How to Legally Clear Samples to Copyrighted Music

Kan ik auteursrechtelijk beschermde muziek samplen zonder toestemming als het minder dan 6 seconden audio betreft?

Is sampling legaal? Laten we eerlijk zijn: het samplen van muziek is vaak moeilijk te begrijpen en duur voor onafhankelijke muzikanten.

Als je het geluk hebt om het label en de uitgever te bereiken, en nog meer geluk hebt dat ze je toestemming geven om de sample te gebruiken, stellen diezelfde rechthebbenden vaak voorwaarden die financieel onbetaalbaar zijn voor de gemiddelde onafhankelijke artiest.

Dus ik begrijp waarom muzikanten een van deze twee dingen zouden kunnen denken:

• “Oh, het is maar een kort klein sampletje. Ik zal het hier binnensmokkelen en hopen dat niemand het merkt.”
• “Deze sample maakt het hele nummer en ik verander het niet. Ik laat ze me later aanklagen als het liedje een hit is.”

Maar doe het niet.

Je hebt TWEE verschillende toestemmingen nodig om een sample van een bestaande opname legaal te gebruiken in je eigen muziek:

1. één licentie voor het gebruik van de masteropname (die vaak eigendom is van een label)
2. en één licentie voor het gebruik van de onderliggende compositie (die wordt beheerd door de uitgever/songwriter)

In tegenstelling tot de licentie om een covernummer te verspreiden, is geen van deze twee samplinglicenties verplicht, wat betekent dat de eigenaar van het auteursrecht je geen toestemming hoeft te geven. In feite, kunnen zij vrij veel dicteren de voorwaarden voor het gebruik van de sample (hoewel er enkele algemene praktijken, zoals hieronder getoond) … en je kunt ofwel akkoord gaan met die voorwaarden of hoofd terug naar de studio om alle gevallen van die sample te verwijderen uit je track.

Hoe vind je de uitgever van de compositie die je sampling?

Zoek naar het nummer dat u wilt samplen in de databases van ASCAP, BMI, SESAC, SOCAN, en Harry Fox.

Hoe vindt u het label dat eigenaar is van de opname die u wilt samplen?

Het vinden van het label dat eigenaar is van het auteursrecht op de geluidsopname kan moeilijker zijn, omdat labels elkaar opslokken en catalogi om de zoveel tijd van eigenaar wisselen. Maar een goed beginpunt is te kijken naar de liner notes van een CD! Vraag het verder op internet.

Wat je moet betalen om muziek te samplen uit een grote catalogus

Stel dat je je track hebt voorgelegd aan alle auteursrechthebbenden. Zowel het label als de uitgever hebben geluisterd en vonden het goed wat ze hoorden. Wat nu?

Wel, de uitgever is geneigd om een voorschot te willen (denk aan het als een vrijgave vergoeding) die overal kan oplopen van een paar honderd tot enkele duizenden dollars of meer, PLUS een percentage van alle inkomsten gegenereerd door het lied. Ik heb dit vermeld gezien op sommige muziekrechtensites als overal van 15% tot 50%, afhankelijk van hoe prominent de sample is opgenomen in het nieuwe lied.

Het label dat eigenaar is van de masteropname zal ook een up-front vergoeding willen die vergelijkbaar is met het voorschot dat u betaalt aan de uitgever, PLUS iets genaamd een “rollover” – dat is een royalty berekend op basis van een verkoopdrempel. (Zodra je een X aantal cd’s of downloads hebt verkocht, ben je ons $X verschuldigd.)

Dus, je hebt besloten om een beetje Ray Charles in je nieuwste dance-nummer te stoppen, en kijk eens hoeveel het je kost voordat het nummer zelfs beschikbaar is voor verkoop. Wat als je niet in contact kunt komen met de rechthebbenden?

Het bovenstaande scenario veronderstelt dat u in de eerste plaats een antwoord van de auteursrechthebbenden hebt ontvangen. Dat is een grote veronderstelling! Vaak willen grote labels en uitgevers zich niet bemoeien met verzoeken van onafhankelijke artiesten om samples vrij te geven. (“Kom maar terug als je een contract hebt, dan onderhandelen we misschien wel met je!”)

Dus… dan blijft er een wereld over waarin sampling plaatsvindt – ja, heel veel sampling vindt plaats – en toch voelt het inklaren van die samples vaak aan als een dwaze opdracht voor artiesten zonder contract. Geen wonder dat er veel mythes en verkeerde informatie worden verspreid over dit ingewikkelde onderwerp.

