Legendarna balerina Anna Pavlova

Rosyjska primabalerina Anna Pavlova jest jedną z najbardziej znanych baletnic swoich czasów. Pomimo problemów, z jakimi borykała się dorastając jako baletnica, udało jej się je przezwyciężyć i wspiąć się na szczyt. Pavlova był jednym z głównych artystów Imperial Russian Ballet i pochodzi z roli umierającego łabędzia.

On 12 lutego 1881, Anna Pavlovna Pavlova urodził się Lyubov Feodorovna i nieznanego ojca (dwa nie były małżeństwem). Przypuszcza się, że jej ojcem był Lazar Polyakov. Mówi się, że w wieku trzech lat Matwiej Pawłow adoptował ją, kiedy ożenił się z jej matką.

Kiedy Pavlova miał dziewięć lat, ona przesłuchania do Imperial Ballet School po obejrzeniu przedstawienia Śpiąca Królewna w Imperial Mariinsky Theater. Początkowo nie została przyjęta do szkoły z powodu swojego wieku i wyglądała na chorowitą. W wieku dziesięciu lat szkoła w końcu ją przyjęła. Pierwszym występem Pavlovej było przedstawienie Mariusa Petipy Un conte de fées, czyli Bajka.

Jednakże balet nie przyszedł Pavlovej łatwo. Jej stopy były mocno wysklepione, kostki zbyt cienkie, a nogi zbyt długie, zwłaszcza jak na baletnicę swoich czasów. Inni uczniowie nadawali jej przezwiska, takie jak La petite sauvage, co oznacza „mały dzikus”. Ale Pavlova nigdy się nie poddawała. Trenowała intensywnie i brała dodatkowe lekcje. W wieku osiemnastu lat ukończyła szkołę Baletu Cesarskiego i została przyjęta do Baletu Cesarskiego. Podczas gdy większość zaczyna się w Corps de ballet, Pavlova zaczął jako coryphée, wyższa ranga,

Na jej pierwszy występ, Les Dryades prétenduesm, lub The False Dryads, po dołączeniu do Baletu Cesarskiego, była bardzo chwalony od krytyków. Często jej kolana były zgięte i miała złą frekwencję na swoich występach. Pavlova była bardzo entuzjastyczną wykonawczynią, raz wpadła do pudła promptera podczas wykonywania zestawu obrotów. Nadal występowała w baletach takich jak Śpiąca królewna, Córka faraona, La Camargo i wielu innych. Jednak jej słabe kostki utrudniały jej występy w niektórych rolach.

Petipa faworyzował Pavlovą, gdy ta wspinała się po szczeblach kariery baleriny. Dał jej rolę Paquity w balecie Paquita, księżniczki Aspicji w Córce faraona i wiele innych głównych ról w słynnych baletach. W 1906 roku, po występie w Giselle, Pavlova otrzymała rangę primabaleriny. Wcześniej, w 1902 roku została awansowana na danseuse, a trzy lata później na première danseuse.

W 1901 roku, Mathilde Kschessinska, inny rosyjski primabalerina, trenował Pavlova dla Nikya w balecie La Bayadère. Kschessinska była w ciąży i liczyła na to, że Pavlova nie poradzi sobie z rolą. Publiczność pokochała Pavlovą za jej występ w balecie.

Aby ułatwić jej małe palce i słabe kostki, Pavlova dodała twarde drewno do swoich butów pointe dla wsparcia. Większość pointe buty dziś mają drewno, ale w czasie Pavlova czas, baleriny miały być w stanie utrzymać ich wagę bez wsparcia. Choć niektóre baletnice to robiły, wiele z nich uważało to za oszustwo.

Michel Fokine ułożył dla Pavlovej choreografię do solówki The Dying Swan, która jest tańczona do utworu Le cygne z Karnawału zwierząt Camille’a Saint-Saënsa. Dziś jest ona najbardziej znana jako odtwórczyni tej roli. Pavlova stworzyła również wiele solówek dla siebie, takich jak The Dragonfly.

Kiedy Ballets Russes został nowo utworzony, Pavlova pracował przez krótki okres czasu z założycielem, Siergiej Diagilew. Pavlova miała zatańczyć w Ognistym ptaku Michaiła Fokine’a jako główną rolę, ale muzyka była zbyt duża dla jej gustu. Wolała bardziej melodyjną i klasyczną muzykę do tańca. Zamiast niej rolę tę otrzymała inna rosyjska primabalerina, Tamara Karsawina. Obie miały długotrwałą rywalizację.

Pavlova zaczęła podróżować po całym świecie wykonując z firmą, którą stworzyła. Wykonywała głównie solówki i utwory, do których sama ułożyła choreografię oraz części dzieł Petipy.

W 1912 roku Pavlova opuściła Rosję na dłuższy czas i postanowiła przenieść się do Londynu w Anglii. Dom, w którym mieszkała, Ivy House, stoi do dziś i znajduje się w nim nawet pomnik Pavlovej. Pracowała nad rozwojem baletu w Anglii. Duży wpływ na Alicję Markovą miała Pavlova.

Przez kilka lat w latach 1914-1917 Pavlova występowała w Stanach Zjednoczonych wraz z innymi rosyjskimi tancerzami, z którymi wcześniej pracowała.

Victor Dandré i Anna Pavlova byli małżeństwem, jednak czas ich ślubu nie jest znany. Dandré wspomniał o nim w swojej biografii, ale niewiele wiadomo o ich małżeństwie. Był menedżerem Pavlovej. Kiedy Dandré zmarł w 1944 roku, jego prochy złożono pod prochami żony. W swojej biografii zaznaczył, że Pavlova była wielką miłośniczką zwierząt.