„Dziko odławiane”, „organiczne”, „karmione trawą”: co tak naprawdę oznaczają te wszystkie etykiety dotyczące dobrostanu zwierząt?

Podczas zwykłego biegu do sklepu spożywczego, stajemy w obliczu zawrotnej liczby etykiet na produktach spożywczych w alejkach z mięsem, nabiałem i jajkami. Od „naturalny” do „Certified Humane” do „free-range”, może być trudno wiedzieć, które etykiety na produktach zwierzęcych sygnał, że zwierzęta były traktowane lepiej, a które są po prostu reklama fluff.

Czy ich znaczenie jest jasne, czy nie, te etykiety mogą mieć duży wpływ na konsumentów, i ogromne konsekwencje dla miliardów zwierząt hodowanych i zabijanych na żywność każdego roku w USA. Ani jedno prawo federalne nie chroni zwierząt hodowlanych podczas ich życia na farmach fabrycznych – co doprowadziło do wyścigu na dno w dobrostanie zwierząt.

Na przykład, większość kur znoszących jaja jest stłoczona w klatkach tak małych, że nie mogą nawet rozwinąć skrzydeł, kurczaki hodowane na mięso były selektywnie hodowane, aby rosły szybciej niż ich ciała mogą sobie poradzić, a większość macior hodowlanych w przemyśle wieprzowym jest zamknięta w klatkach tak wąskich, że nie mogą się obrócić przez większość swojego życia.

Konsumenci mogą odegrać rolę w zmniejszeniu ich cierpienia, czy to głosując na prawa stanowe do walki z farmami fabrycznymi, zmieniając swoje własne wybory żywnościowe, lub naciskając na firmy spożywcze do przyjęcia wyższych standardów dobrostanu zwierząt. I te wysiłki zrobiły różnicę – nawet jeśli warunki dla tych zwierząt są nadal okropne, producenci mięsa, jaj i nabiału oraz firmy spożywcze powoli odchodzą od niektórych praktyk hodowli fabrycznych.

„Istnieje około 17 miliardów zwierząt lądowych zabijanych każdego roku dla żywności i szacujemy, że od 1 do 3 trylionów ryb. Zwierzęta te mają bardzo poważne kompromisy w zakresie dobrostanu zwierząt, obejmujące bardzo często poważne ograniczenia przestrzenne”, mówi Andrew Knight, profesor dobrostanu zwierząt i etyki na Uniwersytecie w Winchester i specjalista weterynaryjny w dziedzinie dobrostanu zwierząt.

„Istnieje ogromny potencjał poprawy dobrostanu niewiarygodnie dużej liczby zwierząt poprzez przejście na systemy o wysokim poziomie dobrostanu, takie jak chów na wolnym wybiegu i systemy ekologiczne, w których zwierzęta mają znacznie więcej miejsca do poruszania się, wyrażania swoich naturalnych zachowań i angażowania się w naturalne interakcje społeczne w bardziej wzbogaconych środowiskach niż w skrajnie jałowych, pozbawionych środowiska nowoczesnych intensywnych gospodarstwach”, dodaje.

Ale które etykiety faktycznie mówią nam coś użytecznego? Ogólnie rzecz biorąc, terminy dotyczące dobrostanu zwierząt stosowane na etykietach żywności są zatwierdzane przez amerykański Departament Rolnictwa (USDA). Jednak samo USDA nie definiuje prawnie większości terminów związanych z dobrostanem zwierząt, które można znaleźć na etykietach. Zamiast tego, często pozwala producentom na samodzielne definiowanie tych terminów, o ile dostarczą oni dowód, że ich przestrzegają.

Istnieje również kilka programów oceny dobrostanu zwierząt nienastawionych na zysk, które mają swoje własne programy etykietowania, takie jak Global Animal Partnership i Certified Humane, które są prawdopodobnie ważniejsze, ponieważ nakreślają jasne wymagania dla każdej etykiety i każdej praktyki rolniczej.