Een van die veel voorkomende mythes is deze: je kunt legaal een auteursrechtelijk beschermd nummer samplen zonder toestemming zolang de sample korter is dan 6 seconden, of 11 seconden, of 15 seconden…

FALSE!

Je KAN GEEN muziek samplen zonder toestemming, ongeacht hoe kort of lang de sample is.

Copyright is auteursrecht. En als de sample herkenbaar is (hel, zelfs als het niet herkenbaar is), gebruik je andermans intellectuele eigendom om je eigen te construeren of te verbeteren. Jij controleert het auteursrecht op liedjes die je schrijft – en je zou hetzelfde verwachten voor jouw werk.

Denk aan het beroemde geval van Vanilla Ice die de baslijn leent van “Under Pressure.” De sample is waarschijnlijk slechts 3 seconden lang, maar dat weerhield Queen en David Bowie (of hun labels / uitgevers) er niet van om binnen te duiken om het geld te innen.

Dus nee, je kunt niet legaal iets samplen (ongeacht de lengte) tenzij je die sample hebt goedgekeurd met zowel de eigenaar van het nummer als de eigenaar van de geluidsopname.

De realiteit van sampling vandaag de dag

Dat gezegd hebbende, er zijn genoeg mensen die tegenwoordig muziek uitbrengen met samples die niet zijn vrijgegeven. En goed of fout, het is makkelijk te begrijpen waarom die praktijk zo gewoon is geworden, gezien de moeilijkheidsgraad en de kosten van het clearen van samples, de veranderende culturele opvattingen over auteursrecht, en de veranderingen in muziektechnologie en distributie.

Meer mensen dan ooit tevoren hebben toegang tot betaalbare opname- en samplinginstrumenten. We hebben toegang tot de hele geschiedenis van de opgenomen muziek – dat is als een sampler’s speeltuin die zich uitstrekt over de hele planeet en terug in de tijd meer dan een eeuw. En we hebben toegang tot gemakkelijke (en onafhankelijke) distributie, wat betekent dat het moeilijker is voor uitgevers en platenmaatschappijen om in de gaten te houden en te controleren wat er wordt uitgebracht, omdat het niet langer uitsluitend wordt gekanaliseerd via dat major label-systeem.

Dus, zou je gewoon wat samples op je volgende album of single kunnen zetten zonder ze te wissen? Misschien – maar je zou het contract schenden dat je tekent met je distributeur en disc/vinyl fabrikant, en als die entiteiten er lucht van krijgen zijn ze verplicht je muziek van hun service te verwijderen totdat je hebt bewezen dat je de samples legaal hebt vrijgegeven.

Maar wat gebeurt er als je track airplay begint te krijgen of een hit wordt op YouTube? Plotseling heeft de wereld het in de gaten, en dat betekent dat de uitgevers en labels die de auteursrechten op het gesampelde liedje bezitten, er vlak achteraan komen. En als je eenmaal hun auteursrecht hebt geschonden door het lied illegaal te verspreiden, kunnen ze je aanklagen voor inbreuk, je enorme boetes laten betalen, en je dwingen te stoppen met het verspreiden van het lied.

Dat zou klote zijn. Dus verwijder die monsters als je kunt. Als je dat niet kunt, misschien komen met een ander muzikaal element dat werkt in de plaats (en bij voorkeur iets wat je schrijft en opneemt jezelf, zodat je niet hoeft te gaan door al dit beenwerk weer).

Een bibliotheek van vooraf vrijgegeven samples

Als je een sample moet vervangen door een waarvan je weet dat het legaal kan worden vrijgegeven, kijk dan eens naar TrackLib, een muziekservice met een enorme bibliotheek met samples die je vandaag nog kunt licenseren voor gebruik in je tracks.

En tot slot, als je vastbesloten bent om de groove, riff, vocale frase of hook van een ander nummer in je eigen muziek te gebruiken… zou je de sample zelf kunnen RE-RECORDEN. Op die manier omzeil je de eigenaar van het auteursrecht van de geluidsopname en handel je alleen met de uitgever. De sample vereffenen met de uitgever is nog steeds geen pretje, maar je hebt in ieder geval de helft van het werk uit handen genomen!

Wat is jouw ervaring met het gebruiken of vereffenen van samples?