Begin mei vroeg ik FiveThirtyEight-lezers om hun afspeellijsten voor huwelijksrecepties op te sturen, en mijn hemel, wat hebben jullie geleverd. Ik ontving 163 afspeellijsten1 met 9.281 nummers.
Daarom stel ik graag de ultieme afspeellijst voor bruiloften van FiveThirtyEight voor, gebaseerd op de populairste nummers van de ingestuurde receptiesetlijsten:
Voordat we in de gegevens duiken, gaan we nog even terug naar die reacties, want die waren echt iets heel anders. Er waren wijnmakerij bruiloften en ski lodge bruiloften, bestemming bruiloften en schuur bruiloften. Er waren grote bruiloften, kleine bruiloften, hetero bruiloften, bruiloften tussen personen van hetzelfde geslacht, seculiere bruiloften en grote kerkelijke bruiloften. Ik hoorde van de top live bruiloft band in Californië – alle drie van hen. Ik ontving speellijsten ontworpen voor Poolse bruiloften, Indiase bruiloften, Frans-Canadese bruiloften en Braziliaanse bruiloften, samen met de nodige muzikale toevoegingen voor bruiloften in Buffalo, New York. Ik hoorde van iemand die mijn analyse van de juiste dalingssnelheid tijdens “Shout” op zijn bruiloften verspreidde, wat behoorlijk radicaal was. Iemand stuurde me “The Rains of Castamere” van een anoniem e-mailaccount, wat ik als “Game of Thrones”-gek had moeten zien aankomen. Iemand stuurde me een afspeellijst met 20 liedjes, volledig samengesteld uit “Rock Lobster”, wat een veel langer liedje is dan je je waarschijnlijk herinnert. Mijn hart werd verwarmd door alle verhalen die koppels instuurden, maar ontdooide zich weer toen ik zag hoe weinig van hen “Danza Kuduro” speelden.
En de verscheidenheid aan reacties kwam echt tot uiting in de gegevens. Hoewel de lijst van de meest populaire liedjes een consensus suggereert, was er verre van totale homogeniteit. Er waren 3.358 unieke liedjes in deze set. De top 359 nummers waren goed voor slechts de helft van de plays. Het punt is: Bruiloft afspeellijsten bestaan uit een kern van nummers die zeer regelmatig verschijnen, plus een aantal meer ongebruikelijke nummers die worden geïnformeerd door de keuzes van het bruidspaar en – op basis van wat mensen me vertelden in hun e-mails – de vaak nadrukkelijke aanbevelingen van familie.
Het is heel erg op dezelfde manier met de artiesten:
Michael Jackson komt het vaakst voor, maar zelfs dat onderschat zijn essentiële rol in huwelijksdansfeesten, gezien het feit dat de Jackson 5 nr. 9 op de lijst staan.
Maar net zo belangrijk als het materiaal dat wordt gedraaid, is het materiaal waarvan bruidsparen ondubbelzinnig duidelijk maken dat het onder geen enkele omstandigheid zal worden gedraaid. We hebben niet van iedereen “niet spelen” lijsten gekregen, dus neem dit met een korreltje zout, maar er zijn een paar trends te zien. Line dances zijn een grote aanwezigheid: Ik denk dat sommige mensen zich gebrand hebben aan de “Cha-Cha Slide” en daar mentaal niet naar terug willen. Andere polariserende nummers zijn Meghan Trainor’s “All About That Bass”, “Sweet Caroline” en het afschuwelijke “Blurred Lines”, maar ook de hele catalogus van Dave Matthews Band,2 Maroon 53 en de Village People.4 Hé, het is jouw feestje.
Er zijn verschillende tijdperken te zien in de gegevens. Je hebt je Motown en oldies: “Signed, Sealed, Delivered (I’m Yours),” door Stevie Wonder; “Ain’t No Mountain High Enough,” door Marvin Gaye en Tammi Terrell; en “At Last,” door Etta James. Er zijn hits uit de jaren 1970 en 1980, waaronder Earth, Wind & Fire’s “September”, Journey’s “Don’t Stop Believin'” – het nummer met het meest interessante populariteitstraject in de popmuziek5 – en de B-52’s “Love Shack”. Er is een robuust hedendaags contingent – “Uptown Funk”, “Shut Up and Dance”, “Happy” en “Shake It Off” zijn op dit moment hot – plus een aantal gevestigde moderne iconen, waaronder “Get Lucky”, “Ignition (Remix)”, “Hey Ya!”, “Single Ladies” en “Yeah!”
Een ding dat deze gegevens ons niet vertellen, is hoe de huwelijksplaylists in de loop van de decennia zijn veranderd. Wanneer elk jaar nieuwe nummers de canon vervoegen, verlengen we de recepties niet om hen tegemoet te komen: Er is een eindige hoeveelheid tijd op de dansvloer, en alles wat we hier hebben is een momentopname. Toch ben ik eindeloos nieuwsgierig hoe deze generieke setlijsten in de loop van de tijd zouden veranderen.
