In dit onderdeel van het NCLEX-RN examen wordt van u verwacht dat u uw kennis en vaardigheden op het gebied van bloed en bloedproducten aantoont teneinde:
- de cliënt te identificeren volgens het beleid van de instelling/instantie voorafgaand aan de toediening van rode bloedcellen/bloedproducten (bijv, recept voor toediening, juiste soort, juiste cliënt, kruisproef volledig, toestemming verkregen)
- Controleer of de cliënt de juiste veneuze toegang heeft voor de toediening van rode bloedcellen/bloedproducten (bijv, juiste naalddikte, integriteit van toegangsplaats)
- Documenteer noodzakelijke informatie over de toediening van rode bloedcellen/bloedproducten
- Dien bloedproducten toe en evalueer de respons van de cliënt
Bloedtransfusies zijn geïndiceerd voor de cliënt die hypovolemie heeft secundair aan een bloeding, anemie of een ander ziekteproces dat gepaard gaat met een tekort in termen van bijvoorbeeld de bloedstolling van de cliënt of een ander bestanddeel van bloed. Hoewel hypovolemie kan worden behandeld met vloeistofvervanging, levert deze vloeistof de cliënt niet de zuurstofdragende bestanddelen die alleen bloed heeft. Naast de bestanddelen van bloed in de vorm van zuurstofvoerende rode bloedcellen, transporteert bloed ook kooldioxide, en bevat het witte bloedcellen om infecties te bestrijden, stollingsfactoren en essentiële bloedproteïnen.
Er zijn vier bloedtypen die elk hun antigeen in de rode bloedcellen hebben. Deze bloedgroepen zijn A met A-antigenen, B met B-antigenen, AB met zowel A- als B-antigenen, en O dat noch A- noch B-antigenen heeft. Mensen met bloedgroep O zijn universele donors, maar zij zijn universele uitzuigers, want bloedgroep O kan worden gegeven aan klanten met bloedgroep A, B, AB en O, maar de klant met bloedgroep O kan alleen bloedgroep O ontvangen. Elke bloedgroep heeft ook antilichamen, die agglutininen worden genoemd. Bloedgroep A heeft B-agglutininen; bloedgroep B heeft A-agglutininen, bloedgroep AB heeft geen antistoffen, of agglutininen, en bloedgroep O heeft zowel A- als B-agglutininen.
Mensen hebben ook een rhesus, of Rh, factor antigeen of het ontbreken daarvan. Mensen met een Rhesus-positief bloed, wat de overgrote meerderheid van de mensen is, hebben Rhesus-positief bloed en mensen zonder het Rhesusfactor-antigeen hebben Rhesus-negatief bloed.
Leden van de Christian Science-religie aanvaarden doorgaans geen bloedtransfusies en leden van de Jehova’s Getuigenreligie is het verboden bloed te ontvangen. Plasma-expanders zonder bloed of bloedproducten zijn echter aanvaardbaar voor leden van deze beide godsdiensten.
De meeste cliënten krijgen bloed en bloedproducten die door anderen via de bloedbank zijn gedoneerd, maar sommige cliënten kunnen ervoor kiezen hun eigen bloed te doneren voorafgaand aan bijvoorbeeld een electieve operatie, en dan dit bloed te gebruiken in plaats van het bloed van een bloeddonor. Deze vorm van bloedtransfusie wordt een autologe bloeddonatie genoemd.
Bloed en bloedbestanddelen worden geselecteerd en toegediend op basis van de specifieke behoeften van de cliënt. De verschillende bloedproducten en hun bestanddelen worden hieronder beschreven.
- Verpakte rode bloedcellen: Verpakte rode bloedcellen worden gebruikt wanneer de cliënt behoefte heeft aan meer zuurstoftransporterende rode bloedcellen, zoals postoperatief en bij een acute bloeding kan voorkomen.
- Bloedplaatjes: Bloedplaatjes worden toegediend aan cliënten met een tekort aan bloedplaatjes of een ernstige bloedingsstoornis, zoals trombocytopenie of bloedplaatjesdisfunctie waarvoor de stollingsfactoren nodig zijn die in bloedplaatjes zitten.
- Vers ingevroren plasma: Vers ingevroren plasma, dat geen rode bloedcellen bevat, wordt toegediend aan cliënten die behoefte hebben aan stollingsfactoren of die behoefte hebben aan een verhoogd bloedvolume zoals bij hypovolemie en hypovolemische shock. Vers ingevroren plasma hoeft niet getypeerd te worden en hoeft niet gekruist te worden met de bloedgroep van de cliënt omdat plasma geen antigeen bevattende rode bloedcellen bevat.
- Albumine: Albumine wordt toegediend aan cliënten die behoefte hebben aan een groter bloedvolume en/of plasma-eiwitten.
- Stollingsfactoren en cryoprecipitaat: Stollingsfactoren en cryoprecipitaat worden toegediend aan cliënten die lijden aan een stollingsstoornis, waaronder het ontbreken van fibrinogeen.
