Psychosociale Ontwikkelingstheorie: Erikson’s 8 stadia

In elk van deze stadia zijn er verschillende doelen die een kind moet bereiken, meestal met de hulp van hun ouders. Hun persoonlijkheidsontwikkeling zal afhangen van hoe ze omgaan met verschillende conflicten die zo snel mogelijk moeten worden overwonnen, omdat het de psychologie van een persoon zal bedreigen.

Erik Erikson’s Stages of Psychological Development Chart

We horen je zeggen: “Oké, maar, wat is psychosociale ontwikkelingstheorie?” Voordat we naar de details van elk stadium springen, is hier een grafiek die u zal helpen het concept te begrijpen.

Fasen van Psychosociale Ontwikkeling

Hier vindt u de details van Erik Erikson’s theorie die u zullen helpen begrijpen wanneer uw kinderen een gevoel van wat ontwikkelen, hun tijdlijn voor het opbouwen van sociale interacties of zich richten op werk en nog zo veel meer.

Fase 1: Vertrouwen versus wantrouwen (geboorte tot 1,5 jaar)

De eerste ontwikkelingsfase begint als zuigeling (geboorte tot 1,5 jaar). Het betreft de orale leerperiode, daarom wordt deze fase de orale fase genoemd.

Het primaire doel van pasgeboren baby’s is om zich te voeden aan de borst van hun moeder. In de orale fase moeten ouders hun kinderen regelmatig voeden. Als dat gebeurt, zal de zuigeling later in zijn leven een meer welgevormd persoon zijn.

Na ongeveer zes maanden zullen baby’s met een meer ontwikkelde motoriek leren hoe ze moeten aanraken, vasthouden en bijten. Een baby met nieuwe tanden zal niet meer in zijn vinger bijten zodra hij pijn ervaart. In dezelfde zin, wanneer de moeder voorkomt dat de baby tijdens het voeden in de borst bijt, zal de baby dit gedrag na verloop van tijd verminderen.

Dit leergedrag helpt de baby bij het ontwikkelen van zijn persoonlijkheid. Als ouders goed omgaan met alle behoeften en verwachtingen van de baby, zal de baby zelfvertrouwen ontwikkelen. Dit vertrouwen zal bijdragen aan het opbouwen van een gevoel van veiligheid en vertrouwen.

Het ondervinden van vertrouwensproblemen en onaangename situaties tijdens deze eerste fase kan de kans op verschillende problemen in de toekomst vergroten, zoals pessimisme, introversie en alcohol- of drugsverslavingen.

Fase 2: Autonomie versus Schaamte en Twijfel (1,5 tot 3 jaar)

Het vroege kinderstadium, ook wel het anale stadium genoemd, is de periode waarin het kind leert zijn darmen en spieren te beheersen op het gebied van zindelijkheidstraining (1,5 tot 3 jaar). Het feit dat het kind in staat is zijn eigen lichaam te controleren is een grote stap.

Het is van vitaal belang dat de zindelijkheidstraining correct wordt uitgevoerd. Een zindelijkheidstraining waarbij het kind bang wordt gemaakt, bedreigd of onder druk wordt gezet, is nooit de juiste manier om het te leren. Maar overbezorgde ouders kunnen ook voorkomen dat kinderen zelfbeheersing leren. Verkeerd opvoeden kan ertoe leiden dat een kind in de toekomst een verlegen en achterdochtig individu wordt.

Gedragsproblemen bij volwassenen zullen vaak teruggaan op de anale fase en de problemen waarmee men in deze periode werd geconfronteerd. Volgens de theorie van Erik Erikson over de psychosociale ontwikkeling worden deze gedragingen beïnvloed door de moeilijkheden die in dit stadium zijn ondervonden.

Het kind moet nu ook zelfbeheersing hebben. Als je je kind niet toestaat zijn eigen keuzes te maken op basis van zijn ervaringen en het zijn vrije wil laat gebruiken, zul je een negatieve invloed hebben op de persoonlijkheidsontwikkeling van je kind, zoals het veroorzaken van een laag gevoel van eigenwaarde en veel zelftwijfel.

