(CNN) Naukowcy odkryli skamielinę wczesnego ssaka o nazwie „crazy beast”, który żył 66 milionów lat temu na Madagaskarze, i jest niepodobny do żadnego ssaka kiedykolwiek znanego, żyjącego lub wymarłego.
Ten ssak, o wielkości oposa, miał mieszankę dziwnych cech, które nie były widziane razem wcześniej. Podkreśla dziwność ewolucyjną, która może wynikać z ewolucji, gdy zachodzi ona w izolacji na wyspach takich jak Madagaskar, który jest domem dla innych gatunków, żyjących i wymarłych, znalezionych nigdzie indziej na świecie.
Ssak jest najbardziej kompletnym i dobrze zachowanym szkieletem gondwanatherian, który jest ssakiem, który żył na starożytnym południowym superkontynencie Gondwana, który jest obecnie kontynentami półkuli południowej.
Skamieniałości z ery mezozoicznej, między 65 milionami a 252 milionami lat temu, są nieliczne z Gondwany, w dużej mierze zawierają elementy takie jak pojedyncza czaszka, kawałki kości szczęki i zębów.
Ale ten ssak, który wygląda trochę jak borsuk w artystycznym renderingu opartym na szkielecie, jest tak dobrze zachowany, że zawiera tkankę chrzęstną, małe kości i krótki ogon stworzenia.
To jest dobrze zachowany szkielet Adalatherium hui, gondwanatycznego ssaka, który żył na Madagaskarze 66 milionów lat temu. Badacze nazwali go Adalatherium hui, hybrydowa nazwa, która łączy malgaskie słowo oznaczające „szalony” i greckie słowo oznaczające „bestię”. Hui jest ukłonem w stronę zmarłego Yaoming Hu, współautora badań na Stony Brook University.
Badacze uważają, że to konkretne stworzenie było młodym osobnikiem, ważącym około siedmiu funtów. Ale w porównaniu z innymi ssakami z Gondwany żyjącymi w tym czasie, które były wielkości myszy, było ono dość duże. I żył wśród dinozaurów i starożytnych krokodyli, zanim uderzenie asteroidy wymazało je wszystkie 66 milionów lat temu pod koniec okresu kredowego.
Był też niesamowicie dziwny.
„Wiedząc to, co wiemy o anatomii szkieletu wszystkich żyjących i wymarłych ssaków, trudno sobie wyobrazić, że taki ssak jak Adalatherium mógł wyewoluować; nagina, a nawet łamie wiele zasad” – powiedział David Krause, główny autor badania, starszy kurator paleontologii kręgowców w Denver Museum of Nature & Science i profesor emeritus na Stony Brook University.
Badanie opublikowane w środę w czasopiśmie Nature.
Szkielet zawiera szereg dziwnych cech, których badacze nie potrafią do końca rozgryźć.
Na przykład, Adalatherium miał więcej otworów na twarzy niż jakikolwiek znany ssak, Krause powiedział w rozmowie prasowej we wtorek. Te otwory, zwane foramina, stworzył ścieżki dla naczyń krwionośnych i nerwów, co prowadzi do niewiarygodnie wrażliwy pysk, który był pokryty wąsami. Miał również duży otwór na szczycie pyska, który nie może być porównywany z żadnym znanym ssakiem, który kiedykolwiek żył lub żyje obecnie.
Jego zęby również nie mogą być porównane z niczym innym. Są one zbudowane w dziwny sposób, który nie może być wyjaśniony. Krause powiedział, że jego tylne zęby „są z kosmosu.”
Ten rysunek pokazuje szkielet Adalatherium. Kręgosłup zwierzęcia zawierał więcej kręgów niż jakiegokolwiek znanego ssaka z ery mezozoicznej. I musiało chodzić w dziwny sposób, ponieważ przednia połowa zwierzęcia nie pasuje do tylnej. A jedna z jego tylnych nóg była wygięta w łuk.
Przedramiona i ramiona można porównać do kotów i psów, co oznacza, że były one umieszczone pod ciałem — bardzo nietypowe dla wczesnych ssaków, które chodziły bardziej jak gady, powiedział Simone Hoffmann, współautor badania i adiunkt na wydziale anatomii New York Institute of Technology.
Ale tylne nogi są przeciwnego wzoru, sugerując, że nogi rozprzestrzeniały się i miały bardziej rozłożyste stawy kolanowe jak gady. Dwa wzory w jednym zwierzęciu oznacza, że chodził bardzo różnie niż cokolwiek żyjącego dzisiaj, Hoffman powiedział. Ale wierzą, że było ono zdolne do biegania, oprócz innych sposobów poruszania się.
