Uitblijvende weeën – Wat te doen als je weeën stoppen

Je ziekenhuistas is gepakt en je bent zo over het zwanger zijn heen. En eindelijk, je hebt weeën! Je bent klaar om je baby te ontmoeten.

Maar uren later stokt de bevalling. Je bent verward, teleurgesteld, of misschien gewoon boos. Maar wat doe je nu om je weeën weer op gang te krijgen?

Dit is precies wat er met mij gebeurde bij mijn vierde kind. Mijn vierde bevalling was anders dan alle andere. Ik weet hoe frustrerend het is als de bevalling gewoon… stopt.

Mijn vastgelopen bevalling

Ik was 39 weken zwanger van mijn vierde kind, net na Nieuwjaar. Ik was gigantisch, had een pijnlijke rug, was voortdurend uitgeput en zat in die fase waarin ik me bij elk steekje afvroeg of “dit het was.” Ik had altijd Braxton-Hicks weeën voor maanden voordat mijn baby’s kwamen, dus ik had (meestal) geleerd om ze te negeren.

GEDRELATEERD: Het derde trimester overleven – Zelfzorg voor veelvoorkomende zwangerschapspijnen

Maar op een nacht werd ik rond 2 uur ’s nachts wakker met wat ik wist dat een echte wee was. Ik had een paar weeën met een tussenpoos van ongeveer twintig minuten, maar ik maakte mijn man wakker om het hem te laten weten omdat ik wist (op basis van eerdere bevallingen) dat het mogelijk was dat het vanaf dat punt snel zou gaan.

Mijn man belde zijn ouders, die op slechts 3 minuten afstand van het ziekenhuis woonden. Hij laadde de kinderen in de auto en we reden naar het huis van zijn ouders om ze daar af te zetten.

Mijn weeën kwamen nog steeds maar om de 10-15 minuten, dus ik zei tegen mijn man dat ik bij zijn ouders wilde blijven terwijl we wachtten tot ze op gang kwamen. We bleven dus in de woonkamer en kletsten wat terwijl ik op mijn bal sprong en de weeën aftelde.

Ik merkte dat de weeën langzamer begonnen te gaan, en ik begon me erg moe te voelen. Ik ging liggen en deed een dutje van ongeveer een uur, en in die hele tijd was er maar één wee.

Toen ik rond 6.30 uur weer wakker werd, belde ik de gynaecoloog. Ik vertelde hem dat ik de keuze had om naar het ziekenhuis te gaan, ook al waren de weeën gestopt, of naar huis te gaan met mijn vastgelopen bevalling. Hij stelde voor dat ik langs zou komen zodat ze me in de gaten konden houden.

We kwamen in het ziekenhuis aan en ik werd vastgebonden aan de monitoren. Ik overhandigde mijn geboorteplan, beantwoordde de bajillion vragen die je moet beantwoorden als je je in het ziekenhuis aanmeldt, en vulde papierwerk in.

Na uren op een bal gerold te hebben, door de gangen gelopen te hebben, en in de gaten gehouden te zijn, kon ik zeggen dat alles gestopt was. Bovendien was ik uitgeput omdat ik zo vroeg wakker was geworden en had ik honger omdat ik alleen vloeibaar voedsel mocht hebben. Ik was behoorlijk chagrijnig.

De dokter controleerde mijn baarmoederhals en zei dat ik nog maar 1,5 cm ontsluiting had en dat het hoofdje van de baby nog niet ingedaald was. Ik kan je niet vertellen hoe frustrerend het was om dat te horen na uren van arbeid midden in de nacht.

Mijn arts vertelde me dat aangezien ik op mijn geboorteplan had geschreven dat ik alles zo natuurlijk mogelijk wilde houden, hij voorstelde dat ik naar huis zou gaan en terug zou komen als de weeën weer begonnen.

GERELATEERD: Natuurlijke geboorte of epidurale – Welke moet je kiezen?

