Louis Vuitton

Op weg naar de Tweede WereldoorlogEdit

Het merk Louis Vuitton werd in 1854 opgericht door Vuitton aan de Rue Neuve des Capucines in Parijs, Frankrijk. Louis Vuitton had een materiaalsoort opgemerkt (HJ Cave Osilite) die gemakkelijk gestapeld kon worden en in 1858 introduceerde Vuitton zijn “Trianon” canvas laars, het begin van een lichter en luchtdichter ontwerp. Veel andere laars- en kofferontwerpers imiteerden de stijl en het ontwerp van LV.

In 1867 nam het bedrijf deel aan de Wereldtentoonstelling in Parijs. Om te voorkomen dat zijn stijl werd gekopieerd, veranderde Vuitton het Trianon ontwerp in een beige en bruin gestreept ontwerp in 1876. In 1885 opende het bedrijf zijn eerste winkel in Londen, in Oxford Street. Als gevolg van de voortdurende imitatie van zijn ontwerp, creëerde Vuitton in 1888 het Damier Canvas patroon, dat een insigne droeg dat luidde: “marque L. Vuitton déposée”, wat zich laat vertalen als “L. Vuitton handelsmerk”. Vuitton handelsmerk”. In 1892 overleed Louis Vuitton, en het beheer van het bedrijf ging over op zijn zoon Georges Vuitton.

Na de dood van zijn vader begon Georges Vuitton een campagne om van het bedrijf een multinational te maken, door in 1893 producten van het bedrijf tentoon te stellen op de World’s Columbian Exposition in Chicago. In 1896 lanceerde de onderneming het monogram canvas en registreerde wereldwijde patenten voor haar handtekening. De grafische symbolen, waaronder vierpassen en bloemen (evenals het LV-monogram), waren gebaseerd op de trend van het gebruik van Japanse en Oosterse ontwerpen in het late Victoriaanse tijdperk. De octrooien bleken later succesvol in het tegenhouden van namaak. In datzelfde jaar reisde Georges naar de Verenigde Staten, waar hij steden als New York, Philadelphia en Chicago aandeed om de verkoop van Vuitton-producten te promoten. In 1901 introduceerde het Louis Vuitton bedrijf de cabin bag, een klein stuk bagage ontworpen om in Vuitton koffers te bewaren.

In 1913 werd het Louis Vuitton gebouw geopend op de Champs-Elysées. Het was de grootste reisartikelenwinkel ter wereld in die tijd. Andere winkels werden ook geopend in New York, Bombay, Washington, Londen, Alexandrië en Buenos Aires, tegelijk met het begin van de Eerste Wereldoorlog. Toen, in 1930, werd de Keepall tas geïntroduceerd. In 1932 introduceerde LV de Noah-tas. Deze tas werd oorspronkelijk ontworpen voor Franse champagnewijnmakers om flessen in te vervoeren. Kort daarna werd de Speedy Louis Vuitton tas geïntroduceerd (beide worden vandaag de dag nog steeds gemaakt). In 1936 overleed Georges Vuitton, en zijn zoon, Gaston-Louis Vuitton, nam het bedrijf over.

CollaborationismeEdit

Tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde Louis Vuitton met de nazi’s tijdens de Duitse bezetting van Frankrijk. In het Franse boek Louis Vuitton, geschreven door de Franse journaliste Stephanie Bonvicini en uitgegeven door Editions Fayard, Parijs, wordt uiteengezet hoe leden van de familie Vuitton actief de Franse marionettenregering onder leiding van maarschalk Philippe Pétain hebben geholpen en hoe hun bedrijf rijker is geworden door zakelijke transacties met de Duitsers. De familie richtte een fabriek op die zich toelegde op de productie van kunstvoorwerpen die Pétain verheerlijkten, waaronder meer dan 2500 borstbeelden.

Caroline Babulle, een woordvoerster van de uitgeverij Fayard, zei: “Ze hebben niets in het boek betwist, maar ze proberen het te begraven door te doen alsof het niet bestaat”. In reactie op de publicatie van het boek in 2004 zei een woordvoerder van LVMH: “Dit is oude geschiedenis. Het boek gaat over een periode toen het nog één familie was, lang voordat het onderdeel werd van LVMH. We zijn divers, tolerant en alles wat een modern bedrijf moet zijn.” Een woordvoerder van LVMH zei tegen het satirische tijdschrift Le Canard enchaîné: “Wij ontkennen de feiten niet, maar helaas heeft de auteur overdreven wat er in Vichy is gebeurd, wij hebben op niemand druk uitgeoefend. Als journalisten zichzelf willen censureren, dan… zullen wij ons goed aanpassen”. Deze publicatie was de enige Franse krant die het boek vermeldde. LVMH is de grootste adverteerder in de Franse pers.

1945 tot 2000Edit

Tijdens deze periode begon Louis Vuitton leer te verwerken in de meeste van zijn producten, variërend van kleine portemonnees tot grote bagagestukken. Om haar assortiment uit te breiden, vernieuwde de onderneming in 1959 haar monogramstof om deze flexibeler te maken, zodat ze kon worden gebruikt voor portemonnees, handtassen en portefeuilles. Aangenomen wordt dat valsemunterij in de jaren 1920 opnieuw een probleem was dat tot in de 21e eeuw voortduurde en verergerde. In 1966 werd de Papillon (een cilindervormige tas die ook vandaag nog populair is) gelanceerd. Tegen 1977 hadden zij jaarlijkse inkomsten tot 70 miljoen frank ($ 14,27 miljoen). Een jaar later opende het label zijn eerste winkels in Japan: in Tokio en Osaka. In 1983 ging het bedrijf samenwerken met de America’s Cup om de Louis Vuitton Cup te vormen, een voorbereidende wedstrijd (bekend als een kwalificatierace) voor de zeilrace. Louis Vuitton breidde later zijn aanwezigheid in Azië uit met de opening van een winkel in Taipei, Taiwan in 1983 en in Seoel, Zuid-Korea in 1984. Het jaar daarop, 1985, werd de Epi lederlijn geïntroduceerd.