Adalatherium miało również silne, długie pazury na tylnych nogach, co sugeruje, że kopało używając tylnych nóg.
„Adalatherium jest najdziwniejszym z dziwaków”, powiedział Hoffmann. „Próba ustalenia, jak się poruszał, jest prawie niemożliwa, ponieważ na przykład jego przedni koniec opowiada nam inną historię niż jego tylny koniec.”
Dziwne wyspiarskie zwierzęta i gdzie je znaleźć
Krause i jego koledzy od 25 lat badają skamieniałości, które należały do niezwykłych zwierząt żyjących na starożytnym Madagaskarze. Ta skamielina została znaleziona w 1999 roku w miejscu basenu sedymentacyjnego w północno-zachodniej części Madagaskaru. Ale została zbadana niedawno.
Wielokrotne ekspedycje do tej kotliny ujawniły kości dinozaurów i innych kręgowców, czyli zwierząt z kręgosłupem, dobrze zachowane i pogrzebane przez starożytny przepływ gruzu w kotlinie. Ale musieli zebrać tysiące okazów tylko po to, aby znaleźć garść skamieniałości ssaków, powiedział Krause.
W 2010 roku znaleźli czaszkę gondwanowatego. Wcześniej odkrycia ich były w dużej mierze ograniczone do zębów i fragmentów szczęk.
Skamieniałości gondwanatherian zostały po raz pierwszy znalezione w Argentynie, po czym nastąpiły odkrycia w Afryce, Indiach, na Półwyspie Antarktycznym i na Madagaskarze. Początkowo badacze sądzili, że są one spokrewnione z leniwcami, mrówkojadami i pancernikami. Ale stoją na własną rękę, niezwiązane z niczym żywym dzisiaj, „teraz wiadomo, że były częścią wielkiego eksperymentu ewolucyjnego, robi swoje własne rzeczy, eksperyment, który nie powiódł się i został uśpiony w Eocen , około 45 milionów lat temu,” Krause powiedział.
Jeśli „szalona bestia” może być spokrewniona z czymkolwiek, to jest to multituberculates, grupa wymarłych gryzoniopodobnych ssaków, które żyły na północnych kontynentach, według badaczy.
Badacze przypisują to ewolucji w odizolowanym środowisku wyspy. A Madagaskar był wyspą od bardzo dawna. Oddzielił się od subkontynentu indyjskiego 88 milionów lat temu i od tego czasu jest na swoim.
To pozwoliło zwierząt i dinozaurów na Madagaskar, jak Adalatherium „dużo czasu, aby rozwinąć swoje wiele niedorzecznych cech,” Krause powiedział.
Zespół Krause’a znalazł wiele innych dziwnych skamieniałości na Madagaskarze, w tym gigantyczną, opancerzoną, drapieżną żabę zwaną Beelzebufo, roślinożernego krokodyla o krótkim pysku zwanego Simosuchus i dinozaura z zębami o nazwie Masiakasaurus.
„Madagaskar to dość dziwne miejsce”, powiedział Krause. „Rośliny i zwierzęta tam występujące nie są znane nigdzie indziej na świecie. Ewolucja na wyspach prowadzi do tego w pewnym sensie.”
Gdy zwierzęta ewoluują to odizolowane obszary, jak wyspy, mają do czynienia z konkurencją, drapieżnikami i źródłami pożywienia. To powoduje, że ewoluują w gatunki, które nie przypominają zwierząt kontynentalnych, w tym o nietypowych kształtach i rozmiarach.
Badacze nazywają to „regułą wyspy”: małe zwierzęta zwiększają swój rozmiar, co jest formą gigantyzmu, podczas gdy duże ssaki zmniejszają swój rozmiar.
Adalatherium prawdopodobnie zniknął wraz z resztą dziwnych zwierząt na Madagaskarze 66 milionów lat temu, zanim populacja wyspy zaczęła się od nowa z rodzimymi gatunkami, takimi jak lemury. Ale odkrycie rzuca światło na fascynujące ssaki, które pojawiły się przed tymi, które znamy dzisiaj. I tylko więcej badań i odkryć wypełni pozostałe luki.
„Adalatherium to tylko jeden kawałek, ale ważny kawałek, w bardzo dużej układance na temat wczesnej ewolucji ssaków na półkuli południowej”, zauważył Krause. „Niestety, większości kawałków wciąż brakuje.”
Sprostowanie: Poprzednia wersja tego artykułu wymieniała niewłaściwy wydział dla współautora badań Simone Hoffmann. Hoffmann jest adiunktem na wydziale anatomii w New York Institute of Technology.
.