Jeśli martwisz się o dobrostan zwierząt, proste kroki, takie jak zmniejszenie konsumpcji produktów pochodzenia zwierzęcego – lub po prostu całkowite unikanie jedzenia zwierząt – mogą zrobić dużą różnicę, dużo większą niż wybór produktów pochodzących od zwierząt hodowanych w lepszych warunkach. (Pełne ujawnienie: organizacja, dla której pracuję, Mercy for Animals, opowiada się za jedzeniem opartym na roślinach i pracuje nad uchwaleniem prawa i wywieraniem presji na firmy spożywcze, aby przyjęły wyższe standardy dobrostanu zwierząt). Ale jeśli szukasz mięsa, nabiału i jaj, czytaj dalej, aby dowiedzieć się, co różne terminy i programy ratingowe naprawdę oznaczają dla zwierząt hodowlanych, abyś mógł pomóc zmniejszyć cierpienie.

Programy ratingowe stworzone przez grupy obrońców, wyjaśnione

Dla kupującego produkty spożywcze kupującego produkty zwierzęce, niezależne programy ratingowe stworzone przez grupy obrońców są najważniejszymi etykietami, na które należy zwracać uwagę, ponieważ faktycznie mają wbudowane systemy audytu, aby pociągnąć producentów do odpowiedzialności, według Knight. „Są one powołane do wspierania wyższych standardów dla zwierząt i dla środowiska. Jednym z rodzajów etykiet, które często można zobaczyć na niektórych produktach zwierzęcych jest certyfikat lub zatwierdzenie przez grupę obrońców dobrostanu zwierząt – przydatny sygnał, jeśli szukasz bardziej odpowiedzialnie hodowanych produktów. Trzy etykiety, które prawdopodobnie zobaczysz to „GAP-Certified”, „Certified Humane” i „Animal Welfare Approved.”

Te etykiety są ważne, aby szukać, jeśli zależy Ci na dobrostanie zwierząt, ponieważ są bardziej znaczące niż etykiety takie jak „free-range” lub „natural”. W przeciwieństwie do tych innych etykiet i terminów, które omówimy, te programy oceny mają niezależne systemy audytu, aby zapewnić, że oświadczenia producentów dotyczące dobrostanu zwierząt są rzeczywiście realizowane.

Global Animal Partnership (GAP) zostało założone w 2008 roku przy wsparciu Whole Foods Market, podczas gdy Certified Humane istnieje od 1998 roku i jest prawdopodobnie najbardziej znaną z tych etykiet. Animal Welfare Approved została założona w 2006 roku i ma najwyższe standardy, co oznacza, że jest również trudniejsza do znalezienia. Oto co oznacza każda z tych etykiet.

Global Animal Partnership-Certified

Jeśli „GAP-Certified” brzmi znajomo, prawdopodobnie widziałeś go w Whole Foods, który używa systemu oceny GAP.

GAP jest organizacją non-profit, która używa pięciostopniowego programu do oceny dobrostanu bydła, kurczaków, świń, kur, bizonów, kóz, owiec i indyków. Według GAP, około 290 milionów amerykańskich hodowlanych zwierząt lądowych – lub około 3 procent – jest hodowanych zgodnie z jego standardami. Dzięki zobowiązaniom do poprawy dobrostanu kurcząt hodowanych na mięso zgodnie ze standardami proponowanymi przez GAP od Boston Market, Dunkin’ Brands, Compass Group i innych, liczba ta znacznie wzrośnie do 2024 r.

Standardy GAP różnią się w zależności od gatunku, a między krokami 1 i 5+ istnieje duża luka w dobrostanie.

Na przykład, w przypadku kurcząt hodowanych na mięso, kroki od 1 do 3 wymagają ulepszeń związanych z przestrzenią, jakością powietrza, oświetleniem, dostępem na zewnątrz i innymi kwestiami. Ale dopiero w kroku 4 producenci są zobowiązani do używania „ras o wyższym dobrostanie”, co jest prawdopodobnie najbardziej palącym problemem dobrostanu zwierząt w rolnictwie. Typowe kurczaki hodowane w fabrykach są hodowane tak szybko, aby rosły tak duże, że wiele z nich nie może nawet chodzić bez bólu. Przejście na rasy o wyższym dobrostanie – kurczaki, które są w stanie poruszać się bezboleśnie i angażować się w naturalne zachowania, takie jak grzęda i zabawa – jest krytyczne, ponieważ kurczaki są zabijane w większej liczbie niż jakiekolwiek inne zwierzęta z wyjątkiem ryb. Do 2024 roku GAP będzie wymagać od producentów używania ras o wyższym dobrostanie na wszystkich etapach.

