Introduction
Social media wordt omschreven als de verzameling van online communicatiekanalen gewijd aan community based input, interactie, het delen van inhoud en samenwerking. Enkele van de meest bekende communicatiewebsites zijn Facebook, Twitter, Instagram en Pinterest. Binnen deze websites kunnen mensen herinneringen delen, opnieuw in contact komen met vrienden, evenementen plannen en bijna ogenblikkelijk communiceren.
Deze luxe was aanvankelijk uitsluitend toegankelijk via computers. Echter, met de grote technologische vooruitgang in de afgelopen tien jaar, hebben mensen de mogelijkheid om een “smartphone” die toegang kon bijna alles wat een computer kon, terwijl het nog steeds functioneert als een mobiele telefoon te kopen. Aanvankelijk verkochten deze telefoons niet goed toen zij voor het publiek beschikbaar kwamen. Dit veranderde echter snel toen deze telefoons zeer gemakkelijk te gebruiken werden en mensen de voordelen begonnen in te zien van het bezit van een smartphone ten opzichte van een traditionele mobiele telefoon. Naarmate de populariteit van smartphones begon toe te nemen, begonnen de sociale media zich aan te passen om op een mobiele telefoon te werken door het gebruik van toepassingen die efficiënter op een smartphone kunnen werken. Op dit moment leven er iets meer dan 322 miljoen mensen in de Verenigde Staten, waarvan 64% een smartphone bezit. Dit betekent dat ongeveer 206 miljoen mensen op elk moment en overal toegang hebben tot sociale media. Bovendien heeft een aanzienlijk aantal mensen nog steeds toegang tot deze website via de computer. Naar schatting 73% van de Verenigde Staten heeft op de een of andere manier toegang tot sociale media en dat aantal neemt elk jaar toe. Dus, met het gestaag toenemende gebruik van sociale media, en het feit dat het nog niet zo lang bestaat, brengt sociale media veel problemen met zich mee voor de interacties die mensen in het echte leven hebben.
Daling van de hoeveelheid face-to-face interacties
In de eerste plaats heeft sociale media ertoe geleid dat we minder interacties hebben met de mensen met wie ze omgaan. De meerderheid van de mensen heeft op elk moment toegang tot sociale media via hun smartphones, dus dit wordt alleen maar erger naarmate meer mensen smartphones beginnen te verwerven. Sinds sociale media meer ingang hebben gevonden, hebben mensen de neiging om liever online dan in persoon met mensen in contact te treden, omdat het proces nu eenvoudiger is. Een eenvoudiger proces zorgt ervoor dat dingen gemakkelijker en efficiënter kunnen worden gedaan, wat meer mensen aantrekt om het eens te proberen. Hoewel het als een positieve verandering kan worden gezien, heeft dit ertoe geleid dat mensen asocialer zijn geworden dan ooit tevoren, hoe contra-intuïtief dat ook mag klinken. Facebook was geen entiteit buiten de huidige generatie en het heeft een beetje een cultuurschok veroorzaakt. Studies hebben aangetoond dat mensen minder interesse hebben in interactie met andere mensen, zowel in vergelijkbare leeftijdsgroepen als met mensen in andere leeftijdsgroepen. De wereld is veranderd in een maatschappij die zelfgenoegzaam achter onze computerschermen zit. Sociale media zijn een belangrijke oorzaak van deze zelfgenoegzaamheid. Dezelfde studies hebben aangetoond dat relaties die volledig online ontstaan, steeds gewoner worden. In een onderzoek uit 2002 werden 1.501 jongeren ondervraagd over hun relaties die zij online hadden aangeknoopt. Twee procent van deze tieners gaf toe een romantische relatie te hebben met iemand, puur online, die zij nooit in levenden lijve hadden ontmoet. 2002 klinkt misschien als een lange tijd geleden, vooral voor iets dat met internet te maken heeft, maar dit toont aan dat dit al een hele tijd een probleem is. Dit zegt veel over de relaties die de jongere generaties in dit land met elkaar aanknopen. Uit dit onderzoek blijkt dat mensen niet goed beseffen waar het hier om gaat en welke gevolgen een gebrek aan persoonlijke communicatie kan hebben.
