Atenolol

SIDE EFFECTS

Większość działań niepożądanych była łagodna i przemijająca.

Oszacowania częstości przedstawione w poniższej tabeli pochodzą z kontrolowanych badań z udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, w których reakcje niepożądane były zgłaszane dobrowolnie przez pacjenta (badania amerykańskie) lub wywoływane, np. za pomocą listy kontrolnej (badania zagraniczne). Zgłoszona częstość występowania wymuszonych działań niepożądanych była wyższa zarówno w przypadku pacjentów leczonych preparatem TENORMIN, jak i placebo, niż w przypadku, gdy reakcje te były zgłaszane dobrowolnie. W przypadku, gdy częstość występowania działań niepożądanych w przypadku produktu TENORMIN i placebo jest podobna, związek przyczynowy z produktem TENORMIN jest niepewny.

.

Volunteered
(US Studies)
Total – Volunteered and Elicited (US Studies) Volunteered and Elicited (Foreign+US Studies)
Atenolol
(n=164) %
Placebo
(n=206) %
Atenolol
(n=399) %
Placebo
(n=407) %
CARDIOVASCULAR
Bradykardia 3 0 3 0
Zimne kończyny 0 0.5 12 5
Hipotensja Posturalna 2 1 4 5
Ból Nóg 0 0.5 3 1
OŚRODKOWY UKŁAD NERWOWY/ NERWOWO-MIĘŚNIOWY
. Zawroty głowy 4 1 13 6
Zawroty głowy 2 0.5 2 0,2
Światłowstręt 1 0 3 0,7
Zmęczenie 0,6 0.5 26 13
Zmęczenie Letarg 3 1 1 0 6 3 5 0.7
Senność 0,6 0 2 0,5
Depresja 0,6 0.5 12 9
Sen 0 0 3 1
1 3 1
PRZECIWWSKAZANIA (zob. OSTRZEŻENIA)
Duszność 0 0 3 3
Duszność 0.6 1 6 4

Ostry zawał mięśnia sercowego

W serii badań dotyczących leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego, bradykardia i niedociśnienie występowały częściej, jak można się spodziewać w przypadku każdego beta-blokera, u pacjentów leczonych atenololem niż u pacjentów z grupy kontrolnej.Jednakże, zazwyczaj reagowały one na atropinę i (lub) na wstrzymanie dalszych dawek atenololu. Częstość występowania niewydolności serca nie była zwiększona przez atenolol. Środki inotropowe były rzadko stosowane. Zgłoszona częstotliwość tych i innych zdarzeń występujących podczas tych badań jest podana w poniższym zestawieniu. W badaniu z udziałem 477 pacjentów, następujące zdarzenia niepożądane zostały zgłoszone podczas dożylnego i (lub) doustnego podawania atenololu:

.

Terapia konwencjonalna plus atenolol
(n=244)
Terapia konwencjonalna sama
(n=233)
Bradykardia 43 (18%) 24 (10%)
Nadciśnienie tętnicze 60 (25%) 34 (15%)
Skurcz brwi 3 (1.2%) 2 (0.9%)
Niewydolność serca 46 (19%) 56 (24%)
Blokada serca 11 (4.5%) 10 (4.3%)
BB + Major
Odchylenie osi 16 (6.6%) 28 (12%)
Tachykardia nadkomorowa 28 (11.5%) 45 (19%)
Migotanie przedsionków 12 (5%) 29 (11%)
Trzepotanie przedsionków 4 (1.6%) 7 (3%)
Tachykardia komorowa 39 (16%) 52 (22%)
Powtórny zawał serca 0 (0%) 6 (2.6%)
Total Cardiac Arrests 4 (1.6%) 16 (6.9%)
Nonfatal Cardiac Arrests 4 (1.6%) 12 (5.1%)
Zgony 7 (2.9%) 16 (6.9%)
Wstrząs kardiogenny 1 (0.4%) 4 (1.7%)
Wypadek komorowy
Wypadek przegrody 0 (0%) 2 (0.9%)
Rozwój niedomykalności mitralnej
Regurgitacja 0 (0%) 2 (0.9%)
Niewydolność wrotna 1 (0.4%) 0 (0%)
Zatorowość płucna 3 (1.2%) 0 (0%)

