The Cell Membrane

Błona komórkowa jest zewnętrzną warstwą komórki. Podstawową funkcją błony komórkowej jest regulowanie tego, jakie substancje wchodzą i wychodzą z komórki. Błona komórkowa jest selektywnie przepuszczalna lub „półprzepuszczalna”, co oznacza, że pozwala ona na wejście lub wyjście z komórki tylko niektórym substancjom. Naukowcy używają tak zwanego modelu płynnej mozaiki do opisania struktury i funkcji błony komórkowej.

Części & ich funkcjeEdit

Ta złożona „błona biologiczna” zawiera kilka części, a każda z tych części ma określoną funkcję:

• Warstwa fosfolipidowa, lub inaczej zwana „warstwą lipidową”, jest jedną z największych części błony komórkowej. Zawiera dwie warstwy fosfolipidów (fosforanowe głowy + lipidowe ogony) i pozwala małym cząsteczkom, takim jak woda, tlen i dwutlenek węgla, wejść lub wyjść z komórki.
• Białka można znaleźć wewnątrz lub na powierzchni błony komórkowej i są w stanie wykonać wiele funkcji życiowych: Białka transportują duże cząsteczki do i z komórek (transport), regulują reakcje chemiczne, które zachodzą wokół błony komórkowej (aktywność enzymów), wysyłają wiadomości do innych komórek (posłańcy), rozpoznają inwazje komórek/szkodliwe komórki (rozpoznawanie komórek), a białka wzmacniają strukturę błony komórkowej (wsparcie).
• Łańcuchy węglowodanowe, lub glikolipidy/glikoproteiny, to łańcuchy znajdujące się na powierzchni błony komórkowej, które są wykonane z węglowodanów + lipidów (lub) białka. Podstawową funkcją tych łańcuchów jest rozpoznawanie szkodliwych komórek (rozpoznawanie komórka-komórka).
• Łańcuchy cholesterolowe pomagają w strukturze błony komórkowej i jej zdolności do kontrolowania przechodzenia różnych cząsteczek, takich jak jony sodu (Na+).

Transport przez błonę komórkowąEdit

Błona komórkowa musi przemieszczać wodę, tlen, dwutlenek węgla, glukozę i jony przez błonę komórkową. Ma to na celu pomoc organizmom w utrzymaniu homeostazy (utrzymanie temperatury organizmu, poziomu wody i glukozy) oraz pozbycie się odpadów. Błona komórkowa pomaga organizmowi wykonywać te niezbędne do życia czynności. Nasza błona komórkowa porusza te cząsteczki na dwa sposoby:

Transport pasywnyEdit

Transport pasywny to poruszanie się cząsteczek w komórce lub poza nią bez użycia energii (poruszanie się populacji, a nie poszczególnych cząsteczek). Molekuły w transporcie biernym zwykle przemieszczają się przez membranę z miejsca, gdzie jest WIĘCEJ molekuł do miejsca, gdzie jest MNIEJ molekuł (wysokie stężenie do niskiego stężenia). Cząsteczki są przemieszczane w dół gradientu stężeń. Równowaga jest osiągnięta, gdy stężenie poruszającej się cząsteczki jest równe po obu stronach membrany. Rodzaje transportu biernego obejmują: dyfuzję, osmozę i ułatwioną dyfuzję.

Ułatwiona dyfuzja

Ułatwiona dyfuzja jest wtedy, gdy cząsteczki, które są zbyt duże, aby zmieścić się przez warstwę fosfolipidów, więc „białko kanałowe” jest używany, aby pomóc im przenieść się z miejsca, gdzie jest więcej cząsteczek do miejsca, gdzie jest mniej cząsteczek. Cząsteczki, które używają tego procesu do poruszania się w i z błony komórkowej obejmują glukozę, wodę, jony i aminokwasy/lipidy.

Transport aktywnyEdit

Transport aktywny to poruszanie się cząsteczek w lub z komórki Z energią! Molekuły zazwyczaj przemieszczają się przez błonę z miejsca, gdzie jest MNIEJ molekuł do miejsca, gdzie jest WIĘCEJ molekuł (Niskie stężenie → Wysokie stężenie). W transporcie aktywnym cząsteczki przemieszczają się ZWYCZAJNIE w kierunku przeciwnym do gradientu stężeń. Rodzaje transportu aktywnego obejmują egzocytozę i endocytozę.

Endocytoza jest pobieraniem elementów do komórki przez składanie błony (transport masowy). Jest to rodzaj transportu aktywnego, dlatego wymaga energii. Białe krwinki są doskonałym przykładem tej formy transportu aktywnego. Kiedy białe krwinki wchłaniają najeźdźców do organizmu, jest to znane jako egzocytoza. Egzocytoza to wyprowadzanie elementów z komórki przez fałdowanie błony. Jest to, ponownie, rodzaj transportu aktywnego, a zatem wymaga energii. Paramecium wydala wodę przez kurczliwą wakuolę (w komórce), co jest przykładem egzozytozy. Aktywny transport pomoże przenieść duże cząsteczki, takie jak glukoza i białka, przez błonę komórkową.

Endocytoza

W endocytozie, komórka przyjmuje cząsteczki poprzez tworzenie nowych pęcherzyków z błony plazmatycznej,

• Fagocytoza, tylko u zwierząt, jest tam, gdzie komórka łapie cząsteczkę przez forwarding pseudopodia do niego i pakowanie go w worku zwanym wakuolą żywności. Cząsteczka zostanie strawiona, gdy wakuola pokarmowa połączy się z lizosomem.
• Pinocytoza: Komórka „wpuszcza” kropelki płynu pozakomórkowego do maleńkich pęcherzyków utworzonych przez zagięcia błony plazmatycznej.
• Endocytoza pośredniczona przez receptor: Wyspecjalizowany, specyficzny rodzaj pinocytozy, który pozwala komórce na przyjmowanie dużych ilości substancji. Na błonie znajdują się miejsca receptorowe, które przyczepiają się do specyficznych rozpuszczalników. Białka receptorowe łączą się wtedy w skupiska. Po połknięty materiał jest wolny od pęcherzyka, receptory są recyklingu.

.