Test Vogesa-Proskauera /ˈfoʊɡəs ˈprɒskaʊ.ər/ lub VP jest testem stosowanym do wykrywania acetoiny w bakteryjnej hodowli bulionowej. Test jest wykonywany przez dodanie alfa-naftolu i wodorotlenku potasu do bulionu Vogesa-Proskauera, który został zaszczepiony bakteriami. Wiśniowo-czerwone zabarwienie wskazuje na wynik pozytywny, podczas gdy żółto-brązowe zabarwienie wskazuje na wynik negatywny.
Test zależy od trawienia glukozy do acetylometylokarbinolu. W obecności tlenu i silnej zasady acetylometylokarbinol jest utleniany do diacetylu, który następnie reaguje ze związkami guanidyny powszechnie występującymi w podłożu peptonowym bulionu. Alfa-naftol działa jako wzmacniacz koloru, ale zmiana koloru na czerwony może wystąpić bez niego.
Procedura: Najpierw dodać alfa-naftol; następnie dodać wodorotlenek potasu. Odwrócenie kolejności dodawania odczynników może spowodować reakcję słabo dodatnią lub fałszywie ujemną.
VP jest jednym z czterech testów z serii IMViC, które badają dowody na obecność bakterii jelitowych. Pozostałe trzy testy obejmują: test indolowy , test czerwieni metylowej oraz test cytrynianowy .
VP pozytywne organizmy obejmują Enterobacter, Klebsiella, Serratia marcescens, Hafnia alvei, Vibrio cholera biotyp eltor oraz Vibrio alginolyticus.
VP negatywne organizmy obejmują Citrobacter sp., Shigella, Yersinia, Edwardsiella, Salmonella, Vibrio furnissii, Vibrio fluvialis, Vibrio vulnificus i Vibrio parahaemolyticus.
Drobnoustroje ujemne w stosunku do VP obejmują Citrobacter sp.