Napster is in 1999 opgericht door de 19-jarige Shawn Fanning. Napster is een programma dat mensen toegang geeft tot elkaars MP3-bestanden door een uniek systeem te creëren voor het delen van bestanden via het Internet.
Napster laat gebruikers de inhoud van MP3-mappen bekijken en downloaden van de harde schijven van andere Napster-gebruikers. Typ de artiest en/of het nummer in om een lijst te krijgen, samengesteld door de servers van Napster, van alle bestanden die op dat moment beschikbaar zijn. Dubbelklik op een liedje om te downloaden van de harde schijf van de gebruiker.
Omdat Napster op individuele harde schijven zoekt, varieert het aantal en de verscheidenheid van MP3-bestanden. Niet alle Napster-gebruikers zijn op hetzelfde moment online; daarom kan wat je de ene dag niet vindt, er de volgende dag wel zijn.
Macintosh-getrouwen die van Napster willen profiteren, kunnen Macster downloaden, dat op precies dezelfde manier werkt als Napster. En, voor alle open-source gekken, kijk eens naar GNapster.
Napster heeft onder vuur gelegen van de Recording Industry Association of America (RIAA), die Napster interpreteert als software die het auteursrecht schendt. Maar omdat de MP3-bestanden niet op de servers van Napster staan en Napster ook geen kosten in rekening brengt voor de dienst, vonden de critici dat de RIAA een zwakke juridische poot had om op te staan. Napster stelt mensen gewoon in staat muziek te delen, net als bandrecorders en CD-branders. In maart 2001 blokkeerde Napster echter, als gevolg van een gerechtelijk bevel, de handel in meer dan 100.000 bestanden met auteursrechtelijk beschermde liedjes. De rechter oordeelde dat de technologie van Napster een inbreuk op de auteursrechten van uitgegeven muziek was.
Velen vinden dat Napster een revolutie teweegbrengt op de consumentenmuziekmarkt, en dat het aan de muziekindustrie is om zich aan te passen.