Wiodące grupy obrońców zwierząt hodowlanych, w tym Mercy for Animals, prowadziły kampanie i negocjacje, aby przekonać ponad 100 firm spożywczych (w tym Starbucks, Chipotle i Subway) do przyjęcia standardów zgodnych z pewnymi aspektami GAP, które są znaczące dla kurczaków hodowanych na mięso. Obecnie McDonald’s jest pod presją, aby zrobić to samo.

Animal Welfare Approved

Certyfikacja Animal Welfare Approved jest nadzorowana przez organizację non-profit A Greener World (AGW). Aby producent mógł otrzymać certyfikat, wymagany jest ciągły dostęp do pastwiska dla wszystkich zwierząt, a klatki i klatki są zabronione dla wszystkich gatunków. Dodatkowo, czas transportu wszystkich kurczaków i indyków nie może przekraczać czterech godzin, ponieważ podczas transportu nie dostają one jedzenia ani wody, a ciężarówki nie mają kontroli klimatu, co może oznaczać, że może być w nich bardzo gorąco lub zimno. Etykieta nie jest związana z konkretną siecią sklepów spożywczych, ale można sprawdzić, czy produkt jest zatwierdzony przez Animal Welfare Approved, przeszukując tę bazę danych.

Certified Humane

Certified Humane to program oceny dobrostanu zwierząt również prowadzony przez organizację non-profit – w tym przypadku Humane Farm Animal Care. Zamiast używać programu stopniowego oceniania, Certified Humane ustanowił standardy dobrostanu dla każdego gatunku. Obejmują one brak klatek dla kur i loch, a dla kurczaków i indyków krótszy czas transportu i lepsze oświetlenie w stosunku do standardów przemysłowych. Bydło musi mieć dostęp do środowiska zewnętrznego, ale kurczaki, indyki i świnie już nie. Etykieta jest związana z tą listą producentów, ale nie ma konkretnej sieci spożywczej.

Certified Humane nie powinien być mylony z „American Humane Certified”, który nie jest zalecany przez zwolenników zwierząt. „Standardy American Humane Certified po prostu nie promują dobrego dobrostanu. Pozwalają one na trzymanie matek świń w klatkach ciążowych, kur w klatkach i kurczaków brojlerów w ciemnych, jałowych stodołach”, mówi Lauri Torgerson-White, starszy specjalista ds. dobrostanu zwierząt w Mercy For Animals (gdzie pracuję).

Co oznaczają różne etykiety żywności

Teraz, na etykietach, z którymi większość z nas jest zaznajomiona, takich jak „bezklatkowy”, „organiczny” i „hodowany na pastwiskach”. Wszystkie one brzmią ładnie i wyczarowują obrazy gospodarstwa Babe-like, ale co one właściwie oznaczają w praktyce? Czy te produkty są rzeczywiście lepsze dla zwierząt, i czy te etykiety są monitorowane pod kątem ważności w jakikolwiek znaczący sposób? Odpowiedź, okazuje się, różni się znacznie w zależności od etykiety.

Jedną z kluczowych rzeczy do zrozumienia jest to, że podczas gdy wiele (ale nie wszystkie) z tych etykiet wymagają zatwierdzenia przez USDA, większość standardów nie są egzekwowane w znaczący sposób. Aby uzyskać zatwierdzenie w większości przypadków, producenci muszą jedynie przedstawić dokumentację określającą, co te etykiety oznaczają dla ich zakładów. Jest to kolejny powód, dla którego programy ratingowe tworzone przez grupy obrońców są ważniejsze – posiadają one systemy odpowiedzialności. Ale wiedza o tym, co te etykiety oznaczają, jest niemniej ważna, jeśli chcesz być bardziej świadomym konsumentem.

Oto najczęściej spotykane etykiety, ułożone poniżej w porządku alfabetycznym.

