Gisteren, was ik buiten kleren aan de lijn aan het ophangen, Jada en Ty waren een paar meter verderop met me aan het spelen. Ik hoorde Jada lachen en zeggen: “Hé Ty! Kom hier en kijk naar dit grappige insect!” Ik keek om en zag ze op hun hurken een klein beestje onderzoeken dat op een grasspriet klom.
Het kwam niet eens in me op om te kijken waar ze naar keken. Ik dacht dat ze alle insecten gezien hadden die we in huis hadden, en wisten met welke ze niet moesten knoeien.
Uit mijn ooghoek zie ik Titus de kever oppakken. Jada gilde toen hij haar ermee begon te achtervolgen, maar binnen een fractie van een seconde hoorde ik mijn kleine jongen roepen: “OWWW!” en toen was het zijn eigen gil die ik hoorde. Ik liet vallen wat ik aan het doen was en haastte me op tijd naar hem toe om te zien hoe hij het insect naar beneden gooide en probeerde erop te stampen terwijl hij hysterisch huilde.
Nou, Titus huilt zoals elke andere vierjarige doet, maar hij schreeuwt en huilt nooit zoals hij deed. Ik wist meteen dat hij erg gewond was. En toen ik het insect zag dat hem gebeten had, was ik op zijn zachtst gezegd erg bezorgd. Ik dacht dat ik wist wat het was, maar ik was er niet helemaal zeker van, dus ik rende naar binnen om een potje te halen en haastte me naar buiten om het te vangen voordat het wegschoot. Ik wist dat ik het nodig had voor een positieve identificatie als we naar de eerste hulp moesten.
Ik pakte Titus op en haastte hem naar binnen. Als dit insect was wat ik dacht dat het was, had hij veel pijn. Het eerste wat ik deed was wat ik altijd doe als iemand van ons gebeten of gestoken wordt. Ik veegde zijn gezwollen duim af met een antiseptisch doekje, pakte de slangenbeetkit (De Extractor), en zoog aan de rode plek in de hoop wat van het gif te verwijderen. Hij bleef huilen, en vroeg me door dikke tranen heen: “Waarom heeft God die insecten gemaakt?!” Waarop Jada besloot te antwoorden: “Hij moet een reden gehad hebben om ze te maken!” Wat Ty op dit moment niet hielp.
Ik waste zijn hand goed met water en zeep. Hij klaagde dat het voelde “alsof een zwaard hem te pakken had”. Arme jongen!
Ik gaf hem een stuk ijs om de beet vast te houden, terwijl ik de telefoon pakte en mijn man belde, die vroeger in de ongediertebestrijding zat.
“Hé! Wat zijn dat voor insecten die we vroeger hadden, die zich opkrulden onder bladeren en vreselijk bijten?” vroeg ik hem, proberend de bezorgdheid in mijn stem te verbergen.
“Oh, Assassin Bugs. Ze worden ook wel Wheel Bugs genoemd.” Hij antwoordde met kennis van zaken.
“Ik denk dat Titus net door een is gebeten.” zei ik.
De spanning vloeide onmiddellijk door de telefoonlijn toen Jerry vroeg of ik dacht dat ik hem naar de eerste hulp moest brengen. Ik zei hem dat ik het eerst online zou opzoeken om er zeker van te zijn dat het dat was.
Een snelle zoekactie leverde een afbeelding op die overeenkwam met het lelijke insect in de pot voor me. Het was inderdaad een Moordenaarskever. De Wheel Bug-variëteit, een van de ergste van de verschillende soorten. Ik ging verder met lezen over wat te doen als ik er door een gebeten werd.
Deze insecten zijn slecht. Echt erg.
Hun beet doet 10x meer pijn dan een wespen- of horzelsteek. En de pijn kan weken of zelfs maanden aanhouden. Ik las allerlei vreselijke reacties die hij zou kunnen krijgen, waaronder een opzwellende keel die binnen 15 minuten een epinefrine injectie zou vereisen.