Mijn man reed me naar huis, we lunchten, en ik luisterde naar een geboortemeditatie opgenomen door mijn lieve vriend en yogaleraar (trouwens, ik ben ervan overtuigd dat deze een groot verschil maakten in het helpen me te ontspannen, zodat ik met mijn lichaam kon werken. Je kunt je eigen kopie hier kopen). Uiteindelijk ben ik een paar uur in slaap gevallen en voelde ik me veel beter toen ik wakker werd.

Toen ik rond 1:30 wakker werd, heb ik contact opgenomen met mijn verloskundige/doula-vriendin Emily en haar gevraagd of ze enig advies had. Ze suggereerde dat mijn baby misschien niet goed was uitgelijnd in mijn bekken en gaf me een paar geweldige ideeën om te helpen (maak je geen zorgen, ik deel het hieronder!).

Ik volgde Emily’s advies op, rolde een tijdje rond op een baarbal en maakte toen een (heel langzame, korte) wandeling met mijn man. We kwamen terug binnen en hingen wat rond.

Ondanks dat mijn weeën op dit moment nog maar eens in de 30 of 40 minuten waren, waren ze stuk voor stuk erg intens en moeilijk om doorheen te ademen. Uiteindelijk zei ik tegen mijn man dat ik weer ging liggen en naar meer geboortemeditaties ging luisteren.

Dat moet de truc hebben gedaan. Binnen die 20 minuten meditatie, had ik 5 intense weeën. Ik trok de aandacht van mijn man en hij bracht ons voor de tweede keer die dag met spoed terug naar het ziekenhuis.

Toen we daar aankwamen, was ik al in de overgang en ik kon bijna niet meer teruglopen naar de L5080>D-afdeling. Ik was al aan het persen toen de verpleegster een infuus bij me aan het aanleggen was. Maar binnen 27 minuten (!) nadat we in het ziekenhuis waren aangekomen, werd mijn zoon geboren.

Waardoor kan de bevalling uitblijven?

De weeën kunnen om verschillende redenen beginnen en dan uitblijven. Maar het is belangrijk om te weten dat er niet altijd iets mis is, alleen omdat de bevalling stokt. Je lichaam heeft een reden voor wat het doet; vertrouw erop! Een van de meest voorkomende redenen waarom de bevalling stokt, is dat je lichaam en je baby gewoon nog niet klaar zijn voor de bevalling. Sommige vrouwen hebben last van voorweeën, waarbij de weeën niet leiden tot ontsluiting van de baarmoederhals. Maar misschien helpen deze weeën de baby om in een betere positie te komen, of misschien beginnen ze zelfs de baarmoederhals te verwijden (dunner te maken)! Ik ben ervan overtuigd dat de bevalling van mijn vierde baby stagneerde omdat mijn lichaam bezig was om hem in een betere positie te krijgen (meer daarover hieronder). Toen de bevalling eenmaal op gang kwam, ging het heel snel!

Een andere mogelijke reden voor een stagnerende bevalling is stress bij de moeder. Als je je ongemakkelijk voelt in het ziekenhuis, of last hebt van frequente baarmoederhalscontroles, kan je lichaam reageren door de bevalling af te breken. Ook als je om andere redenen gestrest bent, bijvoorbeeld omdat je bang bent een nieuwe baby te krijgen, kan de bevalling tijdelijk uitvallen. Daarom raad ik je zo sterk aan om kalmerende meditaties te doen, zoals deze.

Waarom de bevalling ook stokt, vertrouw op je lichaam. Maak van de gelegenheid gebruik om een dutje te doen of doe wat je moet doen om je voor te bereiden op de volgende fase.

Hoe krijg je vastgelopen weeën weer op gang – baby uitlijnen in bekken

Dit is wat je echt wilt weten: Hoe ga je om met een vastgelopen bevalling? Gelukkig zijn er verschillende strategieën waarmee je de bevalling weer op gang kunt krijgen!