W kolejnym badaniu International Study of Infarct Survival(ISIS-1) obejmującym ponad 16 000 pacjentów, z których 8 037 zostało poddanych randomizacji do leczenia TENORMINEM, dawkowanie dożylnego, a następnie doustnegoTENORMINU zostało przerwane lub zmniejszone z następujących powodów:

Reasons for Reduced Dosage
IV Atenolol Reduced Dose ( < 5 mg)* Oral Partial Dose
Hypotension/Bradycardia 105 (1.3%) 1168 (14.5%)
Wstrząs kardiogenny 4 (.04%) 35 (.44%)
Reinfarction 0 (0%) 5 (.06%)
Cardiac Arrest 5 (.06%) 28 (.34%)
Blok serca ( > pierwszego stopnia) 5 (.06%) 143 (1.7%)
Niewydolność serca 1 (.01%) 233 (2.9%)
Arytmie 3 (.04%) 22 (.27%)
Skurcz oskrzeli 1 (.01%) 50 (.62%)
*Pełna dawka wynosiła 10 mg, a niektórzy pacjenci otrzymywali lessthan 10 mg, ale więcej niż 5 mg.

Podczas doświadczeń po wprowadzeniu leku TENORMIN do obrotu zgłaszano następujące przypadki w zależności czasowej od stosowania leku: podwyższone stężenie enzymów wątrobowych i (lub) bilirubiny, omamy, ból głowy, impotencja, choroba Peyroniego, niedociśnienie posturalne, które może być związane z omdleniami, wysypka łuszczycowa lub zaostrzenie łuszczycy, psychozy, plamica, odwracalne łysienie, trombocytopenia, zaburzenia widzenia, zespół chorej zatoki i suchość w jamie ustnej. TENORMIN, podobnie jak inne beta-blokery, był związany z powstawaniem przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), zespołem toczniowym i objawem Raynauda.

Potencjalne działania niepożądane

Dodatkowo, w przypadku innych leków blokujących receptory beta-adrenergiczne zgłaszano różne działania niepożądane, które mogą być uważane za potencjalne działania niepożądane leku TENORMIN.

Hematologiczne: Agranulocytoza.

Allergiczne: Gorączka, połączona z bólem i bólem gardła, skurczem krtani i zaburzeniami oddychania.

Centralny układ nerwowy: Odwracalna depresja psychiczna postępująca do katatonii; ostry odwracalny zespół charakteryzujący się dezorientacją w czasie i miejscu; utrata pamięci krótkotrwałej; labilność emocjonalna z lekko zamglonym czuciem; oraz, obniżone wyniki w badaniach neuropsychometrycznych.

Żołądek: Zakrzepica tętnicy krezkowej,niedokrwienne zapalenie jelita grubego.

Inne: Wysypka rumieniowa.

Różne: Istnieją doniesienia o wysypkach skórnych i (lub) suchości oczu związanych ze stosowaniem leków blokujących receptory beta-adrenergiczne.Zgłoszona częstość występowania jest niewielka, a w większości przypadków objawy ustąpiły po odstawieniu leczenia. Należy rozważyć zaprzestanie stosowania leku, jeśli taka reakcja nie jest możliwa do wyjaśnienia w inny sposób. Pacjenci powinni być ściśle monitorowani po zaprzestaniu leczenia. (Patrz: DAWKOWANIE I ADMINISTRACJA.)

Zespół skórno-oczodołowy związany z beta-blokerem fraktololem nie był zgłaszany w przypadku stosowania produktu TENORMIN. Ponadto u wielu pacjentów, u których wcześniej występowały reakcje na praktolol, zastosowano terapię produktem TENORMIN, po czym reakcje te ustąpiły lub ustąpiły.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.