Bezklatkowe

Jednym z jasnych punktów w trudnej sytuacji zwierząt hodowlanych w ciągu ostatniej dekady jest sukces kampanii ruchu na rzecz ochrony zwierząt – bezklatkowe. Od 2008 roku, siedem stanów uchwaliło prawa, aby rozprawić się z klatkami dla kur znoszących jaja, a ponad 200 firm spożywczych zobowiązało się do pozyskiwania wyłącznie jaj z chowu bezklatkowego do 2025 roku.

Większość jaj z chowu bezklatkowego w USA jest produkowana zgodnie z dobrowolnymi standardami United Egg Producers’, które wymagają, aby każdy ptak otrzymał od 1 do 1,5 stopy kwadratowej powierzchni podłogi, w zależności od typu stodoły, jak również urozmaicenia środowiskowe, takie jak grzędy i gniazda. Kury hodowane w obiektach bezklatkowych prawdopodobnie nie mają dostępu do przestrzeni na zewnątrz, ale badania wykazują, że ich dobrostan jest znacznie wyższy niż w standardowych obiektach „klatkowych”, w których ptaki są trzymane w małych klatkach, które ograniczają je nawet do rozpostarcia skrzydeł.

Choć systemy bezklatkowe zapewniają kurom możliwość prowadzenia lepszego życia niż ich klatkowe odpowiedniki, liczne problemy związane z dobrostanem nadal otaczają obiekty bezklatkowe. Słabe oświetlenie, brak dostępu do światła zewnętrznego i przycinanie dziobów, w którym części dziobów ptaków są usuwane, są nadal normą. Podobnie jak kury w klatkach, kury bezklatkowe są często transportowane na duże odległości do zakładów uboju w ciasnych ciężarówkach bez jedzenia i wody, ponieważ ptaki są wyłączone z ustawy o dwudziestu ośmiu godzinach, która mówi, że zwierzęta nie mogą być transportowane w zamkniętych samochodach przez więcej niż 28 godzin bez zatrzymywania się na odpoczynek, karmienie i wodę.

Trzy podstawowe programy oceny dobrostanu zwierząt – GAP-Certified, Animal Welfare Approved i Certified Humane – wszystkie zabraniają stosowania klatek dla kur znoszących jaja, jak również dla macior hodowlanych w przemyśle wieprzowym. Bezklatkowość nie jest wolna od okrucieństwa, ale jest znaczącym krokiem w zmniejszaniu cierpienia milionów kur znoszących jaja każdego dnia w USA i na całym świecie.

Certyfikaty dobrostanu ryb i „dzikie” ryby

Ryby stanowią ogromną większość zwierząt spożywanych w USA i na całym świecie (szacunki mówią o 1 bilionie do 3 bilionów rocznie), więc poprawa ich dobrostanu jest ważna i pilna. W przeważającej części, ryby, które jemy – nawet „dziko złowione” – prawdopodobnie znosiły powolną, bolesną śmierć. Większość dziko odławianych ryb umiera, gdy są jeszcze przytomne, zazwyczaj dusząc się na lodzie. Jedno z badań wykazało, że uduszenie się niektórych gatunków ryb zajmuje od 55 do 250 minut. Żywe patroszenie jest powszechną praktyką, która może trwać od 25 do 65 minut, aby zabić rybę.

Według Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, akwakultura jest najszybciej rozwijającym się przemysłem spożywczym na świecie. Coraz częściej ryby są hodowane w tym, co jest w zasadzie podwodnych gospodarstw fabrycznych, które stanowią szereg problemów dobrostanu.

W zakładach akwakultury, ryby są hodowane w zbiornikach, stawach lub klatkach morskich i często są ranni przez przeludnienie. Jakość wody jest zazwyczaj słaba, a choroby są powszechne.

Etykieta „dziko złowionych” lub „dzikich” nie jest dobrze egzekwowana przez FDA. Analiza z 2015 roku przeprowadzona przez Oceana wykazała, że prawie połowa łososia sprzedawanego w sklepach spożywczych i restauracjach była błędnie oznakowana – łosoś hodowlany był oznakowany jako dziki złowiony. Inna analiza Oceany ujawniła rutynowe oszustwa związane z owocami morza na Południowej Florydzie, a analizy z podobnymi ustaleniami zostały opublikowane przez Boston Globe i Tampa Bay Times.

