- I’ll Be Gone in the Dark, 6-częściowy serial dokumentalny HBO oparty na książce Michelle McNamary o tym samym tytule, ma premierę w niedzielę, 28 czerwca.
- Seria śledzi poszukiwania McNamary dla seryjnego gwałciciela i mordercy, którego nazwała Golden State Killer, aktywnego od 1974 do 1986 roku.
- Jak wyjaśniają reżyserka Liz Garbus (Lost Girls) i wdowa po McNamarze, Patton Oswalt, serial portretuje pochłaniającą obsesję McNamary oraz wydarzenia, które poprzedziły jej śmierć w kwietniu 2016 roku.
Wiemy, kim jest Golden State Killer, ponieważ Michelle McNamara go nazwała. Jak HBO’s I’ll Be Gone in the Dark szczegóły w ciągu sześciu odcinków, autorka true-crime uczynił ją misją, aby pomóc znaleźć człowieka, który terroryzował kilka miast Kalifornii z 13 morderstw i około 50 domowych gwałtów inwazji w 1970 i 1980 roku. Obsesyjna ciekawość McNamary, jej talent śledczy i umiejętność zdobywania zaufania detektywów w cywilu pomogły na nowo rozpocząć śledztwo, które w końcu zostało otwarte dzięki technikom genealogii genetycznej – aresztowanie Josepha Jamesa DeAngelo nastąpiło niemal dokładnie dwa lata po śmierci McNamary w 2016 r.
Wiele czynników utrudniało poszukiwania. Mrożąca krew w żyłach zdolność mężczyzny do wchodzenia i wychodzenia z domów ludzi w dużej mierze niezauważona w dniach na długo przed Nest cams, dla jednego. Słaba komunikacja między organami ścigania w wielu kalifornijskich miastach była możliwa dzięki kulturze, która nie traktowała napaści na tle seksualnym jako poważnego, zmieniającego życie przestępstwa. Brak tak galwanizującego przydomka jak „Zabójca zodiaku” również pomógł utrzymać tajemnicę pod radarem przez dziesięciolecia; najpierw znany jako Gwałciciel ze Wschodniego Obszaru, a później Oryginalny Nocny Łowca, McNamara nadał człowiekowi znanemu wcześniej jako EAR-ONS nowe imię, które pojawiło się w nagłówkach gazet oraz w artykule w magazynie Los Angeles z 2013 roku, dzięki któremu McNamara otrzymał kontrakt na książkę.
McNamara była w połowie drogi przez pisanie I’ll Be Gone in the Dark, kiedy zmarła. Pracując z tysięcy plików na jej twardym dysku, została ukończona przez jej asystenta, Paula Haynesa (aka „The Kid”) i reportera śledczego Billy’ego Jensena, z posłowiem od męża McNamary, Pattona Oswalta. Rezultatem jest, dla tego pisarza i wielu innych fanów McNamary, gatunkowe arcydzieło, które miesza trzymające w napięciu prawdziwe kryminały z pamiętnikiem z życia blogerki True Crime Diary i jej palącą potrzebą rozwiązania tej tajemnicy, która – jak sama przyznaje – przerodziła się w obsesję i autodestrukcję. (Relacje McNamary o włamaniach do domów, żywe, ale nie krzykliwe, mogą również sprawić, że będziesz bał się mieszkać w domu z przesuwanymi szklanymi drzwiami).
W serialu HBO, nagrodzona Emmy reżyser Liz Garbus rozszerza wątki książki i rozwija je jeszcze bardziej. Serial opowiada o zbrodni, jej ofiarach i ocalałych, z których wielu wypowiada się po raz pierwszy. Garbus mówi, że choć docenia swoich współpracowników, „samo bycie w Team Michelle wniosło wiele dobrego. I myślę, że poczucie, że to będzie głęboka eksploracja – nie będą zredukowani do streszczenia najstraszniejszej rzeczy, jaką kiedykolwiek przeżyli. Mieli to być trójwymiarowi ludzie, którzy odbyli podróż, która trwała po tym wydarzeniu.”