Daling van de kwaliteit van persoonlijke interacties
Het aantal persoonlijke interacties is niet het enige dat een negatieve invloed heeft gehad. De kwaliteit van deze afnemende interacties lijdt er ook onder. Mensen hebben niet meer deze intieme gesprekken en persoonlijke interacties met elkaar. In plaats daarvan hebben mensen zich tot het internet gewend om een deel van de nervositeit weg te nemen die sommigen kunnen ervaren bij het proberen een relatie met een andere persoon te beginnen. Sociale media zijn een drijvende kracht achter deze veranderingen. Deze sites willen dat mensen ze zo vaak mogelijk gebruiken. Wanneer ze zien dat ze meer verkeer kunnen krijgen van die mensen die interacties hebben met hun online bron, springen ze op de kans om te profiteren van de situatie. Al deze sites maken gebruik van advertentie-inkomsten om veel van hun winst te genereren en dus, meer verkeer staat gelijk aan hogere netto monetaire winsten. Hoewel geld is de primaire focus voor deze bedrijven, mensen nooit richten op dit wanneer ze gebruik maken van hun diensten. Het enige dat lijkt te gebeuren is dat de bevolking in het algemeen gewend raakt aan deze onmiddellijke en constante bron van nieuws, roddels en andere vormen van media die in een oogwenk binnen handbereik zijn. Susan Tardanico brengt het interessante idee naar voren dat mensen een “nieuwe golfbaan” nodig hebben. Wat zij daarmee bedoelt is dat mensen een nieuwe plek in het bedrijfsleven nodig hebben om face-to-face te kunnen communiceren. Vroeger konden zaken worden besproken op een golfbaan, maar dat is veel minder praktisch geworden dan het gebruik van een online medium. Zij betoogt dat deze nieuwe bronnen van online sociale media ook deze zakelijke relaties zijn gaan ruïneren. Mensen moeten zich concentreren op het aangaan van meer persoonlijke relaties, die in de toekomst zullen leiden tot meer vertrouwensvolle en open verbindingen.
Daling van aantal relaties
Niet alleen is de kwaliteit van interacties afgenomen door de toevloed van sociale media, maar ook het aantal relaties dat mensen persoonlijk hebben is drastisch veranderd. Er is een trend dat mensen geen interesse meer hebben om met elkaar te praten als ze in persoon zijn. De jongste generatie zal in 2050 vijftig procent van de beroepsbevolking uitmaken en een overweldigende meerderheid daarvan zou zaken op de werkplek liever afhandelen via instant messaging of e-maildiensten, dan in persoon. Dit zal tot een aantal ernstige problemen leiden. Het is bewezen dat 93 procent van de communicatie non-verbaal is en zonder deze signalen die mensen gebruiken om de berichten te ontcijferen die ze persoonlijk ontvangen, zullen mensen niet goed kunnen begrijpen wat de andere persoon hen echt probeert te zeggen. Dit leidt niet alleen tot problemen in werkrelaties, maar ook tot problemen binnen het eigen gezin. Sommige deskundigen hebben betoogd dat gezinnen vaker sms’en dan gesprekken voeren.
Het gebruik van online communicatie voor kinderen is de afgelopen jaren duidelijk drastisch toegenomen. Dit heeft ertoe geleid dat zij in hun verdere leven minder relaties hebben. Deze interacties online hebben een nadelig effect op hun emotionele gezondheid die schijnbaar onomkeerbaar is. Kinderen die leren hoe ze online met elkaar moeten omgaan, lopen altijd achter als het gaat om het hebben van diepe emotionele banden met mensen en hebben als gevolg daarvan vaak moeite om vrienden te maken en deze voor langere tijd vast te houden. Studies van de afgelopen jaren hebben aangetoond dat hun gebrek aan sociale vaardigheden een vicieuze cirkel is van kinderen die steeds verder achterop raken bij hun leeftijdsgenoten wanneer de andere kinderen in hun leeftijdsgroep de sociale media, en het internet in het algemeen, lang niet zo veel gebruiken als zij. De kinderen in deze studies lijken moeite te hebben om evenveel emoties te verbinden aan uitwisselingen in persoon, ondanks het feit dat ze online gesprekken kunnen voeren. Ze kunnen nooit volledig in elkaar opgaan en dat is waar het probleem echt ligt. Chandra Johnson vergelijkt het met een kind dat de wereld met eigen ogen verkent, vergeleken met het kijken naar dezelfde dingen op plaatjes. De twee kunnen nooit worden geëvenaard, net als deze online interacties versus het ontmoeten van mensen in persoon en het vormen van relaties op die manier. Johnson stelt ook dat deze kinderen niet goed met pestkoppen kunnen omgaan. Ze missen de ervaring die nodig is om goed om te gaan met wat er met hen gebeurt en sluiten zich af in plaats van hun problemen onder ogen te zien. Hun gebrek aan vermogen om persoonlijk met stressvolle situaties om te gaan, heeft ertoe geleid dat deze generatie, en meer dan waarschijnlijk de komende generaties, minder vrienden hebben met wie zij even hecht zijn als met de vrienden die wij persoonlijk hebben in vergelijking met de vorige generaties. Toekomstige generaties kunnen niet langer hetzelfde niveau van vrienden onderhouden als andere generaties in het verleden konden. Dit is een constant thema dat een directe correlatie heeft met het gebruik van sociale media. Een toename van het gebruik van sociale media door een kind heeft een evenredige toename laten zien van het vermogen van een kind om niet gezond te functioneren onder zijn of haar leeftijdsgenoten. Wanneer ze niet meer binnen deze groepen kunnen functioneren, zullen ze zich niet goed ontwikkelen en wanneer ze uiteindelijk tot de beroepsbevolking toetreden, zullen deze problemen alleen maar meer voorkomen en een steeds groter probleem worden.
