Ze bundelde haar geld met een vriendin om Boston te verlaten na een scheiding, en de omstandigheden leidden hen in 1971 naar Salem.
Eenmaal daar opende de 38-jarige Cabot een winkel. Hij heette gewoon “The Witch Shoppe.” In die tijd was er geen reden om specifieker te zijn. Er waren geen heksenwinkels en er waren geen verkopers die pentakelsieraden, kruiden voor magisch gebruik of andere artikelen verkochten die ze in haar winkel kon verkopen.
“Ik moest alles zelf maken,” zei Cabot, die nu lessen in hekserij geeft en online producten verkoopt. “Ik vond een kruidenwinkel in New Hampshire, zij hielpen me, maar al het andere . Zelfs mijn drankjes – ik moest oude flesjes hebben, ik kon geen moderne flesjes vinden.”
De goth-mode, die nu met heksen wordt geassocieerd, was ook nog niet ontwikkeld. Velen begrepen Cabots garderobe van zwarte gewaden en donkere oogmake-up niet, zeker niet voor een moeder en eigenaresse van een klein bedrijf.
“Ik had een gelofte aan mijn godin afgelegd dat ik de zwarte gewaden zou dragen en ze nooit meer uit zou doen,” zei ze. “Natuurlijk was ik erg naïef. Ik had niet gedacht dat het schokkend zou zijn voor de mensen om in zwarte gewaden te worden afgebeeld.”
Twee weken na de opening van The Witch Shoppe kwam er een vrouw de winkel binnen die schreeuwde dat Cabot naar de hel zou gaan en de duivel naar Salem zou brengen. Een andere keer stopte een man zijn auto om haar te vertellen dat “ze je gaan verbranden en weer ophangen”, herinnerde ze zich. Op dat moment liep Cabot met haar twee jonge dochters.
” de weg geplaveid met veel kritiek,” vertelde Lorelei Stathopoulos, de huidige eigenaar van Cabot’s eerste winkel, aan Boston.com. “Ze stond er alleen voor.”
Als Cabot de weg heeft vrijgemaakt, kan het verschijnen van heksen in de populaire cultuur de weg hebben geëffend. In 1970 filmde het televisieprogramma Bewitched in Salem. De hoofdrolspeelster, Samantha Stephens, was lief, conventioneel aantrekkelijk en gebruikte haar krachten alleen voor het goede, een contrast met veel eerdere afbeeldingen van heksen.
“Ze is echt de meest smakelijke heks die je je kunt voorstellen voor de mainstream Amerikaanse cultuur,” zei Melissa Nierman, een plaatselijke historica en eigenaar van een reisorganisatie, NOW Age Travel.
Met de show kwam het begin van heksentoerisme in Salem. In die tijd waren alleen het Salem Witch Museum en het Witch House aanwezig, en beide waren uitsluitend gericht op de heksenprocessen van Salem. Terwijl Wicca, een federaal erkende religie die hekserij en heidense rituelen omvat, eind jaren 1960 een Amerikaans publiek kreeg, begon Cabots winkel het moderne heksengesprek in Salem, zei Stathopoulos.
Twee jaar nadat Cabot The Witch Shoppe opende, verhuisde ze het naar Essex Street. Ze gaf het ook zijn huidige naam, Crow Haven Corner.
Cabot werd een bekend figuur, en vervolgens Salem’s Officiële Heks via een verklaring van gouverneur Michael Dukakis in 1977, volgens The Boston Globe. De winkel werd overgenomen door haar dochter, Penny, terwijl Cabot boeken schreef en cursussen gaf aan Salem State, Wellesley College en Harvard, aldus de Globe. Haar cursussen richtten zich op hekserij als een “wetenschap, kunst en religie.”
“Mijn bedoeling was om te helpen bij de voorlichting over wat magie is, en toen begon ik lessen te geven,” zei ze.
Op 84-jarige leeftijd, onderwijst Cabot nog steeds studenten over de hele wereld over hekserij.
Stathopoulos, die in haar praktijk alleen “Lorelei” heet, groeide op met de Cabots.
“Haar traditie is zowel wetenschappelijk als religieus,” zei ze. “Het is zo intelligent.”
Stathopoulos’ benadering is echter iets anders, en dat is te zien in Crow Haven Corner, dat ze 20 jaar geleden overnam. Terwijl Cabot zich inzette voor haar donkere gewaden en serieuze hekserij, kiest Stathopoulos soms voor een lichtere benadering. Haar kantoor in Crow Haven Corner heeft een traditioneel altaar en tarotkaarten, maar ook bloemendecoraties, landschappen en twee van haar honden, elk in een Halloweenkostuum.
“Het is OK om een sexy conservatieve heks te zijn,” zei ze. “Het is OK om grappig en licht te zijn. Ik ben niet zo serieus als sommige heksen.”
Stathopoulos heeft zich ook ingezet om actief te zijn in alle delen van de gemeenschap van Salem. Ze leidt een non-profitorganisatie genaamd “Salem Saves Animals” die zich richt op het bevorderen van dierenwelzijn in de stad.
Crow Haven Corner geeft ook voedselkarren uit aan daklozen, samen met enkele van de andere heksenwinkels in Essex Street.
“We zijn een familie van Essex Street,” zei Stathopoulos.
Zij en Christian Day, een andere van Salem’s meest prominente beoefenaars van hekserij, waren twee van de eerste heksen die politiek actief werden in Salem. Zij getuigen op vergaderingen van de gemeenteraad en hebben een persoonlijke relatie met de burgemeester, die Stathopoulos beschouwt als een steun en toeverlaat en een vriend. Er is een “Kim Driscoll for Mayor” bord in een van de ramen van Crow Haven Corner, tegenover een muurschildering ter ere van Cabot.
“We stonden op en zeiden dat we een deel van deze stad gaan zijn, en we gaan naar de raadsvergaderingen, en we gaan bezwaar maken tegen de dingen die ons niet bevallen, en we gaan ervoor zorgen dat ze weten dat we hier zijn,” zei Stathopoulos.