What is the Torah?
Tora jest pierwszą częścią żydowskiej Biblii. Jest ona centralnym i najważniejszym dokumentem judaizmu i była używana przez Żydów przez wieki.
Tora odnosi się do pięciu ksiąg Mojżesza, które są znane w języku hebrajskim jako Chameesha Choomshey Torah. Są to: Bresheit (Genesis), Shemot (Exodus), Vayicra (Leviticus), Bamidbar (Numbers) i Devarim (Deuteronomy).
Żydzi wierzą, że Bóg podyktował Torę Mojżeszowi na górze Synaj 50 dni po ich wyjściu z niewoli egipskiej. Wierzą, że Tora pokazuje, jak Bóg chce, aby Żydzi żyli. Zawiera ona 613 przykazań, a Żydzi odnoszą się do dziesięciu najbardziej znanych z nich jako dziesięciu 10 oświadczeń.
Tora jest napisana w języku hebrajskim, najstarszym z języków żydowskich. Jest ona również znana jako Torat Mosze, Prawo Mojżesza. Tora to pierwsza sekcja lub pierwsze pięć ksiąg żydowskiej Biblii. Tanach jest jednak częściej używany do określenia całości żydowskich pism świętych. Jest to akronim utworzony z pierwszych liter słów Tora, Nevi im (prorocy) i Ketuvim (pisma).
Podobnie, termin Tora jest czasami używany w bardziej ogólnym znaczeniu, aby objąć prawo pisane i ustne judaizmu. Definicja ta obejmuje żydowskie pismo święte w całości, w tym wszystkie autorytatywne żydowskie nauki religijne w całej historii.
Słowo Torah ma różne znaczenia w języku angielskim. Należą do nich: nauczanie, instrukcje i prawo. Dla Żydów Tora oznacza to wszystko.
Jak jest używana Tora?
Zwoje Tory są wyjmowane z Arki (Aron ha kodesz) i porcje czytane w synagodze trzy razy w tygodniu. W poniedziałki i czwartki czytane są małe fragmenty. Główne czytanie odbywa się rano w Szabat (Sabat).
W ciągu roku czyta się kolejno cały zwój. Zaczyna się to od końca święta Sukkot, które jest świętem jesiennym.
Specjalne części do czytania nazywane są parshioth i mają zwykle od trzech do pięciu rozdziałów długości. Czytający musi być bardzo wykwalifikowany, aby czytać ze zwoju, ponieważ litery są napisane bez odpowiednich samogłosek. Musi bardzo dobrze znać dany fragment, aby nie popełnić błędu. Czytanie odbywa się przy użyciu starożytnej melodii i jest raczej śpiewane niż mówione.
Zwoje nie są bezpośrednio dotykane, gdy są rozwinięte na Bimah (podwyższona platforma w środku synagogi). Zamiast tego używa się wskaźnika lub Yad (ręki). Ma ona kształt dłoni z wyciągniętym palcem. Czytanie lub śpiewanie jest wykonywane przez osobę, która została do tego przeszkolona. Może to być jednak wykonywane przez rabina. To wielki zaszczyt dla kongreganta być poproszonym o udział w czytaniu podczas nabożeństwa synagogalnego. Nazywa się to posiadaniem aliji, co po hebrajsku oznacza pójście w górę.
Po cotygodniowej części lub Sedrah następuje recytacja części innego z żydowskich świętych pism.
Jak zbudowany jest zwój Tory?
Zwoje Tory są w całości napisane ręcznie w języku hebrajskim przez sofera (skrybę) na pergaminie pochodzącym z koszernego zwierzęcia. Zazwyczaj jest to krowa. Cały proces, od skomplikowanego przygotowania skór zwierzęcych do napisania końcowych słów, może zająć nawet 18 miesięcy. Podczas pisania zwoju przez sofera wymagana jest wielka dokładność. Jeśli popełni on jakikolwiek błąd, może to spowodować, że cały zwój będzie pasul (nieważny). Ukończony zwój jest znany jako Sefer Tora od sefer, co po hebrajsku oznacza księgę.
Sefer Tora jest tak święta dla Żydów, że mówi się, iż jeśli jeden z nich zostanie przypadkowo upuszczony w synagodze, cała kongregacja musi pościć przez 40 dni. Kiedy społeczności żydowskie cierpiały prześladowania, podejmowano wielkie wysiłki, aby zachować te zwoje. Pokazuje to, jak symbolicznie i fizycznie ważna jest Tora dla Żydów.
Prawo ustne
Oprócz prawa pisanego Żydzi wierzą, że Bóg przekazał Mojżeszowi również prawo mówione lub ustne. Jest to znane jako Tora ona b’al pei lub dosłownie Tora z ust.
Litera Pei, jak również jest hebrajskim słowem oznaczającym usta, jest 17 literą alfabetu hebrajskiego. Pei ma wartość liczbową 80, która według Żydów odpowiada wiekowi Mojżesza, kiedy wyprowadził ich z niewoli egipskiej.
Pomimo, że prawo to zostało nadane w tym samym czasie, miało być przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie. To jest informacja Żydzi potrzebują do praktykowania w pełni przykazań w prawie pisanym. Zostało ono skodyfikowane w II w. n.e.
.