Wracające zakażenia układu moczowego i związane z nimi warunki

• Większy rozmiar tekstuWiększy rozmiar tekstuRegularny rozmiar tekstu

Co to są zakażenia układu moczowego?

Infekcje dróg moczowych (UTI) zdarzają się, gdy bakterie (zarazki) dostają się do nerek, moczowodów, pęcherza moczowego lub cewki moczowej. UTI są częste u dzieci, zwłaszcza u dziewczynek i nieobrzezanych chłopców.

Czym są nawracające zakażenia układu moczowego?

Niektóre dzieci mają zakażenia układu moczowego ponownie i ponownie – są one nazywane nawracającymi zakażeniami układu moczowego. Jeśli nie są leczone, nawracające zakażenia UTI mogą powodować uszkodzenie nerek, zwłaszcza u dzieci poniżej 6 roku życia. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać objawy tych zakażeń i uzyskać pomoc dla swojego dziecka.

Jakie są objawy &Objawy zakażeń UTI?

Objawy UTI mogą obejmować:

• ból przy sikaniu
• zmiany w częstotliwości oddawania moczu
• zmiany w wyglądzie lub zapachu sików
• gorączkę
• gorączkę
• gorączkę
• utratę apetytu
• nudności
• wymioty
• ból podbrzusza
• ból lub dyskomfort w dolnej części pleców

UTI mogą również powodować moczenie się dzieci w spodnie lub łóżko, nawet jeśli wcześniej nie miały takich problemów. Niemowlęta i bardzo małe dzieci mogą wykazywać jedynie niespecyficzne objawy, takie jak gorączka, wymioty, zmniejszony apetyt lub aktywność.

Typy UTI

Częste typy UTI obejmują:

• zapalenie pęcherza moczowego: to zakażenie pęcherza moczowego jest najczęstszym typem UTI. Zapalenie pęcherza moczowego występuje, gdy bakterie przemieszczają się w górę cewki moczowej (struktura podobna do rury, która pozwala moczowi opuścić ciało z pęcherza) i do pęcherza moczowego
• zapalenie cewki moczowej: gdy bakterie zakażają cewkę moczową
• odmiedniczkowe zapalenie nerek: zakażenie nerek spowodowane przez zakażony mocz spływający z powrotem z pęcherza do nerek lub zakażenie w krwiobiegu docierające do nerek

Jakie warunki są związane z nawracającymi UTI?

Powtarzające się UTI czasami występują wraz z innymi stanami, takimi jak:

• refluks pęcherzowo-moczowodowy (VUR), który występuje u 30%-50% dzieci, u których zdiagnozowano UTI. W tym wrodzonym (obecnym przy urodzeniu) schorzeniu, siusiu przepływa do tyłu z pęcherza moczowego do moczowodów. Moczowody to cienkie, podobne do rurek struktury, które przenoszą siusiu z nerek do pęcherza. Czasami sikanie cofa się do nerek. Jeśli jest to zakażone bakteriami, może to prowadzić do odmiedniczkowego zapalenia nerek.
• hydronephrosis, które jest powiększeniem jednej lub obu nerek z powodu kopii zapasowej lub zablokowania przepływu moczu. Zwykle jest to spowodowane ciężkim VUR lub zablokowanym moczowodem. Niektóre dzieci z wodonerczem mogą wymagać codziennego przyjmowania małych dawek antybiotyków, aby zapobiec zakażeniom układu moczowego, dopóki stan powodujący wodonercze nie ulegnie poprawie lub nie zostanie naprawiony poprzez operację.

Ale nie wszystkie przypadki nawracających zakażeń układu moczowego można przypisać tym problemom związanym ze strukturą ciała. Na przykład, zaburzenia w oddawaniu moczu – kiedy dziecko nie rozluźnia prawidłowo mięśni podczas sikania – są częstą przyczyną UTI. Niewystarczająco częste sikanie (rzadkie oddawanie moczu) również może zwiększyć ryzyko nawracających infekcji. Zarówno zaburzenia w oddawaniu moczu, jak i rzadkie oddawanie moczu mogą być związane z zaparciami.

Rzadko, niepowiązane warunki, które szkodzą naturalnym mechanizmom obronnym organizmu, takie jak choroby układu odpornościowego, również mogą prowadzić do nawracających infekcji UTI. Używanie niesterylnego cewnika moczowego może wprowadzić bakterie do dróg moczowych i również spowodować zakażenie.

Jak rozpoznaje się nieprawidłowości w układzie moczowym?

Choć infekcje UTI mogą być leczone antybiotykami, ważne jest, aby lekarz wykluczył wszelkie leżące u podstaw nieprawidłowości w układzie moczowym, gdy infekcje UTI powtarzają się. Dzieci z nawracającymi infekcjami powinny zgłosić się do urologa dziecięcego, aby sprawdzić, co jest przyczyną infekcji.