Nu, voordat ik u kan gaan vertellen hoe u een beet van een van deze vervelende wezens moet behandelen, moet ik u waarschijnlijk wat achtergrondinformatie geven over wat ze zijn. Als je in de noordelijke staten woont, heb je geluk, want deze beestjes zijn niet zo algemeen in het hoge noorden als in het zuiden. Dat gezegd hebbende, beginnen ze langzaam noordwaarts te kruipen als de gemiddelde temperaturen stijgen en ze nieuwe habitat vinden om in te leven.
Deze insecten zijn actief in het vroege voorjaar, en ze zullen samenkomen in uw huis op zoek naar een schuilplaats voor kouder winterweer. Op sommige plaatsen kunnen ze zelfs het hele jaar in uw huis leven – walgelijk! Ze nestelen meestal in beboste gebieden, maar als je een huisdier hebt dat buiten leeft, kan het zijn dat je ze dichter bij je huis ziet of op plekken waar je huisdier graag rondhangt. Omdat ze, net als juni-insecten, door licht worden aangetrokken, kunnen ze rond uw portiekverlichting hangen en proberen een weg naar binnen te vinden. Als ze eenmaal in huis zijn, kunnen ze zich ophouden op plaatsen zoals matrasgaten, meubels, scheuren in de vloer, en gaten in de muur.
Je kunt sluipwantsen herkennen aan hun kleur, voor het grootste deel. Ze zijn meestal zwartachtig bruin tot oranje, en kunnen vaak een mengsel van deze tinten zijn, ook. Deze wantsen hebben lange, snavelachtige snuiten die ze eigenlijk terugvouwen onder hun borststuk. Als je een van deze wantsen stoort, wrijven ze hun snavels tegen hun exoskelet om een tsjilpend geluid te maken.
Ze voeden zich met bloed, en hebben eigenlijk verschillende bijnamen naast “wiel” en “sluipmoordenaar” – ze zijn ook bekend als kussende wantsen. Dat komt omdat ze zich graag met mensen voeden, en het gerucht gaat dat ze dat doen als we slapen. Nog smeriger! Dat gezegd hebbende, de meeste soorten roofwantsen bijten geen mensen. Ze geven de voorkeur aan makkelijkere prooien, zoals kleine zoogdieren of andere insecten. Ze jagen meestal op minder gewenste insecten, waardoor ze een goed wezen zijn om in de buurt te hebben – ze ruimen uw ongedierte voor u uit de weg! Ze eten het liefst insecten zoals vliegen, rupsen en bijen. Om dit te doen, worden ze eerst gevangen door de monddelen van de roofwants, die uitsteken en snel een immobiliserend, verlammend gif in het lichaam van de prooi injecteren.
Helaas kunnen ze deze monddelen ook gebruiken om mensen te bijten, en de soorten die in het Amerikaanse zuidwesten leven, hebben de meeste kans om dit te doen. De twee soorten waarvan bekend is dat ze mensen aanvallen zijn de gemaskerde jager en de westelijke bloedzuigende conenose (is dat geen mooie naam!).
De gemaskerde jager is toepasselijk genoemd, want hij is donkerbruin van kleur en gebruikt stof en puin om zich te camoufleren. Deze wants eet alleen andere insecten, maar bijt uit zelfverdediging of als hij per ongeluk op je landt. Hij is iets minder dan een centimeter lang. Waarschijnlijk was dit de kever die Titus beet, want zijn beet veroorzaakt scherpe pijn, gevoelloosheid en zwelling – net als een wespensteek. Dit is het type roofwants dat mensen meestal de wielwants noemen.
Waarom die naam, zult u zich afvragen?
Deze wantsen hebben een wielvormige markering op hun rug waaraan ze hun handelsmerknaam ontlenen. Hoewel deze wantsen dreigend klinken, zijn ze niet erg gevaarlijk buiten hun vermogen om een pijnlijke beet toe te brengen.