Afnemende taalvaardigheden
Mensen hebben de neiging te vergeten dat de Engelse taal wordt verwaarloosd wanneer ze online zijn. Het heeft de neiging om onder het tapijt te worden geveegd wanneer zij online zijn. Mensen gebruiken steno en verkorte versies van de woorden zelf om een boodschap veel sneller over te brengen. Dit heeft niet noodzakelijk een negatieve invloed op onze manier van communiceren omdat geschreven taal gemakkelijker te ontcijferen is. Het probleem waar mensen tegenaan lopen is wanneer zij deze vormen van communicatie proberen te integreren in de taal die dagelijks wordt gebruikt. Het verlaagt hun sociale vaardigheden wanneer zij dat soort woorden en zinnen gebruiken, omdat zij niet goed kunnen overbrengen wat zij vandaag de dag nodig hebben zonder een soort spraak te gebruiken die spreektaal is of niet in een gerenommeerd woordenboek voorkomt. Het leidt ertoe dat mensen proberen onze spreektaal in dagelijkse gesprekken te schuiven en de slangtermen te gebruiken die de sociale media hebben helpen ontwikkelen, vormen en populariseren in de mainstream media. Dit heeft een samenleving gevormd die niet langer gezond functioneert in sociale situaties. Vaak lijken mensen onhandig of niet op hun plaats in deze situaties en dit heeft de samenleving op een negatieve manier beïnvloed. Hoewel de technologie de mensen in staat heeft gesteld sneller te communiceren, hebben zij een aanzienlijk deel van de doeltreffendheid van hun spraak verloren, vooral in persoon. Niets toont dit beter aan dan studies van universiteitsstudenten die sociale media gebruiken. Zij zijn tot het uiterste aangetast dat hun concentratie en hun vermogen om persoonlijke gesprekken te voeren drastisch zijn verminderd tot het punt dat ze bijna niet meer functioneren. Dit is echter zeker niet beperkt tot universiteitsstudenten. Sociale media en sms hebben mensen zowel geografisch als emotioneel verder uit elkaar gedreven. Mensen kunnen niet langer met anderen in contact komen op dezelfde manier als velen in de echte wereld gewend zijn. Deskundigen zijn van mening dat mensen hun zakelijke en persoonlijke omgangstaal beginnen te vermengen, wat tot ernstige problemen met collega’s kan leiden. Het veroorzaakt een gebrek aan professionaliteit waar ze niet eerder mee te maken hebben gehad, anders dan met de uitvinding van de sociale media platforms die we vandaag de dag zien. Mensen beginnen minder etiquette en manieren te hebben wanneer ze communiceren via media, zoals sms, die het aantal karakters beperken tot een bepaald aantal. Het kan ons beperken in wat we zeggen en de toon elimineren die de spreker misschien probeert over te brengen. Naarmate mensen gewend zijn geraakt aan deze communicatiemethoden, zijn zij hetzelfde gebrek aan beleefdheid en omgangsvormen gaan vertonen als bij instant messaging-diensten. Deskundigen op deze gebieden zijn bijna unaniem tot de conclusie gekomen dat degenen die de sociale media overmatig gebruiken, hun manieren beginnen te verliezen op gebieden die essentieel zijn in het dagelijks leven, zoals een werkomgeving. Deze zelfde beperkingen op de sociale woordenschat van emoties zijn nog meer merkbaar en overheersend geworden in interacties met mensen waarmee ze dichter bij staan, zoals vrienden en familieleden. Mensen hebben nog steeds dezelfde effecten op dit gebied, hoewel de nadelen groter lijken te worden wanneer zij interageren met leeftijdgenoten, volgens de meest recente studies en gegevens die beschikbaar zijn. Deze studies zijn tot de conclusie gekomen dat mensen “koud overkomen”, zelfs wanneer dat niet de bedoeling is. Wanneer dit herhaaldelijk gebeurt tijdens sociaal contact zoals e-mails, kan het een gewoonte worden om koud of afstandelijk te zijn wanneer ze dezelfde persoon persoonlijk spreken.
