Weisswurst (niem. Weißwurst (
listen), dosłownie biała kiełbasa; po bawarsku: Weißwuascht) to tradycyjna bawarska kiełbasa z mielonej cielęciny i boczku wieprzowego. Zazwyczaj przyprawia się ją pietruszką, cytryną, buzdyganem, cebulą, imbirem i kardamonem, choć istnieją pewne warianty. Następnie mieszankę wkłada się do osłonek wieprzowych i dzieli na pojedyncze kiełbaski o długości około dziesięciu do dwunastu centymetrów i grubości trzech do czterech centymetrów.
Find sources: „Weisswurst” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (marzec 2021) (Learn how and when to remove this template message)
Ponieważ nie są one wędzone ani w inny sposób konserwowane, są bardzo nietrwałe. Weißwürste były tradycyjnie wytwarzane wcześnie rano, przygotowywane i spożywane jako przekąska między śniadaniem a obiadem. Istnieje powiedzenie, że kiełbaski nie powinny słyszeć południowego bicia dzwonów kościelnych. Nawet dzisiaj większość Bawarczyków nigdy nie je Weißwürste po porze obiadowej (chociaż całkowicie dopuszczalne jest zjedzenie obiadu składającego się z Weißwürste o, powiedzmy, wpół do pierwszej).
Kiełbaski są podgrzewane w wodzie – ale nie we wrzątku – przez około dziesięć minut, co spowoduje, że staną się szarobiałe, ponieważ w procesie przygotowywania Weisswurst nie stosuje się azotynów zachowujących kolor.
Weißwürste są przynoszone na stół w dużej misce razem z gorącą wodą użytą do przygotowania (aby nie ostygły zbytnio), a następnie spożywane bez skórki. Do sposobów spożywania Weißwurst należy tradycyjny sposób, zwany zuzeln (po bawarsku „ssanie”), w którym każdy koniec kiełbasy jest rozcinany lub odgryzany, po czym mięso jest wysysane ze skóry. Alternatywne, bardziej popularne i dyskretne sposoby spożywania kiełbasy polegają na rozcięciu jej wzdłuż, a następnie „wyciągnięciu” mięsa ze skórki za pomocą widelca, lub też na otwarciu jej na jednym końcu i spożyciu w sposób bardzo podobny do banana, a następnie dalszym otwarciu skórki i zanurzeniu kiełbasy w musztardzie.
Weißwurst jest powszechnie podawana ze słodką musztardą bawarską (Süßer Senf) i w towarzystwie Brezn (bawarskie precle – często pisane jako Brezeln poza Bawarią) i Weißbier.
Weißwurst, której spożycie tradycyjnie kojarzy się z Bawarią, przyczyniła się do powstania żartobliwego terminu, Weißwurstäquator (dosłownie, równik białej kiełbasy), który wyznacza granicę kulturową oddzielającą inne obszary językowe i kulturowe od południowych Niemiec.