PARIS
De Franse president Emmanuel Macron heeft het koloniale verleden van Frankrijk in Afrika, waarbij meer dan twee miljoen mensen werden gedood, gebagatelliseerd als een “grove fout”, terwijl het land op zoek is naar nieuwe manieren om zijn dominantie over het continent te behouden.
“Te vaak wordt Frankrijk gezien als het innemen van een suprematiehouding en om zich te kleden in de vodden van het kolonialisme, wat een ernstige fout is geweest, een ernstige fout van de Republiek,” zei Macron tijdens een bezoek zondag aan de provincie Abidjan in Ivoorkust in een gezamenlijke persconferentie met zijn ambtgenoot Alassane Ouattara.
Maar hij verontschuldigde zich niet voor de bloedige geschiedenis van Frankrijk in Afrika, noch gaf hij het signaal af dat het land zich zou terugtrekken uit de economie van het continent. Integendeel, het is bekend dat Macron, die een kolonialisme vol bloedbaden probeert te bagatelliseren, de Franse dominantie in Afrika wil handhaven door middel van koloniale praktijken.
Frankrijk wordt ervan beschuldigd hulpbronnen zoals uranium, ijzer en olie te gebruiken voor zijn eigen belangen met zijn militaire aanwezigheid in veel Afrikaanse landen.
Economische ontwikkelingen
De Westafrikaanse Economische en Monetaire Unie (UEMOA) kondigde maandag aan dat zij volgend jaar de 74 jaar oude CFA-frank, de munteenheid die sinds de koloniale periode werd gebruikt, zal afschaffen en een nieuwe munteenheid zal gebruiken die bekend staat als de Eco en die gekoppeld zal blijven aan de euro.
UEMOA is een organisatie van acht West-Afrikaanse staten, bestaande uit Benin, Burkina Faso, Ivoorkust, Mali, Niger, Senegal, Togo en Guinee-Bissau.
Zij is opgericht ter bevordering van de economische integratie tussen landen die de CFA-frank als gemeenschappelijke munt hebben.
In het nieuwe systeem zal Frankrijk naar verwachting zijn vertegenwoordigers terugtrekken uit de Centrale Bank van Westafrikaanse Staten (BCEAO), de bankcommissie en de raad voor het monetair beleid, en een einde maken aan de praktijk om 50% van de deviezenreserves van Afrikaanse landen bij de Centrale Bank van Frankrijk te houden.
Frankrijk zal echter het garanderende land zijn in geval van een economische crisis. Indien landen die de Eco gebruiken niet in staat zijn hun invoer te betalen, zal Frankrijk deze betalingen dekken en in ruil daarvoor het recht hebben terug te keren naar de raad voor het monetaire beleid.
Dit wijst erop dat de Afrikaanse landen de nieuwe munt niet zelfstandig mogen beheren. Bovendien interpreteren Afrikaanse economen de vervanging van de CFA-frank als een nieuwe manoeuvre om de dominantie van het Franse monetaire beleid in zijn voormalige koloniën te handhaven.
Pauline Tetillon, mede-hoofd van Survie, een vereniging die onderzoek doet naar het Franse beleid in Afrika, zei dat Frankrijk zijn dominantie over de nieuwe munt zal handhaven.
Patrice Garesio, die mede-hoofd van de groep is, zei: “Deze hervorming werd aangekondigd door de Franse president en de president van Ivoorkust, Alassane Ouattara. Ouattara kwam in 2011 aan de macht met tussenkomst van het Franse leger.”
“De twee leiders, die de CFA-frank tot gisteren rechtvaardigden, zijn niet de legitieme personen om deze hervorming door te voeren. Deze hervorming is doorgevoerd zonder overleg met de landen in de regio,” voegde Garesio eraan toe.
Donkere geschiedenis
De geschiedenis van Frankrijk in Afrika is meer dan alleen een “ernstige fout”. Het land, met zijn koloniale bezettingen begonnen in 1524, overheerste meer dan 20 landen in West- en Noord-Afrika. Ongeveer 35% van Afrika stond meer dan 300 jaar onder Frans bestuur.
Landen als Senegal, Ivoorkust en Benin werden in die jaren gebruikt als slavenhandelscentra van Frankrijk en alle hulpbronnen in de regio werden geëxploiteerd.
Aan de andere kant werden opstanden die waren begonnen door degenen die in de wereldoorlogen voor Frankrijk vochten met de belofte van onafhankelijkheid, met geweld onderdrukt. De vijf eeuwen durende koloniale periode en de onafhankelijkheidsoorlogen in de regio hebben aan meer dan twee miljoen Afrikanen het leven gekost.
Duizenden Algerijnen werden door Franse soldaten gedood tijdens demonstraties die kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog waren begonnen door Algerijnen die in de Franse gelederen vochten met de belofte van onafhankelijkheid. Het geweld ging systematisch door tot 1962, toen Algerije zijn onafhankelijkheid verkreeg na de gebeurtenissen die bekend staan als het bloedbad van Setif en Guelma op 8 mei 1945.
Rond 1,5 miljoen mensen kwamen om in de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog als gevolg van de Franse interventie.
Sinds 1830 is het bekend dat Frankrijk ook de Algerijnse samenleving heeft uitgemoord door middel van culturele genocide. Frankrijk heeft 300 jaar Ottomaanse geschiedenis en de eigen lokale identiteit van Algerije vernietigd en veel culturele en religieuze werken in het land naar eigen goeddunken getransformeerd.
Hoewel de Franse regering zich niet officieel bij Algerije heeft verontschuldigd voor haar koloniale beleid, heeft het Algerijnse ministerie van Mujahideen verklaard dat er nog vier “dossiers” met betrekking tot de koloniale en postkoloniale periode tussen de twee landen openstaan, waaronder het terughalen van de schedels van martelaren en nationale verzetsleiders uit een museum. Frankrijk weigert ook nog steeds een Algerijns archief met honderden documenten en werken terug te geven.
*Vertaald door Erdogan Cagatay Zontur
De website van Anadolu Agency bevat slechts een deel van de nieuwsberichten die worden aangeboden aan abonnees in het AA News Broadcasting System (HAS), en in samengevatte vorm. Neem contact met ons op voor abonnementsopties.