Als de baby verkeerd is uitgelijnd, kan dat een belangrijke reden zijn waarom de bevalling begint en stopt. En er komt meer bij kijken dan dat de baby met het hoofd naar beneden en met het gezicht naar je rug ligt.

Ga wandelen om de bevalling te helpen

Deze klassieke suggestie zorgt ervoor dat de zwaartekracht de baby helpt zich verder in je bekken te nestelen. De druk van het hoofd van de baby op uw baarmoederhals moedigt de weeën aan om te beginnen.

Rol of stuiter op een geboortebal

Birthing ballen zijn een goedkope, fantastische investering voor zwangerschap en bevalling. Rollen in cirkels op je bal helpt je bekken te openen, en stuiteren op een bal helpt de baby verder in te dalen.

Kruipen op handen en knieën om de baby in het bekken te plaatsen

Een gemakkelijke manier om de bevalling te vergemakkelijken is op handen en knieën kruipen. Ongeacht of de baby in een verkeerde positie zit, kan kruipen helpen.

Denk aan de vorm van een baby die opgekruld in de baarmoeder zit. Zijn rug en achterhoofd zijn over het algemeen zwaarder dan de voorkant, waar de armpjes en beentjes dicht tegen het lichaam aan liggen. Door op handen en voeten te gaan liggen, laat u de zwaartekracht het zwaarste deel (het ruggetje van de baby) tegen uw buik rollen.

Buik plooien en optillen om de baby te positioneren

Baby’s komen over het algemeen met de kruin van het hoofdje (niet helemaal bovenaan) eerst naar buiten. Om dit te laten gebeuren, moet hun kin naar beneden worden geduwd. Zonder deze kinhoek is het moeilijk voor de baby om zijn hoofdje te draaien. Soms heeft je baby hulp nodig om zijn kin naar beneden te trekken!

Als je buik erg dik is en ver naar buiten steekt, kan het zijn dat je baby niet gemakkelijk in je bekkenrand kan komen. Dat is waar de abdominale plooi en lift in het spel komt. In principe, elke keer dat je een wee hebt, sta je op, pak je je buik van onderen op (gebruik je ineengestrengelde handen of een sjaal), en trek je je heupen/bekken zo op dat je onderrug plat is. Je doet dit ongeveer tien weeën achter elkaar.

Deze techniek is precies wat mijn bevriende verloskundige mij aanraadde, en het werkte. Ik zal eerlijk zijn, het was niet echt leuk om te doen, omdat het de weeën intensiveerde. Maar ik denk dat het was wat mijn baby nodig had om in het geboortekanaal te vallen.

En als je een meer visuele leerling bent, vond ik een fantastische video die precies laat zien hoe deze tuck eruit ziet. Bekijk het hieronder!

Kalmeer jezelf om de bevalling weer op gang te krijgen

Het andere deel van het weer op gang krijgen van de bevalling is je mentale/emotionele toestand. Er zijn een paar dingen die je kunt doen om hierbij te helpen.

Ga naar huis om te bevallen

Als je in het ziekenhuis bent en de bevalling stokt, wees dan niet bang om gewoon naar huis te gaan, vooral als je vrij dicht bij het ziekenhuis woont. Je zult daar meer ontspannen zijn, en je kunt een film kijken, een wandeling maken, of wat je maar leuk vindt.

Luister naar geboortebevestigingen en meditaties

Ondanks dat ik een prachtige, fantastische bevalling had bij mijn derde kind, was ik een beetje nerveus voor mijn vierde bevalling. Het was alsof ik bang was dat ik het niet opnieuw zou kunnen doen.

En hoewel ik zeker denk dat de lift and tucks mijn kleine man hielpen uitlijnen in mijn bekken, moest ik nog steeds omgaan met mijn zenuwen.

Luisteren naar mijn geboorte meditatie, het horen van affirmaties dat mijn lichaam in staat was, was de belangrijkste stap die me van intermitterende weeën naar volledige weeën bracht.

Wat niet te doen voor vastgelopen weeën

Er zijn andere methoden die vaak worden gebruikt voor vastgelopen weeën die niet effectief zijn. Laten we ze hier behandelen.