Niektóre problemy mogą być wykryte nawet przed urodzeniem. Wodonercze, które rozwija się przed urodzeniem, może być wykryte u płodu za pomocą USG już w 16 tygodniu. W rzadkich przypadkach lekarze mogą rozważyć operację noworodka (wykonanie operacji na nienarodzonym dziecku), jeśli wodonercze dotyczy obu nerek i stanowi zagrożenie dla płodu. Jednak w większości przypadków lekarze czekają z leczeniem do czasu po urodzeniu, ponieważ prawie połowa przypadków zdiagnozowanych prenatalnie znika do czasu urodzenia dziecka.

Po urodzeniu dziecka, u którego podejrzewa się wodonercze lub inną nieprawidłowość układu moczowego, ciśnienie krwi dziecka będzie uważnie monitorowane, ponieważ niektóre problemy z nerkami mogą powodować wysokie ciśnienie krwi. Ponownie może zostać zastosowane badanie ultrasonograficzne, aby lepiej przyjrzeć się pęcherzowi i nerkom. Jeśli stan wydaje się dotyczyć obu nerek, lekarze zazwyczaj zlecają badania krwi w celu zmierzenia funkcji nerek.

Badania

Jeśli podejrzewa się nieprawidłowości w drogach moczowych, lekarze mogą zlecić badania w celu postawienia dokładnej diagnozy, w tym:

Ultrasonografia
Używając fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości do „echa” lub odbijania się od ciała i tworzenia jego obrazu, badanie ultrasonograficzne może wykryć pewne nieprawidłowości w nerkach, moczowodach i pęcherzu. Może również zmierzyć rozmiar i kształt nerek.

Gdy badanie ultrasonograficzne wskazuje na VUR lub wodonercze, skanowanie nerek lub cystouretrogram pęcherza moczowego (VCUG) może dać lekarzom lepsze wyobrażenie o tym, co się dzieje.

Skanowanie nerek (skanowanie jądrowe)
Materiał promieniotwórczy jest wstrzykiwany do żyły i podawany przez drogi moczowe. Materiał ten może pokazać kształt nerek, jak dobrze one funkcjonują, czy jest uszkodzona tkanka nerek, oraz przebieg moczu. Niewielka ilość promieniowania jest odbierana podczas badania i opuszcza organizm wraz z moczem.

Cystouretrogram cewkowy (VCUG lub cystogram)
Cewnik (pusta, miękka rurka) jest używany do wstrzykiwania nieprzezroczystego barwnika do pęcherza moczowego. To badanie rentgenowskie może zdiagnozować VUR i zidentyfikować problemy z pęcherzem lub cewką moczową.

Cystoskopia
Cystoskop wykorzystuje soczewki i źródło światła w rurce wprowadzonej przez cewkę moczową, aby bezpośrednio obejrzeć wnętrze pęcherza. Jest ona stosowana, kiedy inne badania lub objawy wskazują na możliwą nieprawidłowość pęcherza moczowego.

Pirologram dożylny
Przezroczysty barwnik jest wstrzykiwany do żyły, a następnie wykonywane są zdjęcia rentgenowskie w celu śledzenia przebiegu barwnika w układzie moczowym. Chociaż badanie to jest nadal czasami stosowane, rezonans magnetyczny nerek i skanowanie nerek zastąpiły dożylny peelogram w większości przypadków.

Urografia rezonansu magnetycznego (MR-U)
Ta procedura, która wykonuje skanowanie dróg moczowych za pomocą rezonansu magnetycznego (MRI) bez użycia barwników lub materiałów radioaktywnych, okazała się równie dokładna jak inne skany i jest obecnie zazwyczaj wykonywana zamiast dożylnego peelogramu.

Jak leczy się nawracające zakażenia układu moczowego?

Leczenie nawracających zakażeń układu moczowego zależy od tego, co jest ich przyczyną w pierwszej kolejności. Czasami odpowiedź jest tak prosta, jak nauczenie dziecka, by opróżniało pęcherz tak szybko, jak tylko ma na to ochotę.

Jeśli stan taki jak VUR powoduje infekcje, rozwiązanie jest nieco bardziej skomplikowane. Dzieci z VUR muszą być uważnie obserwowane, ponieważ stan ten może prowadzić do zakażenia nerek (odmiedniczkowego zapalenia nerek) i ich uszkodzenia. Zazwyczaj operacja nie jest konieczna, ponieważ u wielu dzieci choroba ustępuje.

Niektóre dzieci z VUR odnoszą korzyści z codziennego leczenia niewielką ilością antybiotyków, co również może sprawić, że operacja nie będzie konieczna. Dzieci z VUR powinny zgłosić się do urologa dziecięcego, który może zdecydować, czy leczenie antybiotykami jest najlepszym rozwiązaniem.

W niektórych przypadkach, aby skorygować VUR, konieczna jest operacja. Najczęstszą procedurą jest reimplantacja moczowodów, w której jeden lub oba moczowody są repozycjonowane w celu skorygowania wstecznego odpływu moczu z pęcherza. Może to być wykonane przez małe nacięcie. Wskaźnik powodzenia tej operacji jest wysoki, chociaż nie każdy jest dobrym kandydatem do jej przeprowadzenia.

