Moet ik de air puff test ondergaan?

Moet ik de air puff test ondergaan tijdens mijn oogmeting? Nee, de blaastest is tegenwoordig niet de enige mogelijkheid om de oogdruk te meten. Het is zelfs mogelijk dat uw oogarts de air puff test helemaal niet meer gebruikt.

Het is gemakkelijk te begrijpen waarom u en talloze anderen de air puff test liever zouden overslaan. Al tientallen jaren is dat snelle “poof”-geluid van lucht die in uw oog wordt geschoten waarschijnlijk het meest vervelende, gevreesde onderdeel van uw oogonderzoek.

Maar wat is de air puff test, hoe werkt het en zijn er alternatieven? We hebben de antwoorden op veelgestelde vragen over de air puff test.

Wat is de air puff test?

Traditioneel meten oogartsen en optometristen de druk in uw ogen met behulp van de air puff test, die formeel bekend staat als “contactloze tonometrie” of “air puff tonometrie.”

De test helpt bepalen of u glaucoom hebt of een hoog risico loopt op het ontwikkelen van glaucoom, een aandoening die de oogzenuw beschadigt en blindheid kan veroorzaken.

Volgens de American Academy of Ophthalmology (AAO) ontstaat glaucoom normaal gesproken wanneer vocht zich ophoopt in het voorste deel van uw ogen, waardoor uw oogdruk (bekend als intraoculaire druk, of IOP) omhoog gaat.

Hoe werkt de air puff-test?

De air puff-test begint met een patiënt die aan het tonometrieapparaat zit met zijn kin boven op de kinsteun van het apparaat. Terwijl de patiënt naar een lampje in het apparaat kijkt, wordt een kleine hoeveelheid lucht in elk open oog “gepompt”.

Hoewel dit een beetje ongemakkelijk en zenuwslopend kan zijn, is het niet pijnlijk; niets anders dan het luchtblaastje raakt het oog. Verdovende oogdruppels zijn niet nodig voor de air puff test.

Het blaasje lucht maakt het hoornvlies iets platter, volgens de U.S. National Library of Medicine. Hoeveel het hoornvlies afvlakt, hangt af van uw oogdruk.

Op basis van de reactie van uw ogen op de luchtblazen, berekent de tonometer de druk in elk oog. Een hoge druk kan betekenen dat u het risico loopt glaucoom te ontwikkelen of dat u de aandoening al hebt.

Volgens de AAO “is de oogdruk van elke persoon anders en is er niet één juiste druk voor iedereen.”

Omdat glaucoom meestal niet gepaard gaat met symptomen, is het heel goed mogelijk de aandoening te hebben zonder het te beseffen.

Volgens de Glaucoma Research Foundation hebben naar schatting meer dan 3 miljoen Amerikanen glaucoom, en ongeveer de helft van hen is zich er niet van bewust.

Daarom is het van cruciaal belang dat een oogarts een glaucoomtest uitvoert als onderdeel van een uitgebreid oogonderzoek, en dat u regelmatig een oogonderzoek ondergaat, zelfs als u niet zeker weet of u er een nodig heeft.

WANNEER WAS UW LAATSTE OOGONDERZOEK? Zoek een oogarts bij u in de buurt en maak een afspraak.

Hoe effectief is de air puff-test?

De air puff-test is niet de beste manier om de oogdruk te meten, volgens de University of Michigan Health System, maar het is een eenvoudige manier om de oogdruk te controleren, en het is de gemakkelijkste manier om de oogdruk bij kinderen te testen.

Zijn er alternatieven voor de air puff-test?

Veel oogartsen hebben de air puff-test gedumpt en zijn overgestapt op andere, betrouwbaardere methoden van tonometrie om de oogdruk te meten en glaucoom te helpen opsporen.

Eén van deze methoden is applanatie (Goldmann) tonometrie. De National Library of Medicine geeft een overzicht van de belangrijkste stappen in wat wordt beschouwd als de standaard, meest nauwkeurige test om de oogdruk te meten:

• Een oogarts of assistent verdooft het oppervlak van elk oog met oogdruppels.

• U legt uw kin en voorhoofd tegen de tonometer om uw hoofd stil te houden tijdens de procedure.

• De oogarts of assistent vraagt u uw ogen open te houden en recht vooruit te kijken.

• De oogspecialist raakt uw hoornvlies aan met de punt van de tonometer.

• De oogarts of assistent kijkt door een oculair en past een draaiknop op het apparaat aan om uw oogdruk af te lezen.

Het tweede alternatief voor de air puff-test heet elektronische indentatietonometrie.

Volgens de National Library of Medicine meet een oogspecialist bij deze test uw oogdruk met een penvormig apparaat dat in de hand wordt gehouden nadat verdovende oogdruppels zijn toegediend om het ongemak te verlichten. De arts raakt met het apparaat het oppervlak van uw hoornvlies aan en registreert uw oogdruk.

Hoewel de University of Michigan Health System deze test als “zeer nauwkeurig” omschrijft, kunnen de resultaten afwijken van die van de meer nauwkeurige methode: applanatie tonometrie.

Is één van deze tests voldoende om glaucoom vast te stellen?

Nee. Volgens de AAO is het controleren van uw oogdruk niet voldoende om vast te stellen of u glaucoom heeft. Een oogarts moet ook:

• Kijken naar de afvoerhoek van uw oog om te zien of deze geblokkeerd is. Een dergelijke verstopping kan een ophoping van vocht veroorzaken, waardoor de oogdruk kan toenemen.

• Uw oogzenuw onderzoeken op beschadiging.

• Een foto of computermeting maken van uw oogzenuw.

• Test uw perifere (zijdelingse) gezichtsvermogen.

• Met de dikte van uw hoornvlies.

KOMT GLAUCOMA IN UW FAMILIE? Zoek een oogarts bij u in de buurt en boek een uitgebreid oogonderzoek.

Pagina bijgewerkt januari 2021