Inleiden bij vastgelopen weeën

Soms stelt uw verloskundige een inleidende behandeling met Pitocin voor om de bevalling weer op gang te brengen. Dit is waarschijnlijk niet in jouw belang (of dat van de baby)!

Inductie met Pitocin leidt tot intensere, pijnlijke weeën, maar als je lichaam er nog niet klaar voor is, zijn de weeën vaak niet “productief” en leiden ze alleen maar tot meer pijn voor de moeder en stress voor zowel moeder als baby.

Bedenk dat je lichaam een reden heeft om je weeën op pauze te zetten. Proberen om het proces te forceren zal vaak niet werken, wat leidt tot “failure to progress” en mogelijk een onnodige keizersnede.

(Opmerking: Er zijn absoluut situaties waarin een weeënopwekking nodig kan zijn. Een vastgelopen bevalling is gewoon meestal niet een van hen.)

Dit is waar het hebben van een geboorteplan al gemaakt komt van pas. Mijn verloskundige stelde geen inleiding voor omdat hij al wist dat ik die wilde vermijden, want ik had een geboorteplan! En ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt, want mijn baby kwam slechts 7 uur na dat gesprek, geen medische ingrepen nodig.

Water breken bij vastgelopen bevalling

Soms zal een gynaecoloog of verloskundige je vliezen breken om te proberen de bevalling op gang te krijgen. Hoewel dit kan werken, brengt het risico’s met zich mee die u misschien niet zijn uitgelegd.

Herinnert u zich dat ik het had over trucjes waarmee u de baby in positie kunt brengen? Nou, als je vliezen eenmaal gebroken zijn, zijn deze methodes veel minder effectief. Denk maar aan een badkuip: Als er water in zit, kun je makkelijker rollen en zwiepen. Maar als je in een droge badkuip zou zitten, zou je niet zo makkelijk kunnen bewegen.

En als je vruchtzak eenmaal gebroken is, zit je aan een tijdschema vast. Over het algemeen moet je baby binnen 24 uur geboren worden, om de kans op infecties te verkleinen. Als je lichaam en baby er nog niet klaar voor zijn, word je binnen een dag gedwongen tot onnodige ingrepen.

Conclusies over vastgelopen bevalling

Of je dit nu leest terwijl je je afvraagt wanneer je bevalling zal beginnen, of dat je midden in een vastgelopen bevalling zit en wanhopig op zoek bent naar iets om de bevalling weer op gang te krijgen, ik hoop dat dit bericht je een hart onder de riem steekt.

Vertrouw me, ik weet hoe het is om te wachten en je af te vragen wanneer je baby er eindelijk zal zijn. Ik weet precies hoe het voelt om op het randje te zitten, wachtend op de bevalling. Maar maak je geen zorgen, je kleintje zal komen als hij of zij er klaar voor is.

Als jij de bevalling ook hebt zien stagneren, zou ik graag je verhaal horen! Deel het in de reacties hieronder!

• Samantha Radford is gepromoveerd in de chemie aan de Emory University (Atlanta, GA). Ze is een blootstellingswetenschapper die zich richt op de gezondheid van moeder en kind. Samantha heeft jarenlang onderzoek gedaan naar de invloed van chemische blootstellingen op zowel ongeboren baby’s als kinderen, en naar de manier waarop toxische stoffen en medicijnen worden doorgegeven via de moedermelk. Samantha bestudeert ook het effect van blootstelling aan hormonen veroorzaakt door persoonlijke ervaringen, bijvoorbeeld cortisol bij baby’s die gestrest zijn of oxytocine bij moeders die een band opbouwen met hun baby’s. Door de jaren heen heeft Samantha haar academische en persoonlijke studies uitgebreid naar hoe blootstelling aan verschillende opvoedingsstijlen de mentale en fysieke gezondheid van kinderen beïnvloedt als ze opgroeien tot volwassenheid.