Recidiverende pneumonie wordt gedefinieerd als twee of (meestal) meer afzonderlijke episoden van infectie van de onderste luchtwegen die in het algemeen gepaard gaan met koorts, leukocytose, en purulente sputumproductie. Deze episoden worden gescheiden door een asymptomatisch interval van ten minste een maand of een radiografisch zichtbare klaring van de borstkas. Klinische verbetering en radiologische opheldering moeten het gevolg zijn van een passende antimicrobiële therapie. Chronische longontsteking is een ziekte die ten minste 6 weken duurt en veroorzaakt wordt door een micro-organisme. De röntgenfoto van de borst vertoont gewoonlijk diffuse of focale schaduwen. De incidentie van chronische of recidiverende borstontstekingen is onbekend. Geen van beide aandoeningen komt vaak voor, maar wanneer ze aanwezig zijn, vormen ze vaak een moeilijke diagnostische uitdaging. Chronische pneumonieën worden gewoonlijk veroorzaakt door traaggroeiende organismen, zoals schimmels of mycobacteriën. Soms kunnen chronische pneumonieën niet worden gediagnosticeerd, zelfs wanneer longbiopsiemonsters worden gekweekt of histopathologisch worden onderzocht. Wanneer een patiënt zich presenteert met recidiverende pulmonale parenchymale infecties, moet de clinicus de waarschijnlijke etiologie identificeren. Mogelijke etiologieën zijn structurele afwijkingen, onderliggende medische aandoeningen en immunologische afwijkingen, waaronder infectie met het humaan immunodeficiëntievirus (HIV).