Mijn eerste gedachte was dat verschillende nummers worden uitgefaseerd survival-of-the-fittest stijl. Over 10 jaar zal “Low” misschien het enige overblijfsel van 2007 zijn, en zijn tijdgenoten – “Cupid Shuffle”, “Paper Planes” en “Electric Feel” – zullen verloren zijn voor de tijd. Maar toen zag ik de verdeling van de releasejaren, en bedacht ik een nieuwe theorie:
Er zijn pieken in het midden van de jaren zestig, het begin van de jaren tachtig en (uiteraard) de laatste paar jaar. Ik heb geen harde bewijzen voor deze theorie, maar dit is wat ik denk dat de oorzaak is van de funky trimodale verdeling hierboven: Iedereen op de bruiloft – het bruidspaar, hun ouders, de ouders van hun ouders – krijgt een paar liedjes van toen ze in hun late tienerjaren en vroege twintiger jaren waren. Laten we eens wat achter-de-schermen wiskunde doen. Volgens de Amerikaanse volkstelling is de mediane leeftijd bij het eerste huwelijk van de bruid ongeveer 27, dus voor een huwelijk in 2016 kunnen we schatten dat ze rond 1989 geboren is. Dat betekent dat haar ouders eind jaren tachtig zijn getrouwd – laten we zeggen 1986. Moeder zou toen 22 of zo zijn geweest op basis van de volkstellingsgegevens, die haar geboorte rond 1964 zouden plaatsen. Dat zou het huwelijk van de grootouders van de 2016-bruid plaatsen rond het begin van de jaren 1960, toen de mediane huwelijksleeftijd voor vrouwen 20 was.
Dus het is niet zozeer dat “‘Uptown Funk’ binnen 10 jaar afwezig zal zijn op bruiloften,” maar eerder “‘Uptown Funk’ kan binnen 10 jaar afwezig zijn op bruiloften, maar het zou een hel van een comeback kunnen maken in 25 jaar wanneer de nakomelingen van het 2016-koppel beginnen te trouwen.”
Op het einde, recepties zijn een andere weerspiegeling van het hele punt van bruiloften: het starten van iets nieuws en onzeker en soort van beangstigend, maar het beginnen in iets traditioneel en gevestigd en fundamenteel vertrouwd. Zoals het oude gezegde luidt: “iets ouds, iets nieuws, iets geleends, naar het raam, naar de muur, tot het zweet … ,” of iets dergelijks.
De top 200 staat hier:
De respons was zo groot dat ik een beetje kieskeurig ben met wat we hier opnemen: Ik heb playlists getrokken die gedraaid zijn (of gedraaid zullen worden) tijdens het dansgedeelte van een huwelijksreceptie. Ook dank aan alle DJ’s die hun generieke setlist hebben ingestuurd – ik ben van plan een apart verhaal over die gegevens te schrijven.
De respons was zo groot dat ik een beetje kieskeurig ben met wat we hier opnemen: Ik heb playlists getrokken die gedraaid zijn (of gedraaid zullen worden) tijdens het dansgedeelte van een huwelijksreceptie. Ook dank aan alle DJ’s die hun generieke setlist hebben ingezonden – ik ben van plan een apart verhaal over die gegevens te schrijven.
Goed gesprek!
De respons was zo groot dat ik een beetje kieskeurig ben met wat we hier opnemen: Ik heb playlists getrokken die gedraaid zijn (of gedraaid zullen worden) tijdens het dansgedeelte van een huwelijksreceptie. Ook dank aan alle DJ’s die hun generieke setlist hebben ingestuurd – ik ben van plan om over die gegevens een apart verhaal te schrijven.
Goed gesprek!
Goede oproep!
De respons was zo groot dat ik een beetje kieskeurig ben met wat we hier opnemen: Ik heb playlists getrokken die gedraaid zijn (of gedraaid zullen worden) tijdens het dansgedeelte van een huwelijksreceptie. Ook dank aan alle DJ’s die hun generieke setlist hebben ingestuurd – ik ben van plan een apart verhaal over die gegevens te schrijven.
Goede oproep!
Goede oproep!
Wat krijgen we nou, Brendan?
De respons was zo groot dat ik een beetje kieskeurig ben met wat we hier opnemen: Ik heb playlists getrokken die gedraaid zijn (of gedraaid zullen worden) tijdens het dansgedeelte van een huwelijksreceptie. Ook dank aan alle DJ’s die hun generieke setlist hebben ingestuurd – ik ben van plan een apart verhaal over die gegevens te schrijven.
Goede oproep!
Goede oproep!
Wat krijgen we nou, Brendan?
Toen ik twee jaar geleden verslag uitbracht over trends in classic rock – een door en door subjectief genre als je het zo bekijkt en een exercitie die niet veel verschilt van deze – vertelde een programmadirecteur me dat “Don’t Stop Believin'” van nauwelijks gedraaid naar een van de meest gevraagde nummers op terrestrische radio sinds het midden van de jaren 2000 was gesprongen, grotendeels dankzij de ontknoping van de serie “The Sopranos”. Het ging bliksemsnel van bankzitter naar sterspeler. Mijn favoriete metriek om dit aan te tonen is te kijken naar de plaats van het nummer op de jaarlijkse ranglijst van de top 1.043 rock nummers samengesteld door New York’s classic rock station WAXQ (104.3 FM). In 2004 stond het nummer op de 485e plaats op de lijst. In 2011 was het opgeklommen naar de 75e plaats. Uiteraard is het liedje van 1981 zelf niet veranderd tussen 2004 en 2011. Wij wel!
Het beste van FiveThirtyEight, bij u bezorgd.