In deze categorie komt candidale balanitis het meest voor (30% van de gevallen). Volgens Páez en Arroyo, “biedt het uiterlijk van de voorhuid en de eikel (intens rood en pijnlijk, met kleine papels en pustels, en soms met witachtige afscheiding) weinig twijfel voor de waarnemer die gewend is aan de diagnose. Topische behandeling van infectieuze balanitis is over het algemeen effectief. Zink-, aluminiumkalium- en kopersulfaatoplossingen hebben een interessante ontsmettende en uitdrogende werking op de huid en zijn nuttig; in combinatie met antischimmel- en antibioticacrèmes of -zalven zijn zij meestal voldoende behandeling om standaardgevallen onder controle te krijgen. Soms kan echter een behandeling met tabletten nodig zijn. De behandeling van de seksuele partner mag niet worden vergeten. In het algemeen is genezing van balanitis de norm.”
Balanitis door bacteriën
Romero merkt op dat deze kan worden veroorzaakt door twee soorten kiemen:
- Balanitis door anaëroben: zij veroorzaken vies ruikende afscheiding en oedeem van de eikel.
- Aërobe balanitis: de symptomen zijn zeer uiteenlopend, afhankelijk van het oorzakelijke agens, gaande van een lichte roodheid van de eikel tot fissuren en oedeem van de eikel.
Herpes balanitis
Symptomen van dit type balanitis variëren:
- Primo-infectie: na een incubatietijd van twee tot veertien dagen verschijnen er zweren die na een dag of tien korstjes krijgen. Bovendien gaat het vaak gepaard met ontsteking van de liesknopen.
- Eerste niet-primaire episode: het getroffen gebied is beperkter en de genezingstijd is sneller.
- Terugkerende infecties: de symptomen zijn minder hevig dan bij de twee vorige vormen. De laesies verschijnen op dezelfde plaats als in de eerste episode, maar in mindere mate.
Inflammatoire balanitis
“Onder inflammatoire balanitis, xerotische balanitis obliterans (een proces dat een droog uiterlijk van de preputiale huid en eikel veroorzaakt, vandaar de term xerotisch) culmineert vaak in definitief verlies van elasticiteit van de preputiale huid, en occlusie (obliteratie) van de urethrale opening. Het gebrek aan elasticiteit van de voorhuid leidt tot het ontstaan van scheurtjes en het blootleggen van de eikel wordt bemoeilijkt. Hygiëne en plaatselijke behandeling zijn zeer moeilijk. In deze omstandigheden komt het proces in een vicieuze cirkel terecht waaruit alleen door besnijdenis kan worden ontsnapt. In het algemeen ligt de leeftijd waarop de ziekte begint rond de 40 jaar”. Zo leggen Páez en Arroyo het uit.
Lichen sclerosus
Zo legt het EUA-lid uit, bestaat de typische laesie uit witachtige plaques op de eikel penis die soms ook de voorhuid aantasten. Er kunnen hemorragische blaasjes zijn en, minder vaak, blaren en ulceraties. De huidbetrokkenheid veroorzaakt door lichen sclerosus kan leiden tot vernauwing van de voorhuid, resulterend in phimosis.
Circinate balanitis
Dit type balanitis kan geassocieerd worden met andere pathologieën zoals het syndroom van Reiter of reactieve arthritis.
Premaligne laesies (erytroplasie van Queyrat en de ziekte van Bowen)
Deze laesies zijn geassocieerd met een hoog risico op progressie naar invasieve kanker. Het wordt geschat op ongeveer 30% bij de erytroplasie van Queyrat en 20% bij de ziekte van Bowen.
Zoon’s balanitis
Voornamelijk voorkomend bij oudere mannen die geen goede hygiënische gewoonte hebben. Er verschijnen rood-oranje laesies met afgebakende grenzen.
Irritante (allergische) balanitis
De vorm van presentatie is zeer variabel.
Drugseruptie (fixed drug erythema)
De huiduitslag verschijnt 24-48 uur na toediening van het bepaalde geneesmiddel.
De huiduitslag verschijnt 24-48 uur na toediening van het bepaalde geneesmiddel.
De huiduitslag verschijnt 24-48 uur na toediening van het bepaalde geneesmiddel.
De huiduitslag verschijnt 24-48 uur na toediening van het bepaalde geneesmiddel.
De huiduitslag verschijnt 24-48 uur na toediening van het bepaalde geneesmiddel.