Aby mieć największy wpływ na zmniejszenie cierpienia ryb hodowanych lub poławianych na żywność, najlepszą opcją jest ograniczenie (lub rezygnacja) z ich konsumpcji, biorąc pod uwagę obecne warunki hodowli i brak programów certyfikacji, które są tak rygorystyczne, jak te dla ptaków i ssaków.

Wolny wybieg/wolny wybieg

USDA definiuje ten termin tylko dla kurczaków i innych ptaków wykorzystywanych do produkcji mięsa i jaj posiadających oficjalną ocenę USDA, co oznacza, że są one kontrolowane przez USDA.

Dla kurczaków hodowanych na mięso lub jaja z oceną USDA, „wolny wybieg” oznacza, że ptaki muszą być wypuszczane na zewnątrz przez co najmniej 120 dni w roku. Wymagania dotyczące przestrzeni i jakości terenu zewnętrznego są jednak nieokreślone. Ponieważ wymagania dotyczące przestrzeni są nieokreślone, a ptaki z wolnego wybiegu spędzają większość czasu w pomieszczeniach zamkniętych, konsumenci powinni zrozumieć, że wolny wybieg prawdopodobnie nie jest tym, co wyobrażają sobie jako kurczaki spędzające cały czas na pastwiskach. Jeśli jaja są niesklasyfikowane (co oznacza, że nie zostały skontrolowane przez USDA), producenci muszą jedynie wykazać, że zwierzęta miały „dostęp do środowiska zewnętrznego”, aby używać oznaczenia „wolny wybieg”.

Jeśli chodzi o inne oznaczenia dobrostanu, GAP-Certified zaleca dostęp do środowiska zewnętrznego dla świń, Animal Welfare Approved sugeruje stały dostęp do środowiska zewnętrznego dla wszystkich zwierząt, a Certified Humane w ogóle nie zaleca dostępu do środowiska zewnętrznego.

Karmione trawą

Zgodnie z zasadami USDA, gdy zwierzęta zostały odstawione od mleka, muszą być karmione wyłącznie trawą i innymi paszami, takimi jak rośliny strączkowe i siano. Termin ten sugeruje obrazy wypasu na otwartych pastwiskach, więc można by pomyśleć, że oznacza to większy dostęp do zewnątrz. W rzeczywistości, odnosi się tylko do tego, co zwierzęta są karmione, a aby zarobić tę etykietę, producent musi tylko przedstawić dokumenty opisujące dietę zwierząt.

Krowa może być karmiona trawą w warunkach fabrycznych i nadal kwalifikować. „Grass-fed” również niekoniecznie oznacza „grass-finished” (te, które są karmione trawą aż do dnia ich zabicia); czasami, aby tuczyć krowy przed ubojem, producenci karmią je ziarnem, choć USDA twierdzi, że nie pozwalają na to. I etykieta nie odnosi się do wielu innych wspólnych kwestii dobrostanu, takich jak dehorning, disbudding, branding, czas odsadzenia i warunki transportu.

Ale krowy karmione dietą opartą na trawie są mniej prawdopodobne, aby cierpieć na zaburzenia żołądkowo-jelitowe i ropnie wątroby, a czasami mają większy dostęp do pastwiska, co czyni je ogólnie mniej niehumanitarne niż produkty krowie bez etykiety trawiaste.

Natural

Etykieta „naturalna” przywołuje na myśl zdrowe, bukoliczne obrazy, ale tak naprawdę nie ma nic wspólnego z dobrostanem zwierząt. USDA stwierdza, że termin „naturalny” musi odnosić się do żywności, która jest minimalnie przetworzona, bez sztucznych składników i że etykiety produktów muszą zawierać oświadczenie wyjaśniające znaczenie tego terminu. Wymaga również wyjaśnień i dokumentów potwierdzających dla producentów, którzy składają takie oświadczenie, ale agencja nie przeprowadza inspekcji na miejscu w celu weryfikacji (chyba że produkt nosi również oficjalną etykietę organiczną USDA).

