Nowe badanie wykazało, że niektóre dzieci, u których prawidłowo zdiagnozowano zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) we wczesnym wieku, mogą tracić objawy wraz z wiekiem. Dalsze badania mogą pomóc naukowcom zrozumieć tę zmianę i wskazać drogę do bardziej skutecznych interwencji.
ASD obejmuje kilka powiązanych zaburzeń mózgu, z objawami od łagodnych do ciężkich. Osoby z ASD mają zazwyczaj problemy z interakcjami społecznymi i komunikacją. ASD dotyka około 1 na 88 dzieci.
Optymalny wynik – termin używany w przypadku utraty objawów w późniejszym okresie życia – został udokumentowany w poprzednich badaniach nad ASD. Pozostawały jednak pytania, czy objawy zniknęły, czy też pierwotna diagnoza była błędna.
Zespół badawczy kierowany przez dr Deborah Fein z Uniwersytetu Connecticut w Storrs starał się zbadać, czy optymalny wynik można zaobserwować u dzieci, u których potwierdzono diagnozę ASD przed ukończeniem 5 roku życia. Uczestnicy badania musieli być obecnie zapisani do zwykłych klas szkolnych i posiadać udokumentowane sprawozdanie z wcześniejszej diagnozy od lekarza lub psychologa specjalizującego się w autyzmie. Aby potwierdzić tę ocenę, raporty zostały zredagowane tak, aby usunąć z nich wszystkie informacje z wyjątkiem opisów zachowań. Następnie zostały one przejrzane przez eksperta diagnostycznego ASD.
W badaniu uczestniczyły trzy grupy, z 34 dziećmi w grupie optymalnego wyniku. Były one dopasowane pod względem wieku, płci i niewerbalnego IQ do 44 dzieci z wysokofunkcjonującymi ASD i 34 typowo rozwijających się rówieśników. Wiek uczestników wahał się od 8 do 21 lat. Badanie, sfinansowane przez National Institute of Mental Health (NIMH) NIH, ukazało się w lutym 2013 roku w Journal of Child Psychology and Psychiatry.
Grupa o optymalnym wyniku okazała się mieć nieco łagodniejsze problemy społeczne we wczesnym wieku niż grupa z wysokofunkcjonującym ASD. Jednak obie grupy miały podobne objawy komunikacji i powtarzających się zachowań.
Aby ocenić ich obecny status, badacze użyli standardowego zestawu testów poznawczych i obserwacyjnych, jak również kwestionariuszy dla rodziców. Ocena ta wykazała, że dzieci z optymalnym wynikiem nie miały widocznych deficytów w języku, rozpoznawaniu twarzy, komunikacji lub interakcji społecznej.
Badacze planują teraz bardziej dogłębne porównania tych dzieci, w tym strukturalne i funkcjonalne badania obrazowania mózgu. Mają nadzieję lepiej zrozumieć, które dzieci z ASD mogą doświadczyć optymalnego wyniku i dlaczego.
„Wszystkie dzieci z ASD są zdolne do robienia postępów dzięki intensywnej terapii, ale przy naszym obecnym stanie wiedzy większość z nich nie osiąga takiego optymalnego wyniku, jaki my badamy” – mówi Fein. „Mamy nadzieję, że dalsze badania pomogą nam lepiej zrozumieć mechanizmy zmian, tak aby każde dziecko mogło mieć jak najlepsze życie.”
.