Wat gebeurt er dan in het tegenovergestelde geval? Als het kind zich zelfverzekerd voelt in het nemen van zijn eigen beslissingen, en het wordt aangemoedigd en gesteund door zijn ouders, zullen ze in de toekomst meer zelfverzekerde, respectvolle en eerlijke individuen worden.

Stadium 3: Initiatief vs Schuld (3 tot 5 jaar)

Als kinderen aan hun kleuterfase beginnen (3 tot 5 jaar), kunnen ze zich gemakkelijker uitdrukken en hun taal- en motorische vaardigheden gebruiken. Deze fase staat bekend als de fallisch-oedipale periode. Een van de belangrijkste kenmerken van deze fase is nieuwsgierigheid naar seks.

Kinderen kunnen hun geslachtsorganen aanraken, de geslachtsorganen van hun vriendjes aanraken, en zelfs seksuele spelletjes spelen. Dit wordt gedreven door nieuwsgierigheid, dus ouders moeten het kind niet beschuldigen of straffen.

Kinderen die worden vernederd, onderworpen aan geweld, of gestraft vanwege hun nieuwsgierigheid zullen er kapot van zijn. De gevolgen van dit soort gedrag doen zich op latere leeftijd voor. Seksuele problemen en depressies op volwassen leeftijd zijn meestal het gevolg van negatieve ervaringen tussen de leeftijd van 3 tot 5 jaar.

Dit is ook een periode waarin een kind relaties aangaat met zijn vrienden. Er kan sprake zijn van wat agressief gedrag, maar dat kan gemakkelijk worden opgelost met spelletjes of speelgoed. Natuurlijk is de begeleiding van de ouders belangrijk. Wij raden u aan om pedagogische hulp te zoeken als u gespecialiseerde hulp nodig heeft.

Parenten moeten geen geweld gebruiken om hun kinderen te straffen die agressief zijn en vechten. Dit zal hun neiging tot geweld later in hun leven alleen maar vergroten. Als deze periode zorgvuldig en positief wordt benaderd, zal het kind hoogstwaarschijnlijk opgroeien tot een individu dat respectvol en verantwoordelijk is.

Je hebt je misschien gerealiseerd dat in elke fase een nieuw gedrag bij het kind verschijnt en dat de reacties van de omgeving (d.w.z. het gezin) van cruciaal belang zijn bij het vormgeven van hun ontwikkeling. Elk nieuw gedrag en de daaropvolgende ouderlijke reacties zullen de persoonlijkheid van een kind verder ontwikkelen.

Stadium 4: Industrie vs Minderwaardigheid (5 tot 12 jaar)

In stadium 4 bereiken kinderen hun schoolleeftijd (5 tot 12 jaar). Het staat bekend als de latente periode. Dit is het stadium waarin kinderen sociale relaties ontwikkelen en hun productiviteit en leervermogen verhogen.

Kinderen leren hoe ze taken alleen kunnen afmaken, om hulp kunnen vragen als ze die nodig hebben, en anderen kunnen helpen. Ook zullen kinderen in deze periode hun rolmodellen kiezen.

Dit is een fase waarin kinderen genieten van een gevoel van vervulling. Kinderen die deze fase met succes doorlopen zijn tevreden met zichzelf en voelen zich competent, en zullen geen minderwaardigheidscomplex ontwikkelen. Aan de andere kant kunnen kinderen die in deze periode falen, gaan twijfelen aan hun capaciteiten.

Ook al zijn onderwijs en scholing erg belangrijk, toch moet niet worden vergeten dat onderwijs begint in het gezin.

Je kind heeft misschien nog niet zijn volledige leerpotentieel ontdekt, of het heeft misschien leerstoornissen, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), of is zelfs hoogbegaafd (hoogbegaafde kinderen kunnen falen in een standaard leerplan). Ouders kunnen hun kinderen in al deze zaken steunen als zij het probleem in een vroeg stadium ontdekken. Daarom moeten gezinnen overleggen met deskundigen.

Stadium 5: Identiteit vs Rolverwarring (12 tot 20 jaar)

De adolescentie (12 tot 20 jaar) kan een van de moeilijkste stadia zijn, omdat emotionele en fysieke veranderingen snel gaan.