„Naturally raised” jest kolejnym terminem, który można znaleźć na opakowaniu – i nie jest w żaden sposób zdefiniowany przez USDA lub FDA, co czyni go bez znaczenia.

Organic

„Organic” jest jednym z niewielu terminów na tej liście, który faktycznie ma bardzo konkretną definicję prawną związaną z tym, jak produkt został wykonany, co zawiera i jak zwierzęta były traktowane. Wymogi etykiety są wielorakie, ale głównie odnoszą się do standardów żywienia i leków. Zwierzęta z tą etykietą mogą być karmione tylko ekologiczną trawą lub zbożem bez produktów ubocznych i nie mogą być leczone antybiotykami lub hormonami.

Etykieta ekologiczna odnosi się również do warunków dobrostanu zwierząt. Producenci ekologiczni muszą pozwolić zwierzętom wypasać się na zewnątrz przez co najmniej 120 dni w roku na pastwisku, które spełnia wymagania USDA. Warunki życia zwierząt muszą „uwzględniać zdrowie i naturalne zachowanie zwierząt” i obejmować cień, schronienie, miejsce do ćwiczeń, świeże powietrze, czystą wodę pitną, bezpośrednie światło słoneczne, czystą i suchą ściółkę oraz odpowiednią temperaturę. Warunki muszą również umożliwiać „swobodę poruszania się i redukcję stresu”, i istnieją rzeczywiste inspekcje na miejscu, aby to wyegzekwować.

Jakość tych warunków może się jednak różnić, a wymagania przestrzenne nie są jasno określone – jest to rażący problem w dużych ekologicznych zakładach drobiarskich i jajczarskich, gdzie obszary zewnętrzne mogą być, jak wskazuje Consumer Reports, „maleńkimi, betonowymi gankami dla tysięcy kurczaków.”

Ponadto, inne kwestie dobrostanu, takie jak przymusowa inseminacja, warunki transportu i oddzielenie matek i dzieci, nie są adresowane przez znak ekologiczny. Okaleczenia, takie jak przycinanie zębów świń i dziobów kur, są faktycznie zachęcane, jeśli „potrzebne do promowania dobrostanu zwierzęcia”, a w ekologicznych zakładach mleczarskich cielęta mogą być również zamknięte do sześciu miesięcy życia, zgodnie z przepisami USDA.

Warto również zauważyć, że w marcu 2018 r. administracja Trumpa wycofała zasadę opublikowaną w styczniu 2017 r., Aby wzmocnić wymagania dotyczące dobrostanu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych. Tak więc, podczas gdy „organiczny” jest znaczącą etykietą, konsumenci chcący wspierać dobrostan zwierząt powinni szukać zmniejszenia (lub zrezygnować) konsumpcji produktów zwierzęcych lub szukać wiarygodnych programów certyfikacji stron trzecich, w szczególności Animal Welfare Approved, GAP-Certified (szukaj oceny co najmniej 2, ale najlepiej 4 i powyżej), i Certified Humane.

Pasture-raised

Nie ma prawnej definicji „pastwiskowego”. Więc teoretycznie, firma może wypuścić swoje krowy na pastwisko tylko raz na jakiś czas i nadal zdefiniować to jako „pastwisko-raised”, jeśli to jest to, co jego definicja pozwala na, czyniąc etykietę atrakcyjne, ale bez znaczenia. Programy oceny powyżej, jednak wymagają wypasu na pastwisku dla niektórych gatunków.

Rachel Krantz jest starszy pisarz w Mercy for Animals i redaktor założyciel Bustle. Możesz śledzić jej pisanie @rachelkrantz.

Sprostowanie: Kawałek pierwotnie stwierdził, że certyfikat „Animal Welfare Approved” został pierwotnie założony w 2014 roku. Został on założony w 2006 roku.

Zapisz się do newslettera Future Perfect. Dwa razy w tygodniu otrzymasz łapankę pomysłów i rozwiązań dotyczących radzenia sobie z naszymi największymi wyzwaniami: poprawą zdrowia publicznego, zmniejszeniem cierpienia ludzi i zwierząt, złagodzeniem katastrofalnych zagrożeń i – mówiąc wprost – coraz lepszym robieniem dobra.