Trzynaście Kolonii było częścią tego, co było znane jako Ameryka Brytyjska, nazwa, która była używana przez Wielką Brytanię do czasu, gdy Traktat Paryski uznał niepodległość oryginalnych trzynastu Stanów Zjednoczonych Ameryki w 1783 roku. Te brytyjskie kolonie w Ameryce Północnej zbuntowały się przeciwko brytyjskiemu panowaniu w 1775 roku, co w Stanach Zjednoczonych nazywane jest rewolucją amerykańską, a w innych krajach amerykańską wojną o niepodległość. Utworzono rząd tymczasowy, który proklamował niepodległość, co jest obecnie obchodzone 4 lipca 1776 r. (Dzień Niepodległości), a następnie stały się one oryginalnymi trzynastoma Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Kolonie zostały założone między 1607 (Wirginia), a 1733 (Georgia), chociaż Wielka Brytania posiadała kilka innych kolonii w Ameryce Północnej i Indiach Zachodnich, które nie przyłączyły się do rebelii w 1775 roku.
Trzynaście Kolonii dało początek osiemnastu dzisiejszym stanom: pierwotnym trzynastu stanom (w porządku chronologicznym ich ratyfikacji Konstytucji Stanów Zjednoczonych: Delaware, Pensylwania, New Jersey, Georgia, Connecticut, Massachusetts, Maryland, Karolina Południowa, New Hampshire, Wirginia, Nowy Jork, Karolina Północna, Rhode Island), Vermont (który był sporny pomiędzy New Hampshire i Nowym Jorkiem i był niezależną republiką w latach 1777-1791), Kentucky (które było częścią Wirginii do 1792 roku), Tennessee (które było częścią Karoliny Północnej do 1790 roku, a następnie federalnie zarządzanym Terytorium Południowo-Zachodnim do 1796 roku), Maine (wcześniej część Massachusetts do 1820 roku) i Wirginia Zachodnia (część Wirginii do 1863 roku).
.