Het jaar 1987 zag de oprichting van LVMH. Moët et Chandon en Hennessy, de grootste champagne- en cognacproducenten, fuseerden met Louis Vuitton tot een luxe conglomeraat. De winst over 1988 is met 49 % gestegen ten opzichte van 1987. In 1989 had Louis Vuitton 130 winkels over de hele wereld. In de jaren negentig werd Yves Carcelle benoemd tot president van BT en in 1992 opende zijn merk zijn eerste Chinese winkel in het Palace Hotel in Beijing. Andere producten zoals de Taiga lederen lijn in 1993, en de literatuurcollectie van “Voyager Avec…” werden in 1994 geïntroduceerd. In 1996 werd de viering van het honderdjarig bestaan van Monogram Television gehouden in zeven steden over de hele wereld.

In 1997 benoemde Louis Vuitton Marc Jacobs tot artistiek directeur. In maart van het volgende jaar ontwierp en introduceerde hij voor het eerst de confectielijn van het bedrijf met heren- en dameskleding. Ook in dit jaar werden producten geïntroduceerd zoals de Monogram Vernis lijn, LV souvenir boeken, en de Louis Vuitton City Guide.

De laatste gebeurtenissen van de 20e eeuw waren de lancering van de Monogram mini lijn in 1999, de opening van de eerste winkel in Afrika in Marrakech, Marokko, in 2000, en tenslotte de veiling op het Internationale Film Festival van Venetië, Italië, waar de “amfAR” lijn ontworpen door Sharon Stone werd verkocht en de opbrengst naar de AIDS Research Foundation zou gaan.

2001 tot 2011Edit

In 2001 ontwierp Stephen Sprouse, in samenwerking met Marc Jacobs, een limited-edition lijn van Vuitton handtassen, die voorzien waren van graffiti geschreven over het monogram patroon. In de graffiti kun je de naam van het merk lezen of op bepaalde tassen, de naam van het merk (zoals Keepall en Speedy). De stukken met de graffiti zonder de canvas achtergrond met monogram waren alleen verkrijgbaar voor de VIP-klantenlijst van Louis Vuitton. Jacobs creëerde ook de “Charm Bracelet”, het eerste juweel van LV in hetzelfde jaar.

In 2002 werd de Tambour horlogecollectie geïntroduceerd. In de loop van dit jaar werd ook het LV-gebouw in het Ginza-district in Tokio ingehuldigd en werkte het merk samen met Bob Wilson voor het kerstdecorontwerp. In 2003 regisseerde Takashi Murakami, in samenwerking met Marc Jacobs, de nieuwe monogramlijn van veelkleurige tassen en accessoires. Deze reeks omvat de standaard monogrammen op canvas, maar dan in 33 verschillende kleuren met een witte of zwarte achtergrond. (Het klassieke doek heeft gouden monogrammen op een bruine achtergrond.) Murakami creëerde ook het kersenbloesempatroon dat slechts op een beperkt aantal stukken verscheen, een karikatuur van lachende gezichten in het midden van kersenbloesems in roze en geel. De productie van deze beperkte editie werd stopgezet in juni 2003. In dat jaar werden winkels in Moskou, Rusland, en in New Delhi, India geopend, de Utah en Suhali leerlijnen werden gecreëerd, en de 20e verjaardag van de LV Cup werd gevierd.

In 2004 vierde Louis Vuitton haar 150e verjaardag. Het merk opende ook winkels in New York City (op Fifth Avenue), São Paulo, Mexico City, Cancun en Johannesburg. Het opende ook zijn eerste winkel wereldwijd in Shanghai. In 2005 heropende Louis Vuitton zijn Champs Elysées-winkel in Parijs, ontworpen door de Amerikaanse architect Eric Carlson (het zou de grootste en meest succesvolle LV-winkel ter wereld zijn), en lanceerde de Speedy-horlogecollectie. In 2006 vierde LV de opening van de “Espace Louis Vuitton” op de 7e verdieping. In 2008 lanceerde Louis Vuitton het Damier grafiet canvas, met het klassieke Damier patroon maar in zwart en grijs, waardoor het een mannelijke uitstraling en een stedelijk gevoel krijgt.In 2010 opende Louis Vuitton wat het beschreef als haar meest luxueuze winkel in Londen.

In het begin van 2011, huurde Louis Vuitton Kim Jones in als “Director of Studio and Men’s Prêt-à-Porter Styling”. Hij werd de ontwerper van de herenmode, terwijl hij onder de artistieke leiding van het hele bedrijf van Marc Jacobs werkte.

Op 17 september 2011 opende Louis Vuitton haar eerste Island Maison (Island Mansion) in Singapore, het eerste huis dat in Zuidoost-Azië werd geopend.

2012 tot hedenEdit

In september 2013 heeft het bedrijf Darren Spaziani aangenomen als hoofd van de accessoirecollectie.Op 4 november 2013 heeft het bedrijf bevestigd dat Nicolas Ghesquière is aangenomen om Marc Jacobs te vervangen als artistiek directeur van de damescollecties. Ghesquière’s eerste lijn voor het bedrijf werd in maart 2014 in Parijs getoond.Op 7 april 2014 werd Edouard Schneider hoofd van de pers en public relations van Louis Vuitton onder Frédéric Winckler, die Vuitton’s directeur van communicatie en evenementen is.