Tijdens deze periode verlangt het individu naar het vinden van de eigen identiteit. Ze zoeken en bevragen gewoonten, perspectieven op het leven, overtuigingen en gedachten. Gedragsstoornissen kunnen gedurende deze jaren opduiken, maar na verloop van tijd nemen deze gedragingen af of verdwijnen ze.

Jongeren die hun eigen identiteit willen begrijpen, kunnen zich aansluiten bij een aantal sociale groepen, zoals politieke of sociale verantwoordelijkheidsgroepen. Dit is ook een tijd waarin adolescenten zich overmatig zorgen maken over hun fysieke verschijning.

Tegen het einde van deze fase zullen adolescenten het verlangen ervaren om op eigen benen te staan, en ze zullen angst voelen voor de toekomst en gedachten hebben over het verlaten van huis en hun ouders.

Dit is een belangrijke periode voor een individu om zichzelf te leren kennen en hun toekomst vorm te geven. Als er in de vorige fasen negativiteit wordt ervaren, kan een adolescent bezwijken aan alcohol- en nicotineverslaving, kleine misdaden en vergelijkbaar negatief gedrag – en deze gedragingen kunnen op den duur permanent worden.

Als je om je heen kijkt, zie je misschien dat veel rokers degenen zijn die op jonge leeftijd zijn begonnen met roken en niet kunnen stoppen, zelfs als ze dat zouden willen. Daarom is deze fase van cruciaal belang voor ouders om hun kinderen te helpen leren omgaan met problemen.

Fase 6: Intimiteit versus isolatie (20 tot 30 jaar)

De jongvolwassenheidsfase (20 tot 30 jaar) bestrijkt een lange periode van tijd. Jonge volwassenen moeten socialiseren en intieme relaties aangaan, voorrang geven aan en verantwoordelijkheid nemen op het werk, binnen het gezin, in seksuele relaties, en binnen de maatschappij.

Leren samen te leven met anderen en sterke relaties te hebben zijn belangrijke doelen in deze tijd, in plaats van het leren over verschillende ideeën en het ontmoeten van nieuwe mensen.

Het is belangrijk voor mensen om relaties zorgvuldig te kiezen tijdens deze fase om eenzaamheid, angst en negatieve invloeden te verminderen.

Volgens Erik Erikson’s theorie van psychosociale ontwikkeling, is de gezondste manier om de zesde ontwikkelingsfase te voltooien het vinden van een partner, het ontwikkelen van zelfvertrouwen, en bijdragen aan de samenleving.

Fase 7: Generativiteit versus Stagnatie (30 tot 60 jaar)

De middenvolwassenheidsfase (30 tot 60 jaar) is een overgangsperiode, waarin mensen productief blijven, maar ook op zoek zijn om hun kennis en invloed door te geven aan de generatie na hen.

Mensen kunnen zich ook comfortabel gaan voelen in hun dagelijkse routines, en daarom stappen ondernemen om deze stagnatie tegen te gaan.

Als er tijdens het zesde stadium niet wordt voldaan aan behoeften op het gebied van seksualiteit, geestelijke gezondheid en socialisatie, kan dit een emotionele impact hebben op relaties in het zevende stadium. Deze impact zal de productiviteit en creativiteit van een persoon verminderen.

Stadium 8: Ego Integriteit versus Wanhoop (60+ jaar)

Het achtste en laatste stadium van psychosociale ontwikkeling, ook bekend als volwassenheid (60+ jaar), creëert een conflict tussen rust en spijt.

Diegenen die geloven in zelfontplooiing en een gevoel van volledigheid hebben, zullen geen spijt hebben van hun verleden en zullen de vorige stadia gezond hebben voltooid. Degenen die rusteloos zijn, zijn mensen die lijden aan depressie, die spijt zullen blijven hebben van wat ze in het verleden hebben gedaan.

Een van de typische kenmerken van deze periode is de poging om gewetensvolle verantwoordelijkheden te vervullen. Een individu kan zich bijvoorbeeld gaan richten op (of meer gericht raken op) aanbidding of religie of de wens om iets na te laten voor de volgende generatie.

Erik Erikson’s op feiten gebaseerde theorie bevat nauwkeurige voorbeelden van het leven van individuen. Het is van vitaal belang om altijd in gedachten te houden dat elke fase met de andere verbonden is, en dat de ontwikkeling van elke persoon begint in hun kindertijd.