- Volbloed: Volbloed wordt gewoonlijk alleen toegediend in geval van ernstige bloedingen. Volbloed bevat stollingsfactoren, rode bloedcellen, witte bloedcellen, plasma, bloedplaatjes en plasma-eiwitten.
- Identificatie van de cliënt volgens het beleid van de instelling of het orgaan voorafgaand aan de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten
- Controle van de cliënt op de juiste veneuze toegang voor de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten
- Documenteren van de noodzakelijke informatie over de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten
- Toedienen van bloedproducten en evalueren van de reacties van de cliënt
- Koortsreacties
- Hemolyse
- Allergische reacties
- Sepsis
Identificatie van de cliënt volgens het beleid van de instelling of het orgaan voorafgaand aan de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten
Sommige bloedtransfusiereacties en bloedtransfusiefouten zijn het gevolg van een onjuiste identificatie van de cliënt. Eenvoudig gezegd kan verkeerde identificatie van de cliënt worden voorkomen door de cliënt aan de opdracht te koppelen, ervoor te zorgen dat het bloed nauwkeurig aan de cliënt en de opdracht wordt gekoppeld en door de verificatietechniek met twee personen te gebruiken, waarbij twee verpleegkundigen het bloed, de opdracht en de identiteit van de cliënt controleren met behulp van ten minste twee unieke identificatiemiddelen.
De twee verpleegkundigen vergelijken het bloed met de bestelling, vergelijken de identiteit van de cliënt, vergelijken de bloedgroep van de cliënt met het type bloed dat zal worden toegediend, vergelijken de vervaldatum van het bloed of het bloedbestanddeel, en vergelijken het nummer van de cliënt met het nummer van het bloedproduct. De verpleegkundigen zullen het bloed ook visueel inspecteren op een ongewone kleur, neerslag, klontering en andere ongewone tekenen.
De bestelling voor het bloed of bloedbestanddeel moet een volledige bestelling zijn waarin precies wordt aangegeven wat zal worden toegediend. De cliënt zal ook toestemming geven voor de transfusie.
De gauge van de intraveneuze katheter moet 18 gauge zijn en het bloed moet worden toegediend met normale zoutoplossing met behulp van een Y infusieset die speciaal wordt gebruikt voor de toediening van bloed en bloedproducten. Normale zoutoplossing is verenigbaar met bloed; ringer’s lactaat, dextrose, hyperalimentatie en andere intraveneuze oplossingen met onverenigbare medicamenten zijn niet verenigbaar met bloed en bloedprodukten. Als een bloedfilter wordt gebruikt, moet het filter worden geïnspecteerd om er zeker van te zijn dat het geschikt is voor het specifieke bloedproduct dat de cliënt zal krijgen.
Bloed mag niet langer dan 30 minuten in de verzorgingsruimte van de cliënt blijven, dus het is belangrijk dat de verpleegkundige voorbereid is om met de transfusie te beginnen kort nadat het bloed is afgeleverd in de verzorgingsruimte van de patiënt. De verpleegkundige moet vlak voor de infusie van bloed of een bloedproduct de vitale functies van de patiënt controleren en vervolgens moet de verpleegkundige de cliënt gedurende ten minste 15 minuten na het begin van de transfusie in een rustig tempo blijven volgen, aangezien de meeste ernstige bloedreacties en complicaties kort na het begin van de transfusie optreden. Alle bloed en bloedproducten moeten in minder dan 4 uur volledig worden toegediend.
Alleen gediplomeerde verpleegkundigen en gediplomeerde praktijkverpleegkundigen kunnen bloedtransfusies initiëren, controleren en onderhouden. Deze aspecten van de zorg mogen NIET worden gedelegeerd aan een niet-gelicentieerd assisterend verpleegkundig personeelslid. Bovendien mogen in sommige instellingen alleen gediplomeerde verpleegkundigen bloedtransfusies uitvoeren, dus het is belangrijk om het specifieke beleid en de procedures van de instelling met betrekking tot de toediening van bloed en bloedproducten te controleren.
Controle van de cliënt op de juiste veneuze toegang voor de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten
De verpleegkundige moet zich ervan vergewissen dat de intraveneuze lijn goed doorbloed is en zij moet zich ervan vergewissen dat een 18 of 20 gauge katheter wordt gebruikt en goed doorbloed is.
