Trimurti, (sanskryt: „trzy formy”) w hinduizmie, triada trzech bogów Brahmy, Wisznu i Sziwy. Koncepcja była znana co najmniej od czasu poematu Kalidasy Kumarasambhava („Narodziny Boga Wojny”; ok. IV-V w. ce).
Trimurti składa trzech bogów w jedną formę o trzech twarzach. Każdy bóg jest odpowiedzialny za jeden aspekt stworzenia, z Brahmą jako stwórcą, Wisznu jako konserwatorem i Sziwą jako niszczycielem. Jednak łącząc trzy bóstwa w ten sposób, doktryna ta pomija fakt, że Wisznu nie jest jedynie konserwatorem, a Śiwa nie jest jedynie niszczycielem. Co więcej, podczas gdy Wisznu i Śiwa są powszechnie czczeni w Indiach, bardzo niewiele świątyń poświęconych jest Brahmie, o którym wyraźnie mówi się, że stracił swoich czcicieli w wyniku wypowiedzenia kłamstwa i któremu jedynie powierzono zadanie stworzenia pod kierunkiem jednego z dwóch pozostałych bogów. Uczeni uważają, że doktryna trimurti jest próbą pogodzenia różnych podejść do boskości ze sobą i z filozoficzną doktryną ostatecznej rzeczywistości (brahman).