Wielwantsen voeden zich meestal met grotere insecten, zoals ik al zei, en zullen geen mensen bijten tenzij ze worden opgepakt. Ik kon er echter niet zeker van zijn dat het niet het andere alternatief was – de westerse bloedzuigende conenose. Deze roofwantsen zijn nog minder aangenaam dan gemaskerde jagers. Ze leven in de nesten van kleine knaagdieren, zoals ratten, gedurende de winter, en vertrekken dan in de zomer op zoek naar andere gastheren. Ze komen heel vaak in of bij mensen thuis terecht, omdat ze worden aangetrokken door kooldioxide (dat we uitstralen als we ademen) en felle lampen.
Dit type sluipwants voedt zich rechtstreeks met menselijk bloed. Wanneer hij je bijt, injecteert hij een verdovingsmiddel in je huid, zodat je de beet in het begin vaak niet voelt. Hij injecteert ook een antistollingsmiddel voordat hij zich voedt met uw hoofd, armen, voeten of handen.
Als u gebeten wordt door dit type roofwants, zult u zwelling, blaarvorming en roodheid hebben, maar niet zo veel pijn. Sommige mensen reageren ernstiger op het speeksel van de kever, waaronder hevige jeuk, misselijkheid en een gevoel van buiten adem zijn. Deze kever heeft de reputatie de zoenkever te zijn, want hij voedt zich graag in de buurt van je mond en je voelt hem waarschijnlijk niet eens tot hij zijn werk heeft gedaan.
Om het nog erger te maken, leven sluipwantsen meestal in groepen, wat betekent dat als je één kever hebt, je waarschijnlijk hordes meer hebt. Ze kruipen onder rotsen en op koele, donkere plaatsen (zoals onder mulch) en wachten om tevoorschijn te komen totdat de zon weggaat.
Deze bugs zijn niet alleen gevaarlijk vanwege de pijnlijke beet die ze kunnen toebrengen. Ze staan ook bekend om het overbrengen van de ziekte van Chagas. Deze nare ziekte is verantwoordelijk voor meer dan 20.000 doden per jaar bij de menselijke bevolking alleen. Het kan ook zoogdieren besmetten zoals vee, muizen, en meer. De ziekte wordt veroorzaakt door een parasiet die wordt overgedragen tijdens de beet van insecten zoals de sluipwants, en het is een groot probleem in de Verenigde Staten.
Toen ik dit las sprong ik op de telefoon om mijn oma te bellen die allergisch is voor bijen. Ik vroeg me af of ze misschien een epi-pen bij de hand had, maar helaas had ze die niet. Ik moest me zorgen maken over hoe ik hem op tijd bij een eerste hulp zou krijgen om hem de spuit te geven, als hij die nodig zou hebben. (Notitie voor mezelf: Koop een epi-pen!)
Ik ging terug naar de keuken waar hij zat en zei dat hij het me moest laten weten als zijn keel raar begon aan te voelen. Hij zei: “Dat doet het.” Ik probeerde mijn bezorgde uitdrukking te verzachten toen ik zei: “Nu vriend, je moet echt serieus zijn, want als je me vertelt dat je keel raar aanvoelt, breng ik je naar het ziekenhuis.” Waarop hij antwoordde: “Het voelt inderdaad raar.” Ik vroeg hem hoe het voelde. “Alsof er een boom op mijn keel is gevallen, en het bloedt,” legde hij nonchalant uit terwijl hij op een komkommer kauwde. Ik dacht dat hij in orde was omdat hij at. En dat was hij ook.
Zijn duim daarentegen was niet in orde. Hij was rood en opgezwollen. Ik besloot hem een paar minuten te laten weken in een kom warm water met Epsomzout. Hij zei dat het iets beter aanvoelde, maar nog steeds pijn deed.
Disclaimer: als je gebeten wordt door een zoenkever, probeer dan medische hulp te zoeken.
En toen kwam het als een ton bakstenen op me af. Weegbree!!!