Dzieci mogą być kandydatami do reimplantacji moczowodów, jeśli:

• mają nietolerancję na antybiotyki
• dostają nawracające infekcje podczas leczenia antybiotykami
• mają ciężki, lub „wysokiego stopnia”, refluks
• są starszymi dziećmi i nastolatkami z refluksem

Alternatywą dla reimplantacji moczowodu jest endoskopowe wstrzyknięcie materiału blokującego wejście moczowodu do pęcherza i zapobiegającego VUR. W tej procedurze, wąska rurka zwana endoskopem jest wprowadzana przez cewkę moczową do pęcherza. Na końcu endoskopu znajduje się maleńka kamera, więc chirurg może poprowadzić go w odpowiednie miejsce i wstrzyknąć materiał, który pomaga zapobiegać cofaniu się moczu do nerek. Wstrzyknięcie endoskopowe jest mniej inwazyjne niż operacja, ale wyniki nie są tak dobre. Urolog dziecięcy może pomóc rodzinie w podjęciu decyzji o najlepszym leczeniu dziecka z VUR.

Dzieciom z nawracającymi infekcjami, które nie są spowodowane wadami anatomicznymi lub innymi problemami, które można leczyć, można przepisywać antybiotyki przez miesiące, a nawet lata, aby zapobiec nawracającym infekcjom. Takie leczenie jest znane jako ciągła profilaktyka antybiotykowa.

Przyszłość zarządzania nawracającymi zakażeniami układu moczowego

W ostatnich badaniach stwierdzono, że kobietom i dzieciom, u których występują nawracające zakażenia układu moczowego, może brakować pewnych immunoglobin (grupa białek zwalczających zakażenia). Niektórzy badacze są optymistami, że szczepionka może być opracowana, aby pomóc zwiększyć produkcję przeciwciał, które zwalczają UTI. Badana jest obiecująca szczepionka, która chroniłaby przed E. coli (najczęstszą bakterią powodującą zakażenia UTI).

Jak mogę pomóc mojemu dziecku?

W domu, te rzeczy mogą pomóc w zapobieganiu nawracającym zakażeniom UTI u dzieci:

Picie płynów
Zachęcaj dzieci do wypijania 8 do 10 szklanek wody i innych płynów każdego dnia. Często sugeruje się sok żurawinowy i wyciąg z żurawiny, ponieważ mogą one zapobiegać przyczepianiu się E. coli do ścian pęcherza. Zawsze jednak pytaj lekarza, czy twoje dziecko powinno pić sok żurawinowy lub wyciąg z żurawiny, ponieważ mogą one kolidować z niektórymi lekami.

Dobre nawyki w łazience
Częste sikanie i zapobieganie zaparciom może pomóc w zapobieganiu nawracającym infekcjom.

Wielowitaminy
Witamina C zakwasza sik, czyniąc środowisko mniej przyjaznym dla bakterii. Witaminy przeznaczone dla dzieci są generalnie bezpieczne, ale zawsze należy zapytać lekarza przed zwiększeniem dawki poza aktualnie zalecane dzienne spożycie.

Bez kąpieli perełkowych
Dzieci powinny unikać kąpieli perełkowych i perfumowanych mydeł, ponieważ mogą one podrażniać cewkę moczową.

Częste zmiany pieluch
Dzieciom w pieluchach należy często zmieniać pieluchy. Zapobiega to przedłużonemu kontaktowi stolca z obszarem genitaliów, co może prowadzić do przemieszczania się bakterii w górę cewki moczowej i do pęcherza moczowego.

Właściwe wycieranie
Dziewczynki powinny wycierać się od przodu do tyłu po skorzystaniu z toalety, aby zmniejszyć narażenie cewki moczowej na działanie bakterii wywołujących infekcje układu moczowego zawartych w stolcu.

Bawełniana bielizna
Bielizna z oddychającej bawełny jest mniej podatna na rozwój bakterii w pobliżu cewki moczowej niż nylon lub inne tkaniny.

Regularne wizyty w łazience
Niektóre dzieci mogą sprzeciwiać się korzystaniu ze szkolnej łazienki lub mogą być tak pochłonięte projektem, że opóźniają sikanie. Dzieci z UTI powinny sikać przynajmniej co 3 do 4 godzin, aby pomóc wypłukać bakterie z dróg moczowych.

Kiedy powinienem zadzwonić do lekarza?

Jak tylko podejrzewasz, że twoje dziecko ma UTI, zadzwoń do lekarza. Lekarz może zalecić wykonanie kolejnego posiewu moczu po zakończeniu leczenia, aby upewnić się, że zakażenie ustąpiło.

Jeśli dziecko ma nawracające zakażenia układu moczowego, należy skonsultować się z urologiem dziecięcym, który może przeprowadzić dokładną ocenę i zlecić badania w kierunku nieprawidłowości układu moczowego. W międzyczasie postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi leczenia UTI.

.