Dit is een video van een presentatie door Stacey Irwin. Zij vertelt hoe sociale media onze communicatievaardigheden dagelijks negatief beïnvloeden.
Cyberpesten binnen sociale media
Een ander groot nadeel van sociale media met betrekking tot face-to-face interacties is cyberpesten. Sociale media zijn een van de belangrijkste oorzaken van cyberpesten in de afgelopen jaren. De kinderen die blootgesteld worden aan herhaaldelijk emotioneel leed, worden veel meer getroffen dan alleen online. Hun schoolwerk en huiswerk staan niet meer hoog op hun prioriteitenlijstje nadat ze slachtoffer zijn geworden van cyberpesten. Ze zijn niet meer zo gefocust op wat er gebeurt en proberen een begin te maken met het herstelproces van hun online aanwezigheid. Dit soort veranderingen in de geestesvorming van adolescente schoolkinderen kan ertoe leiden dat ze niet meer met elkaar willen omgaan. Ze denken dat als ze naar school gaan en vrienden proberen te worden met hun leeftijdsgenoten, ze in hetzelfde licht zullen worden beoordeeld als online het geval was. Ze willen pesten voorkomen, maar de interne behoefte om actief te blijven op sociale media maakt het moeilijk voor hen om offline te blijven om elke kans om gepest te worden uit te sluiten. Het wordt een probleem wanneer ze alleen hierop vertrouwen voor hun bron van vreugde of verwezenlijking (Brown, 2013). Deze verslaving kan ervoor zorgen dat ze in een cyclus terechtkomen van alleen maar geluk vinden in deze bron en wanneer ze zien dat sommige van hun vrienden dingen bereikt hebben in het echte leven, kan dit leiden tot jaloezie. Deze mensen die afhankelijk zijn van sociale media zijn dezelfde mensen die later in de problemen komen als ze erachter komen dat de vaardigheden en slechte gewoonten die ze hebben ontwikkeld niet overdraagbaar zijn op de werkvloer. Het gevolg is dat ze nooit volledig betrokken raken bij hun leeftijdsgenoten en de juiste communicatievaardigheden missen die nodig zijn om te functioneren (Graham, 2014).
Social Media Verslaving
Al deze negatieve gevolgen van sociale media worden alleen maar verergerd door de verslaving die door sociale media wordt veroorzaakt. Deze generatie en de generaties daarna zijn gefixeerd geraakt op het gebruik van sociale media. Het heeft een duidelijke generatiekloof veroorzaakt tussen degenen die zijn opgegroeid met het gebruik van sociale media, en degenen die zijn opgegroeid in een tijd waarin deze media nog niet beschikbaar waren. Deze verslaving, waarbij deze kinderen zich niet kunnen losmaken van sociale media, begint een belemmering te worden voor hun functioneren binnen sociale groepen. Het is een bron van uitstelgedrag voor veel van die kinderen die gewend zijn geraakt aan het gebruik van sociale media als vermaak. Tijdens een onderzoek met tieners werden zij voor een korte periode afgesloten van sociale media. Tijdens deze periode beschreven ze gevoelens die vergelijkbaar zijn met het afkicken van drugs of alcohol, zoals “hunkeren naar, angst en kriebels”. Deze vormen van sociale media zijn zo efficiënt in het verspillen van de tijd van gebruikers door de manier waarop informatie wordt geleverd door middel van constante status- en foto-updates. Deze verslaving kan leiden tot een uiteindelijke depressie en een toename van angst wanneer de gebruiker zijn leven vergelijkt met dat van zijn vrienden waarvan hij constant op de hoogte wordt gehouden. Het misbruik van deze media leidt tot extra bronnen van stress die leidende factoren zijn voor depressie en angst (Drussell,2012).