Ik haastte me naar buiten, naar de tuin waar een grote weegbree groeide naast het tomatenbed, en plukte er een groot blad af. Nadat ik het naar binnen had gebracht en afgewassen, kauwde ik er een beetje op en legde het op Ty’s zere duim. Daarna hield ik de natte groene bal direct op de beet, wikkelde hem in gaas en zette hem vast met tape.
Anderhalf uur later was Titus weer de oude, speelde alsof er niets gebeurd was, en beweerde pijnvrij te zijn. Ik haalde het verband eraf en zag dat de zwelling helemaal weg was, en zijn duim zag er weer perfect normaal uit! Alleen een rode stip op de plaats van de punctie bleef over.
Ik dacht dat de pijn na een tijdje wel weer terug zou komen, maar ik ben zo dankbaar dat ik nu kan zeggen dat het voorgoed weg is. Prijs de Heer voor zijn genezende kruiden!
Ik kan u niet eens beginnen te vertellen hoe opgelucht en dankbaar ik was dat hij in orde was en pijnvrij. Vooral omdat ik wist hoe erg het had kunnen zijn. Ik bleef hem de hele nacht controleren om er zeker van te zijn dat hij nog in orde was. Je kent ons moeders, we vrezen altijd het ergste!
Hoe dan ook, ik dacht dat ik zou delen wat voor ons werkte voor het geval iemand zijn eigen nood google-zoektocht doet naar wat te doen als hij wordt gebeten door een van deze bugs – die, tussen haakjes, Titus heeft besloten om “Dumb Bug” te noemen – wat hij normaal niet mag zeggen, maar hij heeft het recht verdiend om het te noemen wat hij maar wil.
Hier zijn enkele manieren om te voorkomen dat sluipwespen uw eigendom binnendringen. Ik zal dit voorafgaan door te zeggen dat ik onvermurwbaar tegen pesticiden ben, vooral omdat ik kinderen heb en geen nare chemicaliën in de buurt van mijn kleintjes wil hebben. Veel mensen gebruiken dingen als Bifen korrels om roofwantsen weg te houden, maar dat was gewoon geen optie voor mij. Plus, roofwantsen kunnen echt nuttig zijn voor je tuin, en aangezien ik er toch nooit meer dan een paar op het terrein heb gezien, zag ik het nut er niet van in om ze allemaal uit te roeien.
Als roofwantsen ooit een grote overlast op mijn terrein blijken te zijn, of als de kinderen weer gebeten worden, zal ik waarschijnlijk een aantal stappen ondernemen om ze op een meer natuurlijke manier af te weren. Een van de beste huismiddeltjes is citroen-eucalyptus. Alles wat je nodig hebt is biologische zonnebloemolie en citroeneucalyptusolie. Je kunt een paar druppels citroeneucalyptusolie toevoegen aan ongeveer dertig druppels zonnebloemolie, en dit vervolgens in een sprayfles doen. Spuit het overal rond uw huis waar wielwantsen worden aangetroffen, laat het alleen niet in de handen van uw kinderen komen, want het kan bij overmatig gebruik jeuk veroorzaken.
Als u gebeten wordt door een wielwants, zult u het weten!
U zult, net als Titus, hevige pijn hebben en onmiddellijk behandeld moeten worden. Een ontsmettend middel is een goede eerste stap, maar je kunt ook een oraal pijnstillend middel nemen, zoals ibuprofen, als je oncontroleerbare pijn hebt. Je hoeft meestal niet naar de dokter te gaan, want het meeste wat een dokter kan doen bij een niet-levensbedreigende reactie is een plaatselijk corticosteroïd voorschrijven, dat ik Titus toch al niet wilde geven. IJs aanbrengen is een goede manier om zwelling en jeuk te verminderen.
Voordat u een behandeling toepast, moet u het gebied grondig wassen met water en zeep. Deze insecten komen in contact met allerlei walgelijke plaatsen, bacteriën, en andere wezens, dus je wilt ervoor zorgen dat je de wond eerst schoonmaakt. Idealiter, zoals ik al zei, zou je ook een antisepticum willen aanbrengen kort daarna om eventuele bacteriën of ziekteverwekkers van je huid te verwijderen.
