„Dłużnik nie może faworyzować jednego wierzyciela w stosunku do drugiego,” jest częstym zwrotem używanym w upadłości. Oznacza to, że osoba składająca wniosek o upadłość nie może wybierać wierzycieli, którym chce zapłacić. Może to spowodować, że jeden wierzyciel otrzyma więcej niż ma prawo otrzymać kosztem innego. Rezultatem tego byłaby preferencyjna spłata długu.
Bez znajomości prawa upadłościowego, nie jest łatwo przewidzieć, ile każdy wierzyciel powinien otrzymać zapłaty. Zasady pierwszeństwa określają kolejność płatności poszczególnych kategorii długów. Na przykład, zasądzone przez sąd alimenty na dziecko i podatki mają wyższy priorytet płatności niż zadłużenie z tytułu kart kredytowych. Każde z tych pierwszych zobowiązań byłoby w pełni spłacone zanim te drugie otrzymałyby cokolwiek.
Oto jak działa proces.
Po tym jak dłużnik składa oficjalne papiery upadłościowe, sąd nakazuje wstrzymanie wszelkiej działalności windykacyjnej (nakaz znany jako „automatic stay”). Fundusze dostępne do zapłaty wierzycielom, jeśli takie istnieją, są przechowywane przez syndyka masy upadłościowej – urzędnika wyznaczonego przez sąd, którego zadaniem jest nadzorowanie sprawy w masie upadłościowej.
Ten syndyk przejrzy Twoje Oświadczenie o Sprawach Finansowych dla Osób Składających Wniosek o Upadłość. Na nim, wnioskodawca musi zgłosić pewne płatności – uznane za preferencyjne płatności długu – dokonane przed złożeniem wniosku o upadłość. Ujawnienia obejmują te dokonane na rzecz:
- kredytodawców na trzy miesiące przed złożeniem wniosku o upadłość, oraz
- rodziny, przyjaciół i współpracowników biznesowych (insiderów) na rok przed złożeniem wniosku o upadłość.
.