Efezjan rozdział 4 jest o jedności i życiu w ciele Chrystusa. Opisuje, jak wygląda życie godne bycia Pańskim.
| „Galaci | Efezjanie | Filipianie” |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
” All the Books in the Bible „
Being One with Christ
Paul rozpoczął 4 rozdział Efezjan mówiąc, że ci, którzy zostali powołani w Chrystusie, powinni być zawsze pokorni i łagodni wobec wszystkich, a zwłaszcza wobec siebie nawzajem. Powinni też być cierpliwi i obejmować wszystkich miłością, tak jak czynił to Chrystus.
Paul wyjaśnił, że jest tylko jedno ciało Chrystusa i jeden duch. Dlatego jedność w ciele musi być widoczna w ludziach, którzy je tworzą. Jest nim każdy, kto żyje w Chrystusie i komu łaska została darmo dana.
Jezus wstąpił na wysokość
Paul zacytował Księgę Psalmów, mówiąc, że „wstąpił na wysokość”, co oznacza, że Jezus już zstąpił do nizin, aby odzyskać tych, którzy się zgubili. Jezus wyposażył wszystkich swoich apostołów w to, co było im potrzebne do głoszenia Ewangelii. On był tym, który pierwszy stał się dojrzały w wierze. To właśnie do tego budowali się apostołowie. Mieli pomóc wszystkim zrozumieć wiarę i stać się w pełni dojrzałymi w Chrystusie.
Nowe Stworzenia w Chrystusie
Paul powiedział, że wierzący nie powinni być już niemowlętami w świecie. Zamiast tego powinni wzrastać w poznaniu i miłości Chrystusa. Następnie wezwał Efezjan, aby zmienili swój sposób myślenia i nie żyli już jak poganie.
Powiedział im, aby odłożyli swoje stare ja i umarli dla Jezusa, aby w Nim mogli mieć lepsze życie. W 4 rozdziale Listu do Efezjan pouczył ich, jak powinni traktować siebie nawzajem. Mieli nie grzeszyć, kiedy się gniewają, nie angażować się w obraźliwe rozmowy i przebaczać każdemu, kto zgrzeszył przeciwko nim.
„Previous ChapterNext Chapter”
Efezjan 4 (King James Version)
1 Ja zatem, więzień Pański, proszę was, abyście postępowali godnie powołania, którym zostaliście wezwani,
2 Z wszelką pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości;
3 Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju.
4 Jedno jest ciało i jeden Duch, tak jak i wy jesteście powołani w jednej nadziei waszego powołania;
5 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest,
6 Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi i przez wszystkich, i w was wszystkich.
7 Lecz każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.
8 Dlatego mówi: Gdy wstąpił na wysokość, prowadził w niewolę i dawał dary ludziom.
9 (A skoro wstąpił, cóż jest innego, jak tylko to, że najpierw zstąpił do niższych części ziemi?
10 Ten, który zstąpił, jest tym samym, który wstąpił daleko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystkie rzeczy.
11 I dał niektórym apostołów, a niektórym proroków, a niektórym ewangelistów, a niektórym pasterzy i nauczycieli;
12 Dla doskonalenia świętych, dla wykonywania posługi, dla budowania ciała Chrystusowego:
13 Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary pełni Chrystusowej:
14 Abyśmy już więcej nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi każdym wiatrem nauki przez podstępy ludzkie i chytrość, przez którą czyhają, aby zwieść
15 Ale mówiąc prawdę w miłości, rośli w niego we wszystkim, który jest głową, nawet w Chrystusa:
16 Z którego całe ciało sprawnie złączone i spojone przez to, co każdy staw dostarcza, według skutecznego działania w miarach każdej części, sprawia wzrost ciała ku budowaniu siebie w miłości.
17 To tedy mówię i świadczę w Panu, abyście odtąd nie chodzili, jako inni poganie chodzą, w próżności umysłu swego,
18 Mając rozum zaciemniony, będąc wyobcowani od żywota Bożego przez niewiadomość, która w nich jest, przez zaślepienie serca ich:
19 Którzy będąc przeszłego uczucia, oddali się rozpuście, aby z chciwością wszelką nieczystość czynić.
20 Lecz wy nie tak nauczyliście się Chrystusa;
21 Jeźliście go słyszeli i byliście przez niego nauczeni, jako prawda jest w Jezusie:
22 Abyście odłożyli co do dawnej rozmowy starego człowieka, który jest zepsuty według pożądliwości podstępnych;
23 I abyście się odnowili w duchu umysłu waszego;
24 I abyście przyoblekli nowego człowieka, który według Boga jest stworzony w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
25 Przeto odrzuciwszy kłamstwo, mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim; albowiem jesteśmy członkami jedni drugich.
26 Gniewajcie się, a nie grzeszcie; niechaj nie zachodzi słońce nad gniewem waszym.
27 Ani ustępujcie miejsca diabłu.
28 Kto kradł, niechaj więcej nie kradnie, lecz niechaj raczej pracuje, wyrabiając rękami swymi to, co dobre, aby miał z czego dać potrzebującemu.
29 Niech z ust waszych nie wychodzi żadna mowa zepsuta, ale to, co dobre, ku zbudowaniu, aby słuchaczom służyło łaską.
30 I nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, którym jesteście opieczętowani na dzień odkupienia.
31 Wszelka gorycz, i gniew, i złość, i obmowa, i złe mówienie niech będą od was oddalone, z wszelką złośliwością:
32 A bądźcie uprzejmi jedni dla drugich, czułego serca, przebaczając sobie nawzajem, tak jak i Bóg przez wzgląd na Chrystusa przebaczył wam.
„PoprzedniRozdziałNastępnyRozdział”
.