Als je wond geneest, wil je ervoor zorgen dat je het schoon blijft houden. Het bedekken van het gebied met een verband is een goed idee om te voorkomen dat u eraan gaat graven of nieuwe ziekten introduceert, maar u moet het regelmatig vervangen en vervolgens de huid eronder reinigen.
Er zijn verschillende andere unieke huismiddeltjes die u kunt gebruiken om de jeuk en pijn te beheersen die worden veroorzaakt door een beet van een wielkever. Interessant is dat bananenschillen een veel voorkomende behandeling zijn voor deze verwondingen. Omdat ze calcium en kalium in zich hebben, kan het wrijven ervan op de beet helpen de boze huid te kalmeren en ook de genezing te versnellen. Honing werkt op een vergelijkbare manier, met antibacteriële en antiseptische eigenschappen om te voorkomen dat de huid breekt en om verdere infectie te voorkomen.
Aloe vera is een andere bekende behandeling voor elke vorm van huiduitslag of steek. Het heeft ontstekingsremmende eigenschappen, dus het is goed in het kalmeren van rode, boze huid en het verminderen van de hoeveelheid pijn die je hebt. Pureer gewoon een aantal Aloë vera bladeren tot een pasta, en breng dit aan op de gewonde plek. Sommige homesteaders beweren ook dat het gebruik van een tinctuur van perzikbloemen kan helpen om de overdreven immuunreactie van je lichaam op een steek van een wielwants te voorkomen. Het kan helpen het gif eruit te trekken en de pijn van een beet te verlichten.
Turkuma is een andere goede optie. Dit kan de zwelling verminderen, en zal ook helpen het collageen in uw huid te verhogen, zodat de wond sneller zal genezen. Andere populaire remedies en thuisbehandelingen voor beten van wielwantsen zijn kokosolie, Indiase lila (ook wel neem genoemd), knoflook, weegbree (zoals ik al zei), citroenmelisse, groene thee, tea tree olie, azijn, en basilicum. Experimenteer met één of alle van deze huismiddeltjes tot je de optie vindt die voor jou het beste werkt. Omdat deze volledig natuurlijk zijn, hoeft u zich geen zorgen te maken over bijwerkingen of bijwerkingen, maar gebruik ze spaarzaam om te voorkomen dat er huidgevoeligheid optreedt.
Een reactie op een beet van een wielkever kan meerdere dagen duren, op zijn minst ongeveer achtenveertig uur aanhouden. Hoewel ernstige allergische reacties zeldzaam zijn, is een normale reactie op zichzelf al pijnlijk genoeg, dus het is belangrijk om snel actie te ondernemen om overmatig lijden te voorkomen.
Wat echt belangrijk is, is om te bepalen door welk type roofwants u bent gebeten, want als het geen wielwants was en in plaats daarvan een gevaarlijkere variëteit van roofwants, moet u wel naar een arts gaan. Hij zal symptomen van de vroege ziekte van Chagas moeten uitsluiten, die symptomen zoals braken, diarree, vermoeidheid, hoofdpijn, koorts of huiduitslag kunnen omvatten. Een duidelijk teken van deze ziekte is zwelling van de oogleden. Als u een beet vermoedt van een westerse bloedzuigende conenose, zelfs als die geen symptomen geeft of niet pijnlijk is, ga dan onmiddellijk naar de dokter.
En nu weet hij het, raak nooit meer zo’n ding aan! Ik haat het dat hij het op de moeilijkste manier heeft moeten leren! Oh, en trouwens, het blijkt dat God de Wheel Bug heeft gemaakt om te helpen met tuin ongedierte. Het is een zeer nuttig insect om in de buurt te hebben. Zorg er alleen voor dat je er geen oppakt!
Disclaimer
Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden. Dit artikel mag niet worden beschouwd als advies. Als je gebeten wordt door een insect, vraag dan eerst medisch professioneel advies.
updated By Rebekah Pierce 11/11/2018