Przede wszystkim jednak, I’ll Be Gone in the Dark jest o samej McNamarze i o sposobach, w jakie presja zbliżającego się terminu ukończenia pracy twórczej zderzyła się z jej wieloma innymi rolami: detektywa, córki, siostry, przyjaciółki, żony i matki młodej córki, Alice. W pewnym momencie, pośród wielu bezsennych nocy spędzonych na przeglądaniu brutalnych relacji o przemocy i krwawych zdjęć z miejsc zbrodni, które były niezbędną częścią pracy, którą kochała, pisze: „W moim gardle na stałe utkwił krzyk”.
„Nawet jeśli masz wspierającego partnera, który mówi, 'Idź, dam ci czas na tworzenie’, jako nowy rodzic, jesteś jak, 'Ale to jest czas, który chcę spędzić z moim dzieckiem. Nie chcę przegapić tego czasu z nimi’,” Patton Oswalt mówi OprahMag.com o zmaganiach jego zmarłej żony, aby znaleźć równowagę. „To nie chodzi o to, że nie mam sieci wsparcia. Nawet jeśli mam sieć wsparcia, czy ja w ogóle chcę z tego skorzystać? Czy nie chcę po prostu być z moim dzieckiem?”
Chociaż przyczyna śmierci Michelle McNamary jest publicznie znana, nie jest ona obszernie poruszana w książce. Jednak w wywiadzie z 2016 roku dla New York Times, Oswalt szczegółowo opisuje wydarzenia, a gdy historia nabiera nowego kształtu w serialu HBO, Garbus, Oswalt i członkowie rodziny McNamary nie unikają faktów ani emocjonalnej wagi tego, co się stało.
W dniu 21 kwietnia 2016 roku, po odprowadzeniu Alice do szkoły, Oswalt zostawił kawę przy łóżku McNamary około godziny 9:40, nie chcąc budzić jej z bardzo potrzebnego snu, ponieważ doświadczała narastającego stresu. Ale kilka godzin później, kiedy Oswalt poszedł sprawdzić, co się z nią dzieje, stwierdził, że nie oddycha i zadzwonił pod numer 911.
Paramedycy orzekli, że McNamara nie żyje na miejscu zdarzenia. Miała 46 lat. W oświadczeniu z lutego 2017 roku dla Associated Press, Oswalt powiedział: „Dowiedzieliśmy się dzisiaj, że kombinacja leków w systemie Michelle, wraz ze stanem, o którym nie wiedzieliśmy, okazała się śmiertelna.” Raport z autopsji wydany przez Radar stwierdził, że śmierć McNamary była przypadkowa, odnotowując stan serca i powołując się na „skutki wielu leków”, w tym Xanax i syntetyczny opioid Fentanyl.
Poprzez wymianę tekstów między McNamarą, jej mężem i jej przyjaciółmi, oraz pamięć Oswalta o tym, co się stało, wyłania się jaśniejszy obraz dotyczący tego, co i jak się stało – lub tak jasny obraz, jak tylko może być, biorąc pod uwagę, że McNamara odeszła.
„Tak naprawdę nie wybrałem świadomie lub nie, aby podzielić się czymkolwiek”, mówi Oswalt o wyborze tego, co ujawnić w serialu. „Oddałem wszystkie materiały Liz w taki sam sposób, w jaki oddałem wszystkie materiały Billy’emu, kiedy próbowaliśmy ukończyć książkę. To był ogromny akt zaufania.”
„Michelle z pewnością nie wyedytowała niczego z narracji swojego własnego życia, więc nie zamierzam robić tego samego z tym teraz,” kontynuuje. „I pomyślałem, że Liz wykonała wspaniałą pracę, służąc temu i upewniając się, że zostało to zrobione z szacunkiem, ale uczciwie.”
I’ll Be Gone in the Dark airs Sundays at 10 p.m. EST on HBO. Posłuchaj towarzyszącego podcastu, prowadzonego przez Nancy Miller, na wszystkich głównych platformach podcastowych, w tym Apple Podcasts i Spotify.
Dla więcej sposobów, aby żyć swoim najlepszym życiem plus wszystkie rzeczy Oprah, zapisz się do naszego biuletynu!
.