| Historia | Charakterystyka | Stada | Reprodukcja | Dieta | Zasięg | Zarządzanie |
Rozród
Gobbler prężący się do kury
Wzrost światła dziennego na wiosnę wyzwala zmiany hormonalne u dzikich indyków. Rozpoczęcie gobbingu w końcu lutego do początku marca sygnalizuje zbliżanie się okresu godowego. Gobbling jest używany, aby przyciągnąć otwarte samice do godów. Gobblery są poligamiczne i będą kopulować z kilkoma kurami. Tylko najbardziej dominujące gobblers zrobić większość z krycia chociaż subdominant gobblers i jakes będzie wkradać się i hodować kilka hens.
Gobbling zaczyna się przed wschodem słońca, podczas gdy gobbler jest nadal na grzędę. Gobbler ma nadzieję przyciągnąć jak najwięcej kur, jak to możliwe, zanim on leci w dół. To różni się trochę, ale zazwyczaj około 15 minut przed wschodem słońca, gobbler leci w dół i zaczyna jego wyświetlacz zalotów przez strutting i gobbling dla hen (s). Strutting zaczyna się od podniesienia piór ciała, fanning ogona, i upuszczając skrzydła obok do ziemi. Krew pędzi do głowy gobblera, a jego węzeł wydłuża się i jego karuncles włączyć jasny czerwony. Jeśli kura jest chętna, przykuca przed pokazującym się goblerem i dochodzi do kopulacji. Pojedyncze kopulacja jest wystarczająca do zapłodnienia wszystkich jaj, ale kury zazwyczaj kopulują kilka razy.
Odkąd sezon godowy jest w pełni w toku, kury szukać obszarów gniazdowania do składania jaj. Składanie jaj rozpoczyna się na ogół pod koniec marca lub na początku kwietnia w większości kraju. Indyki zazwyczaj gniazdują na obszarach (stare pola, wykroty, lasy sosnowe, brzegi strumieni) z dobrze rozwiniętą historią, która zapewnia pewne krzaczaste / winoroślowe ukrycie. Codziennie składane jest jedno jajo, aż do momentu, gdy zostanie złożone średnio 9 do 11 jaj. Inkubacja trwa 28 dni, a wszystkie pisklęta wykluwają się w ciągu 24 godzin. W zależności od pogody, kura i pisklęta opuszczają gniazdo w ciągu 24 godzin od wyklucia. Szczytowy okres wylęgu przypada na okres od około 20 maja do 10 czerwca. Jeśli pierwsze gniazdo zostanie zniszczone, niektóre kury próbują założyć drugie gniazdo. Kury, które muszą ponownie zakładać gniazdo, składają mniej jaj.
Generalnie, mniej niż połowa wszystkich prób gniazdowania kończy się sukcesem. Fakt, że dzikie indyki gniazdują na ziemi i wymagają łącznie 6 tygodni na złożenie i inkubację jaj sprawia, że kury i ich gniazda są narażone na drapieżnictwo i zakłócenia ze strony człowieka (niszczenie gniazd przez wypalanie, koszenie i wyrzucanie). Częstymi drapieżnikami jaj indyków są szopy, skunksy, oposy, wrony i węże. Śmiertelność piskląt zazwyczaj waha się od 70 do 80 procent lub więcej, zwłaszcza w ciągu pierwszych 2 tygodni życia, kiedy nie są w stanie latać i grzędę pod kury na ziemi.
Poult drapieżniki obejmują ssaki, z których szop i bobcats spowodować największe straty. Lisy i kojoty są również ważnymi drapieżnikami. Ptaki spowodowały 13 procent i gady były odpowiedzialne za 4 procent strat. Zdziczałe psy i koty również żerują na kurach/jajkach, gdy nadarzy się okazja. Na szczęście indyki mają wysoki potencjał reprodukcyjny, a jeden dobry lęg może znacznie zwiększyć populację i zrównoważyć poprzednie słabe lęgi.