Conclusie
Of mensen het nu willen accepteren of niet, sociale media hebben een aantal ernstige negatieve gevolgen voor hun dagelijks leven. Ondanks enkele van de enorme voordelen ervan, moeten zij als cultuur hun gebruik van sociale media beperken tot een beheersbare hoeveelheid. Sociale media moeten worden erkend als een hulpmiddel dat tot op zekere hoogte moet worden gebruikt en niet hun leven mag overnemen, zoals het elke dag lijkt te worden. Websites zoals Twitter, Facebook of Pinterest zijn heel nuttig om nieuws en roddels te brengen en om in contact te blijven met vrienden en familie, maar mensen kunnen het zich niet veroorloven om ze het middelpunt van hun leven te laten worden. Mensen moeten, cultureel, beslissen hoe ze omgaan met deze informatie die aan hen wordt gevoed om te proberen de bijwerkingen, die elk jaar erger worden, in te dammen. Websites die depressie en angst veroorzaken zouden door oudere leden in de huidige sociale orde niet in welke mate dan ook getolereerd mogen worden. Mensen zouden zich nu moeten concentreren op het beperken van hun kinderen, zodat zij de juiste lichaamsbeweging kunnen krijgen die zij nodig hebben, samen met sociale interacties, zodat zij vaardigheden kunnen vormen voor een goede interactie met andere mensen binnen hun leeftijdsgroepen en sociale lagen, wanneer zij meerderjarig zijn. De toegang die mensen hebben tot het internet, en sociale media in het bijzonder, is te gemakkelijk geworden. Het heeft de taal lui gemaakt en het heeft mensen ook ongeïnteresseerd gemaakt om anderen persoonlijk te ontmoeten. Dat elimineert elke kans op een diepgaand, betekenisvol gesprek. Mensen zijn hun vermogen om efficiënt te communiceren beginnen te verliezen, wat een bewijs is van de totale controle die sociale media over hun leven hebben. Als mensen het proces van de invloed die sociale media nu op hen hebben, zouden beginnen om te keren, zou het misschien omkeerbaar zijn tot het punt waarop mensen geen ernstige schadelijke gevolgen zouden zien over een generatiekloof. Als er echter niets wordt gedaan, zal er een samenleving ontstaan vol sociaal onhandige individuen die niet langer een gesprek kunnen voeren in een normale, moderne sociale omgeving. Over het geheel genomen kunnen sociale media nuttig zijn als ze op de juiste manier worden gebruikt en in de juiste verhouding tot normale face-to-face interacties. Op dit moment doen mensen dat niet. In plaats daarvan maken ze er te veel gebruik van en laten ze toe dat het een negatieve invloed heeft op hoe ze hun leven leiden, zodat het gemakkelijk is om te concluderen dat de negatieve effecten van sociale media veel groter zijn dan de voordelen die ze op dit moment voor de maatschappij kunnen bieden.
Drussell, John. “Social Networking and Interpersonal Communication and Conflict Resolution Skills among College Freshmen.” 1 mei 2012. Web. 14 nov. 2015.<http://sophia.stkate.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1021&context=msw_papers>.
Brown, Cecilia. “Are We Becoming More Socially Awkward? An Analysis of the Relationship Between Technological Communication Use and Social Skills in College Students.” 2013. Web. 14 nov. 2015.<http://digitalcommons.conncoll.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1030&context=psychhp>.
Wilks, Mary. “Online Social Networking’s Effect on Adolescent Social Development.” Web. 15 nov. 2015. <http://www.eckerd.edu/academics/ford/files/11/Mary_Wilks.pdf>.
“The Negative Effects of Social Networks – Sociale Netwerken.” De Negatieve Effecten van Sociale Netwerken – Sociale Netwerken. Web. 5 nov. 2015. <https://sites.google.com/site/socialnetworkpaper/the-negative-effects-of-social-networks>.
Johnson, Chandra. “Face Time vs. Screen Time: The Technological Impact on Communication.” Face Time vs. Screen Time: The Technological Impact on Communication. 29 Aug. 2014. Web. 6 dec. 2015. <http://national.deseretnews.com/article/2235/face-time-vs-screen-time-the-technological-impact-on-communication.html>.
Graham, Regina. “Psycholoog: Social Media Causing A ‘Distancing Phenomena’ To Take Place.” CBS DC. 16 Apr. 2014. Web. 6 dec. 2015. <http://washington.cbslocal.com/2014/04/16/psychologist-social-media-causing-a-distancing-phenomena-to-take-place/>.
Warrell, Margie. “Verleid door sociale media: Is Facebook Making You Lonely?” The Huffington Post. TheHuffingtonPost.com, 8 nov. 2013. Web. 6 dec. 2015. <http://www.huffingtonpost.com/margiewarrell/social-media-lonely_b_4034744.html>.
Tardanico, Susan. “Is Social Media Sabotaging Real Communication.” Forbes. Forbes Magazine, 30 apr. 2012. Web. 6 Dec. 2015. <http://www.forbes.com/sites/susantardanico/2012/04/30/is-social-media-sabotaging-real-communication/>