aby tolerować pozycję stojącą lub opuszczenie łóżka 1. W ujęciu AP bada się płuca, kostną jamę klatki piersiowej, śródpiersie i wielkie naczynia. Ta projekcja jest często wykorzystywana jako pomoc w diagnostyce ostrych i przewlekłych stanów chorobowych na oddziałach intensywnej terapii. Projekcja AP jest z wielu powodów gorszej jakości niż projekcja PA, ale czasami jest to jedyne dostępne obrazowanie dla danego pacjenta.
Należy zauważyć, że projekcja AP wytworzy powiększony cień śródpiersia z powodu zwiększonej odległości serca od receptora obrazu i rozbieżności wiązki (patrz ryc. 3 Projekcja AP supine i ryc. 4 Projekcja PA tego samego pacjenta).
Pozycja pacjenta
- pacjent jest możliwie wyprostowany, z plecami opartymi o receptor obrazu
- broda jest uniesiona tak, aby znajdowała się poza polem obrazu
- jeśli to możliwe, ręce są umieszczone przy boku pacjenta
- ramiona są wciśnięte, aby przesunąć obojczyki poniżej szczytów płuc
Czynniki techniczne
- projekcja tylno-przednia
- wdech wstrzymany
- punkt centrowania
- poziom 7 kręgu piersiowego, około 7 cm poniżej wcięcia szyjnego mostka
- promień centralny jest ustawiony pod kątem prostopadłym do długiej osi mostka pacjenta, co generalnie daje kąt ogonowy
- kolimacja
- powyżej 5 cm powyżej stawu barkowego, aby umożliwić prawidłową wizualizację górnych dróg oddechowych
- podczas wdechu. dróg oddechowych
- przyśrodkowo do dolnej granicy 12. żebra
- bocznie do poziomu stawów obojczykowo-barkowych
- orientacja
- portret lub krajobraz
- rozmiar detektora
- 35 cm x 43 cm lub 43 cm x 35 cm
- ekspozycja
- 100-.110 kVp
- 4-.8 mAs
- SID
- 180 cm
- siatka
- tak (może to być zależne od wydziału)
Ocena techniczna obrazu
Całe pola płucne powinny być widoczne od szczytów aż do bocznych kątów kostniny.
- trzy tylne żebra powinny być widoczne powyżej górnego aspektu obojczyka
- broda nie powinna nakładać się na żadne struktury
- stawy mostkowo-obojczykowe są w równej odległości od siebie
- obojczyki znajdują się w tej samej płaszczyźnie poziomej
- minimum osiem tylne żebra są widoczne powyżej przepony
- żebra i klatka piersiowa są widoczne tylko słabo nad sercem
- wyraźne oznaczenia naczyń płucnych powinny być widoczne
Praktyczne punkty
Ta projekcja może być bardzo trudna w sytuacjach awaryjnych; jasna komunikacja jest kluczem do zapewnienia pacjentowi jak najlepszego obrazu w danej sytuacji.
Widok AP, mimo że jest projekcją uzupełniającą dla PA, wiąże się z szerokim zakresem trudnych technicznie czynników i dlatego jest gorszy.
Umieszczenie znaczników bocznych jest konieczne; pacjenci mogą mieć wrodzone schorzenia, które imitują obraz lustrzany 2.
Ustawianie
W większości przypadków pacjenci w projekcji AP są dość słabi i mogą nie być w stanie pomóc radiografowi w ustawieniu. Projekcja może być wykonywana na oddziałach przy użyciu mobilnego urządzenia lub w pomieszczeniach ogólnych przy użyciu przenośnego receptora obrazu.
Podczas siadania pacjenta do zdjęcia rentgenowskiego ważne jest, aby wyjaśnić nie tylko pacjentowi, ale także personelowi wokół niego, że pacjent będzie siedział w pozycji wyprostowanej do wykonania zdjęcia rentgenowskiego, co często będzie wymagało pomocy.
Będą sytuacje, w których pacjent nie może utrzymać się w pozycji pionowej, w takich sytuacjach nierzadko trzeba zaklinować poduszki między pacjentem a łóżkiem, aby go podeprzeć lub ostatecznie uciec się do projekcji klatki piersiowej w pozycji leżącej.
Rotacja zdjęcia radiologicznego klatki piersiowej może symulować powszechne procesy patologiczne i utrudniać postawienie trafnej diagnozy.
Stawy mostkowo-obojczykowe są dobrym wskaźnikiem rotacji pozycji, jeśli jeden staw mostkowo-obojczykowy jest znacznie szerszy od drugiego, tę szanowaną stronę należy obrócić z dala od receptora obrazu w celu skorygowania rotacji.
Angulacja i kolimacja
Jako ogólna zasada, będzie istniał zgrubny kąt ogonowy 10-15°, chociaż u pacjentów z silną kifozą żaden kąt może nie być wymagany.
Jeśli obojczyki są rzutowane zbyt nisko, wymagany jest mniejszy kąt, jeśli obojczyki są rzutowane powyżej wierzchołków, należy zastosować większy kąt w celu uzyskania obrazu diagnostycznego.
Pacjenci z wieloletnią historią rozedmy płuc lub POChP będą mieli nienormalnie długie płuca w porównaniu z populacją ogólną, należy o tym pamiętać podczas kolimacji nadrzędnej do podrzędnej.
Faza oddychania
Faza oddychania ma głęboki wpływ na wygląd kilku struktur na zdjęciu radiologicznym klatki piersiowej. Radiogram AP o słabym wdechu może imitować patologię. Struktury, które mogą się różnić na wydechu, obejmują:
- rozmiar serca
- kontury i szerokość śródpiersia
- pompowanie płuc
- kontury przepony
Zdjęcie AP jest wykorzystywane do badania wielu stanów chorobowych, a obowiązkiem radiografa jest zapewnienie konsekwentnego uzyskiwania wysokiej jakości obrazów diagnostycznych.
Pamiętaj, aby wyjaśnić pacjentowi, co zamierzasz zrobić; to znaczy, poproś go o wzięcie wdechu i wstrzymanie go. W wielu przypadkach daje to pacjentowi czas na przygotowanie się i skutkuje lepszym wstrzymaniem oddechu, a tym samym wyższą jakością zdjęcia radiologicznego.
Zawsze pamiętaj, aby powiedzieć pacjentowi, aby ponownie odetchnął!