Documenteren van de noodzakelijke informatie over de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten
Alle aspecten van de toediening van rode bloedcellen en bloedproducten worden gedocumenteerd. Deze documentatie moet minimaal omvatten:
- De datum en tijd waarop de bloedtransfusie begon
- De naam van de tweede verpleegkundige die de twee persoonsverificatie deed
- De naam en hoeveelheid van het specifieke soort transfusie, zoals 1 eenheid verpakte rode bloedcellen
- Het nummer van het bloedproduct
- Waar de IV-plaats zich bevond
- De grootte van de angiokath die werd gebruikt
- De duur van de transfusie
- De vitale functies die werden afgenomen en wanneer deze werden afgenomen
- Het feit dat de cliënt werd geïnformeerd over wanneer en waarom contact op te nemen met de verpleegkundige na de eerste controleperiode van 15 minuten
Toedienen van bloedproducten en evalueren van de reacties van de cliënt
Wanneer er bloed of een bloedproduct wordt toegediend, moet de verpleegkundige de cliënt nauwlettend in de gaten houden voor tekenen en symptomen van een mogelijke complicatie. Het eerste wat de verpleegkundige moet doen wanneer een reactie of een complicatie mogelijk is, is het staken van de toediening van het bloed of bloedproduct.
De complicaties die gepaard gaan met de toediening van bloed en bloedbestanddelen worden hieronder besproken:
Koortsreacties
Koortsreacties zijn de meest voorkomende reactie op de toediening van bloed en bloedproducten. Hoewel een koortsreactie bij alle bloedtransfusies kan optreden, wordt zij het vaakst in verband gebracht met verpakte rode bloedcellen en gaat deze reactie niet gepaard met hemolyse. De tekenen en symptomen van deze transfusiereactie zijn koorts, misselijkheid, angst, verkoudheid en een warm blozende huid.
Hemolyse
Hemolyse treedt op als gevolg van een incompatibiliteit van het bloed van de donor en dat van de ontvanger, die een ABO-incompatibiliteit wordt genoemd. Deze onverenigbaarheid kan het gevolg zijn van een laboratoriumfout bij de typering en de kruisproef en van een fout van de arts bij de controle van het bloed en de overeenstemming met de bloedgroep van de cliënt. Deze complicatie wordt gesignaleerd wanneer de cliënt pijn in de flank heeft, pijn op de borst, rusteloosheid, oligurie of anurie, ademnood, bruine urineproductie, hypotensie, koorts, lage bloeddruk en tachycardie. De behandeling van hemolyse omvat de toediening van normale zoutoplossing nadat de transfusie is gestopt en alle slangen zijn verwisseld om nierfalen en collaps van de bloedsomloop te voorkomen. Hoewel zeldzaam, kan een vertraagde in plaats van een acute en onmiddellijke hemolytische reactie optreden tot ongeveer 4 weken na de transfusie. Deze vertraagde reactie is niet zo ernstig als een acute hemolytische reactie en wordt gekenmerkt door geelzucht, verkleurde urine en bloedarmoede.
De intraveneuze slang, het bloedfilter en de bloedzak met de resterende inhoud worden bewaard en naar het laboratorium gestuurd. Er wordt ook een bloed- en urinemonster van de cliënt afgenomen en voor diagnostisch onderzoek opgestuurd.
Allergische reacties
Allergische reacties op een bloedtransfusie kunnen variëren van mild tot ernstig. Een milde allergische reactie ontstaat meestal als gevolg van een allergie voor de plasma-eiwitten in het bloed, en ernstige allergische reacties ontstaan door een ernstige antilichaam-antigeenreactie. Lichte allergische reacties gaan gepaard met mogelijke jeuk, pruritisch erytheem, zwelling van de lippen, tong of keelholte en oogleden, en blozen van de huid; ernstige allergische reacties kunnen zich uiten met pijn op de borst, verminderde zuurstofsaturatie, bewustzijnsverlies, blozen, kortademigheid en ademhalingsstridor. Lichte allergische reacties worden behandeld met de toediening van een corticosteroïde en/of antihistaminicum; ernstige allergische reacties worden behandeld met de toediening van extra zuurstof en geneesmiddelen. Soms kan een ernstige allergische reactie levensbedreigend zijn.
Sepsis
Sepsis wordt gekenmerkt door koorts, hypotensie, oligurie, afkoeling, misselijkheid en braken Deze transfusiereactie treedt op als gevolg van een of andere verontreiniging in het bloed. Deze complicatie wordt behandeld met intraveneuze vloeistoffen en antibiotica. Het intraveneuze slangetje, de bloedfilter en de bloedzak met de resterende inhoud worden bewaard en naar het laboratorium gestuurd. Er wordt ook een bloed- en urinemonster van de cliënt genomen en opgestuurd voor diagnostisch onderzoek, zoals dat ook gebeurt wanneer de cliënt een hemolytische reactie vertoont.
GERELATEERDE INHOUD:
- Bijwerkingen/Contra-indicaties/bijwerkingen/Interacties
- Bloed en bloedproducten (Momenteel hier)
- Centrale veneuze toegangshulpmiddelen
- Dosisberekeningen
- Verwachte acties/resultaten
- Medicatietoediening
- Parenterale/Intraveneuze Therapieën
- Pharmacologische Pijnbestrijding
- Totale Parenterale Voeding
SEE – Pharmacological & Parenteral Therapies Practice Test Questions
- Author
- Recent Posts
