Gabrielle Hamilton

Od 1999 roku, kiedy szefowa kuchni Gabrielle Hamilton umieściła sardynki w puszce i Triscuits w pierwszym menu swojej maleńkiej, trzydziestosiedzeniowej restauracji w East Village, Prune nonszalancko łamie niezliczone zasady świata jedzenia. Zasadę, że dobrze prosperująca restauracja musi wyhodować imperium, zasadę, że szefowie kuchni, którzy są kobietami, powinni bezwarunkowo wspierać się nawzajem, i zasadę, że wielcy szefowie kuchni nie są wielkimi pisarzami. Prune zawsze była idiosynkratyczne restauracja, bez kulinarnych misji innych niż służyć co Gabrielle lubi jeść w środowisku chce jeść w.

Gabrielle byłby pierwszym, aby powiedzieć, że jej kariera i ewentualny sukces jako szef kuchni nie przyszedł łatwo. Zaczęła swoją znakomitą karierę jako pomywacz w wieku 12 lat w rodzinnym mieście New Hope, Pennsylvania, ale potem poszła do Hampshire College w Massachusetts przed powrotem do żywności. Przeniosła się do Nowego Jorku i zaczęła pracować w cateringu, ale potem przeniosła się do Michigan i rozpoczęła studia magisterskie na Uniwersytecie Michigan w zakresie pisania fikcji. Aby związać koniec z końcem, ponownie podjęła pracę na pół etatu jako kucharka, a po ukończeniu studiów, Gabrielle wróciła do Nowego Jorku w 1999 roku i otworzyła restaurację Prune. Od tego czasu była nominowana przez James Beard Foundation w 2009 i 2010 roku do nagrody Best Chef NYC. W 2011 roku wygrała tę kategorię.

Gabrielle, zawsze niechętny szef kuchni, nie tylko właśnie świętowała 15-lecie swojego nowojorskiego klasyka, Prune, ale pisała dla The New Yorker, The New York Times, GQ, Bon Appetit, Saveur i Food and Wine Magazine. Jej prace były antologizowane w serii Best Food Writing każdego roku w latach 2001-2006. W marcu 2011 roku, nakładem Random House, ukazał się bestseller New York Timesa, pamiętnik Gabrielle „Blood, Bones and Butter”. Jej pamiętnik przyniósł jej nagrodę James Beard Award for Writing and Literature w 2012 roku.